Studente Sophia (Britt Robertson, Tomorrowland) valt al snel voor de knappe Luke (Scott Eastwood, Texas Chainsaw 3D), een voormalig rodeokampioen. Hun romance lijkt van korte duur wanneer Sophia stage gaat lopen in New York. Wanneer ze het leven van een oudere man (Alan Alda, M*A*S*H) redden, vertelt hij ze het verhaal van zijn relatie met zijn grote liefde.
Beoordeling
The Longest Ride is alweer de 10e verfilming van een Nicholas Sparks boek, na onder andere The Notebook en Dear John. Ik was geen fan van de vorige Sparks verfilming The Best of Me, waardoor ik niet veel hoop had voor The Longest Ride. Misschien onterecht, maar ik kan me ook niet voorstellen dat alle Sparks boeken zo goed zijn dat ze een verfilming verdienen. Of misschien zijn ze wel goed, maar in de handen van de mensen die The Best of Me hebben gemaakt, komt zijn werk niet goed tot zijn recht.
Gelukkig is The Longest Ride op bijna alle fronten beter dan The Best of Me, maar het komt niet in de buurt van klassieker The Notebook. Het eerste uur vond ik zelf een vrij saaie zit. Ik was minimaal geïnvesteerd in de romance van Sophia en Luke en totaal niet in die van Ira en Ruth. Dit laatste had met name te maken met het houterige acteerwerk van Jack Huston en Oona Chaplin, de kleinkinderen van acteerlegendes John Huston en Charlie Chaplin, die de jongere versies van de personages spelen. Alleen Alan Alda weet als de bejaarde versie van Ira het liefdesverhaal goed te verkopen. In het tweede uur (waarom duurt de film zo lang?!) raakte ik toch wat meer geïnvesteerd in het verhaal en wist het zelfs een gevoelige snaar te raken. Knap, want The Longest Ride is toch een vrij voorspelbare film. Maar ik kon wel waarderen hoe de twee verhaallijnen samen waren gekomen aan het einde van de film, al was die twist wel een makkelijke oplossing voor de problemen van de hoofdpersonen.
Britt Robertson en Scott Eastwood vond ik niet veel chemistry hebben samen, maar door het sympathieke spel van Robertson en de gekwelde en soms zwoele blikken van Eastwood wisten ze zich aardig door het liefdesverhaal heen te worstelen.
Conclusie
The Longest Ride is een aanrader voor de liefhebbers van Nicholas Sparks verfilmingen. Zelf vond ik het een middelmatige film die wel leuk was voor op een regenachtige dag en meer ook niet.
Deze heb ik vlak voor mijn vakantie nog gezien en kan me vinden in je waardering. Hij verveelt niet maar is wel te langdradig. Weinig chemistry en ik vond Luke op den duur wel vervelend worden omdat hij naar niemand wilde luisteren
Ja, hij was wel koppig idd. Maar ik snap wel dat het moeilijk voor hem was om het ‘enige’ waar hij goed in was, achter te laten. Gelukkig hoeft hij zich geen zorgen te maken over hoe hij nu zijn geld moet verdienen :p
M’n oudste dochter is er naar toe geweest en die vond ‘m fantastisch, dus die behoort helemaal tot de doelgroep. Zelf heb ik ‘m maar overgeslagen 🙂
Kan me voorstellen dat de film bij jongere meiden beter in de smaak valt. 🙂
Ik vond The Longest Ride één van de slechtste films die gebaseerd zijn op Sparks’ verhalen. En dan bedoel ik niet als verfilming, maar als film op zich. The Best of Me vond ik dan weer fantastisch, haha :p