Tag: hereditary

  • Film: best en worst van 2018

    Film: best en worst van 2018

    Het is vandaag 31 december, de dag dat ik traditiegetrouw mijn eindejaarslijstje met jullie deel. Ik vond 2018 een redelijk filmjaar. Er waren een paar uitblinkers, een paar verrassingen (Blockers was wonderbaarlijk pretty good), maar als ik terug denk aan het gehele jaar heb ik veel matige en teleurstellende films gezien. Ik had zelfs moeite om mijn top 5 favoriete films te vullen. Gelukkig is dit wel gelukt met de release van Into the Spider-Verse (ga het zien!). Op tv vlak heb ik me dit jaar vermaakt met The Haunting of Hill House, Sharp Objects, The Good Place, Brooklyn Nine-Nine en You.

    Misschien is het je ook opgevallen dat ik weinig heb geblogd dit jaar. Ik heb het afgelopen jaar (net als het einde van vorig jaar), veel gekwakkeld met mijn gezondheid waardoor ik naast mijn werk weinig energie en zin had om te bloggen. Positiever nieuws is dit ik inmiddels een jaar heb met mijn vriend, dus gelukkig gaan er ook dingen goed. 😉

    Films die ik heb gezien (sommige films zijn uit 2017, maar kregen hier pas in 2018 een release): 
    Annihilation; Ant-Man and the Wasp; Apostle; Aquaman; Avengers: Infinity War; Bad Samaritan; Bad Times at the El Royale; Bird Box; Black Panther; BlacKkKlansman; Blockers; Bohemian Rhapsody; Book Club; Cam; The Christmas Chronicles; A Christmas Prince: The Royal Wedding; The Cloverfield Paradox; The Commuter; Crazy Rich Asians; Deadpool 2; Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald; The First Purge; Game Night; The Girl in the Spider’s Web; The Greatest Showman; Halloween; Hell Fest; Hereditary; Hotel Artemis; The House with a Clock in Its Walls; I, Tonya; I Feel Pretty; Incident in a Ghostland; Jurassic World: Fallen Kingdom; Mamma Mia: Here We Go Again; Mandy; Mary Poppins Returns; Mayhem; The Meg; Mission: Impossible – Fallout; Mom and Dad; Ocean’s 8; The Open House; Overlord; Papillon; Peppermint; The Predator; The Princess Switch; A Quiet Place; Red Sparrow; Revenge; The Ritual; Searching; Set It Up; Sierra Burgess Is a Loser; A Simple Favor; Skyscraper; Spider-Man: Into the Spider-Verse; The Spy Who Dumped Me; A Star is Born; The Strangers: Prey at Night; Tag; The Tale; Three Billboards Outside Ebbing, Missouri; To All the Boys I’ve Loved Before; Truth or Dare; Unsane; Venom; When We First Met; Widows;

    Notable films die ik nog niet heb gezien:
    Bumblebee; Death Wish; Destination Wedding; Fifty Shades Freed; The Florida Project; Goodbye, Christopher Robin; The Equalizer 2; The Happytime Murders; Incredibles 2; Isle of Dogs; Lady Bird; Love, Simon; Mortal Engines; The Nun; Overboard; Pacific Rim 2; Phantom Thread; The Post; Ralph Breaks the Internet; Rampage; Ready Player One; Robin Hood; Second Act; The Shape of Water; Sicario 2; Slender Man; Solo: a Star Wars Story; Suspiria; Tomb Raider; A Wrinkle in Time; Wildlife; You Were Never Really Here;

    Mijn top 5 favoriete films van het jaar (favoriet, niet zozeer beste films!)

    1. Hereditary | RECENSIE

    Hereditary werd ten tijde van de release de engste film sinds The Exorcist genoemd. Dat is jammer, want Hereditary is zoveel meer dan een enge film. Het is een sterk familiedrama met schitterende cinematografie en fantastische acteerprestaties van Toni Collette en Alex Wolff. De film is ook een tweede kijkbeurt waard, want dan zie je allerlei hints die je de eerste keer hebt gemist. Hereditary is wat mij betreft de beste film van het jaar. Hail Paimon!

    2. Overlord | RECENSIE

    Overlord is een film die veel mensen waarschijnlijk gemist hebben, maar het is wat mij betreft de grootste verrassing van het jaar. Het is een geslaagde oorlogsfilm met horrorelementen, eentje die ook nog eens goed uitgewerkte personages bevat en een prima cast. Die openingsscène zuigt je de film in en Overlord verveelt geen moment.

    3. I, Tonya | RECENSIE

    Margot Robbie schittert als kunstschaatser Tonya Harding in deze onconventionele biopic. I, Tonya brengt het verhaal vanuit Harding’s perspectief, maar met een knipoog.  Een zeer vermakelijke film!

    4. A Quiet Place | RECENSIE

    In mijn recensie omschreef ik A Quiet Place als ‘briljant in zijn simpliciteit’ en dat is het ook. John Krasinski levert een sterke horrorfilm af waarin bijna niet gesproken wordt en ondanks dat verveelt het geen moment. Daarnaast levert zijn echtgenote Emily Blunt één van de beste acteerprestaties uit haar carrière af.

    5. Spider-Man: Into the Spider-Verse

    In Spider-Man: Into the Spider-Verse staat niet Peter Parker, maar juist Miles Morales centraal. Erg verfrissend, want het verhaal van Peter kennen we onderhand wel. Miles ontdekt in deze fantastisch geanimeerde film dat er meer Spider-people zijn en probeert gaandeweg zijn eigen krachten onder de knie te krijgen. Grappig en met veel hart, Into the Spider-Verse is de beste superhelden film van het jaar.

    Eervolle vermeldingen: Bad Times at the El Royale, Crazy Rich Asians, The Greatest Showman, Revenge en A Simple Favor

    Mijn top 5 minst favoriete films van het jaar:

    1. Skyscraper | RECENSIE

    Ik kan Dwayne Johnson altijd wel waarderen en hij is hier zeker ook niet slecht, maar wat een domme films is Skyscraper. Het is één grote duct tape reclame en op momenten lijkt het op een aflevering van The IT Crowd, alleen niet grappig.

    2. Mary Poppins Returns

    De originele Mary Poppins is een klassieker en eentje die ik in mijn jeugd vaak heb gezien. Een sequel vond ik onnodig, maar ik ging er met een open mind heen en liep 130 minuten later met een chagrijnig gezicht de zaal weer uit. De meeste nummers vond ik tenenkrommend slecht, er was nauwelijks een plot (was dit in het origineel ook zo, want ik kan het mij niet herinneren) en het enige leuke moment was de cameo van Dick Van Dyke. Als Emily Blunt hier een Oscar-nominatie voor krijgt, maar Toni Collette niet voor Hereditary dan is er iets goed mis met de Academy.

    3. Fantastic Beasts: the Crimes of Grindelwald

    Laat ik voorop stellen dat ik geen Harry Potter fan ben en ook de eerste Fantastic Beasts film niet heb gezien. Wat moet je dan bij The Crimes of Grindelwald vraag je je misschien af? Ik niets, maar vriendlief wilde het graag zien. Ik kan me er inmiddels weinig van herinneren (zo saai!), maar ik weet nog wel dat ik vond dat er weinig plot was en dat het echt voelde als een middenstuk van een trilogie, waarbij je het laatste deel moet kijken om enige vorm van een conclusie te krijgen.

    4. The Girl in the Spider’s Web | RECENSIE

    Ik gun Claire Foy beter dan The Girl in the Spider’s Web. Ze doet het prima als Lisbeth Salander, maar het verhaal is zo standaard en alles eromheen zo onzinnig. In mijn recensie omschreef ik de film als ‘met vlagen The Snowman levels van slecht’. Dan weet je genoeg toch?

    5. The Open House | RECENSIE

    Netflix doet goede dingen op het romcom vlak (denk aan Set It Up, To All the Boys I’ve Loved Before), maar met deze home invasion thriller slaat het de plank is. Het enige goede aan The Open House is 13 Reasons Why-ster Dylan Minnette. Helaas kan hij de film niet redden van alle facepalm momenten.

    Oneervolle vermeldingen: Halloween, Incident in a Ghostland, The Cloverfield Paradox, The Predator, Apostle

    Mijn top 10 favoriete performances van het jaar (in alfabetische volgorde):
    • Alex Wolff in Hereditary
    • Cynthia Erivo in Bad Times at the El Royale
    • Emily Blunt in A Quiet Place
    • Frances McDormand in Three Billboards Outside Ebbing, Missouri
    • Lily James in Mamma Mia: Here We Go Again
    • Madeline Brewer in Cam
    • Margot Robbie in I, Tonya
    • Nicolas Cage in Mandy
    • Rami Malek in Bohemian Rhapsody
    • Toni Collette in Hereditary

    Eervolle vermeldingen: Claire Foy (Unsane), Corey Hawkins (BlacKkKlansman), Michael B. Jordan (Black Panther), Michelle Williams (I Feel Pretty) en John Cho (Searching)

    Beste ensemble: Overlord (Jovan Adepo, John Magaro, Mathilde Ollivier, Pilou Asbaek en Wyatt Russell)

    Wat waren jouw favoriete en minst favoriete films van het afgelopen jaar?

  • 5 horror kijktips voor Halloween!

    5 horror kijktips voor Halloween!

    Het is weer bijna tijd voor Halloween, de tijd van het jaar om horrorfilms te kijken. Helaas valt het huidige aanbod van horrorfilms op Netflix een beetje tegen dit jaar en de meeste aanraders die er zijn stonden al op mijn lijstje van vorig jaar. Dus vandaag ga ik voor 4 films die nu te huur (en in sommige gevallen te koop) zijn en een klassieker die wel te vinden is op Netflix.

    Happy Death Day (2017) | RECENSIE
    Met: Jessica Rothe, Israel Broussard
    Het verhaal: Tree (Rothe) is een studente die steeds dezelfde afschuwelijke dag waarop ze vermoord wordt opnieuw meemaakt, en er keer op keer achter probeert te komen wie haar wilt vermoorden.
    Waarom een aanrader? Happy Death Day is één van mijn favoriete horrorfilms van de afgelopen jaren. Gezien het Groundhog Day-achtige plot is het een frisse wind binnen het horrorgenre en Jesssica Rothe maakt van Tree één van mijn favoriete final girls.

    The Strangers: Prey at Night (2018) | RECENSIE
    Met: Martin Henderson, Christina Hendricks, Bailee Madison
    Het verhaal: Cindy (Hendricks) en Mike (Henderson) brengen hun rebelse dochter Kinsey (Madison) naar een internaat en zoon Luke (Lewis Pullman) moet verplicht mee met dit gezinsuitje. Tijdens een overnachting in een verder verlaten vakantiepark wordt het gezin aangevallen door drie gemaskerde vreemdelingen.
    Waarom een aanrader? De killer ’80s soundtrack en die uitstekende zwembad scène!

    Hereditary (2018) | RECENSIE
    Met: Toni Collette, Gabriel Byrne, Alex Wolff
    Het verhaal: Het overlijden van de moeder van Annie (Collette) heeft een grote impact op haar gezin. Ze ontdekken dat ze een groot geheim met zich meedroeg wat Annie’s gezin dreigt te verscheuren.
    Waarom een aanrader? Hereditary is geen film om tijdens een Halloween feestje te bekijken. Nee, dit is een film die je beter in je eentje kan kijken zonder afleiding, zodat je zelf alle clues kan ontdekken die regisseur Ari Aster door de film heen heeft verspreid. Daarnaast is het acteerwerk van Collette en Wolff uitstekend. Mijn favoriete film van het jaar!

    Revenge (2017) | RECENSIE
    Met: Matilda Lutz, Kevin Janssens
    Het verhaal: Jen (Matilda Lutz) is een weekendje weg met haar getrouwde lover (Kevin Janssens). Wanneer zijn vrienden plots op de stoep staan, loopt alles volledig uit de hand. Jen wordt voor dood achtergelaten en is uit op wraak.
    Waarom een aanrader? Het is stijlvol gefilmd en minder exploiterend dan de meeste rape revenge films

    The Fly (1986)
    Met: Jeff Goldblum, Geena Davis
    Het verhaal: Een onderzoeker mengt zijn dna per ongeluk met het dna van een vlieg en verandert zelf in een gigantische vlieg.
    Waarom een aanrader? The Fly is een echte klassieker binnen het horrorgenre, zowel eng als tragisch. Jeff Goldblum speelt sterk en ook de make up effecten zijn top. En The Fly staat wel op Netflix!

    Heb jij nog een horror kijktip?

  • Review: Hereditary (2018)

    Review: Hereditary (2018)

    Het overlijden van de moeder van Annie (Toni Collette) heeft een grote impact op haar gezin. Ze ontdekken dat ze een groot geheim met zich meedroeg wat Annie’s gezin dreigt te verscheuren.

    Beoordeling
    Om de zoveel tijd komt er een horrorfilm die de engste film ooit wordt bestempeld. In het geval van Hereditary wordt het de engste film sinds The Exorcist genoemd. Mijn ogen rollen bijna uit mijn kassen als ik dit soort dingen hoor, want het valt bijna altijd tegen. Niet dat Hereditary een slechte film is. In tegendeel, ik vind het een goede film. Maar engste film sinds The Exorcist? Nee, dat echt niet. Sterker nog, ik vond de film helemaal niet eng. Dit zeg ik niet om stoer te doen, maar als je een grote horror fan bent en er al veel hebt gezien dan vind je films niet snel meer eng. Gelukkig is Hereditary zoveel meer dan een horrorfilm: het is schitterende cinematografie, in z’n geheel een vakkundig stukje filmmaken en een tour de force van Toni Collette.

    Hereditary begint vrij onschuldig en oogt meer als een familiedrama dan een horrorfilm. Dit wordt nooit saai dankzij het sterke script van Ari Aster die met deze film ook zijn regiedebuut maakt. De verstoorde familieverhoudingen zijn op zichzelf al interessant genoeg en dan neemt Hereditary opeens een schokkende wending waardoor je al je verwachtingen moet laten varen. Tegen het eind wordt de film full blown horror al zit er in de gehele film een onheilspellend en verontrustend sfeertje dat ervoor zorgt dat je nooit helemaal lekker in je bioscoopstoel zit. Over het einde ben ik niet zo te spreken, maar dat neemt niet weg dat de film verder op alle vlakken sterk is.

    Na The Strangers: Prey at Night’s uitstekende zwembad-scène heb ik nu nog een favoriete scène van het jaar, namelijk die scène met zoonlief Peter (Alex Wolff) in de auto. Als je de film hebt gezien dan weet je precies waar ik het over heb en als je het niet hebt gezien, geen zorgen: ik zal het niet voor je spoilen. Maar wow, wat een indrukwekkende scène en wat speelt Wolff hier goed.

    Conclusie
    Ga Hereditary niet zien omdat je de engste film ooit verwacht te zien, ga om je als filmliefhebber te laten verrassen. Hoe vaak krijg je die kans nog?