Review: Halloween (2018)
De gebeurtenissen uit de originele Halloween (1978) hebben nog altijd een grote impact op het leven van Laurie (Jamie Lee Curtis). Michael Myers heeft al die tijd in een psychiatrische kliniek gezeten, maar weet tijdens zijn overplaatsing te ontsnappen. Dit keer is Laurie voorbereid op zijn komst en is ze vastbesloten om hem te doden.
Beoordeling
Ik weet niet eens waar ik moet beginnen met de Halloween franchise. Horror icoon John Carpenter maakte in 1978 de originele Halloween, dat in 1981 werd opgevolgd met een sequel, Halloween II, waarin Michael Myers opnieuw achter Laurie aanging. In 2007 gaf Rob Zombie ons een remake en maakte daar ook een sequel op genaamd Halloween II. En nu is er deze nieuwe Halloween, wat geen remake is, maar een directe sequel op het origineel van Carpenter. Tussendoor zijn nog zes andere Halloween films gemaakt met wisselend succes, één zelfs zonder Michael(!) en één met Paul Rudd(!!), maar nu dwaal ik af.
Deze nieuwe Halloween negeert alle gebeurtenissen na het origineel en ook de Rob Zombie remakes. Laurie gaat hier – nog steeds getraumatiseerd na die verschrikkelijke nacht – opnieuw de strijd aan met Michael. Dit zou heel cool kunnen zijn, ware het niet dat we dit 20 jaar geleden ook al hadden gezien in Halloween: H20. In die film keerde Jamie Lee Curtis ook terug als Laurie en kwam ze opnieuw oog in oog te staan met the boogeyman (Joseph Gordon-Levitt, Michelle Williams, Josh Hartnett en LL Cool J liepen ook rond – wat mis ik ’90s horror!). Gezien de al chaotische tijdslijn van de Halloween films, had ik er geen probleem mee dat ze een nieuwe Michael vs Laurie poging gingen wagen. Ik vond alleen David Gordon Green en Danny McBride, de mannen achter Your Highness, een beetje een vreemde keuze. Maar goed, na alle positieve recensies ging ik enigszins hoopvol naar Halloween, maar het eindigde voor mij in een grote teleurstelling.
Persoonlijk vond ik dat er weinig spanning en vaart in de film zat. Michael heeft hier geen motief dus hij doodt wat op zijn pad komt en komt toevallig bij het huis van Laurie terecht. Haar hele leven heeft in het teken van Michael gestaan en zij betekent niets voor hem. Een interessant gegeven dat helaas niet goed wordt uitgewerkt. Er zitten een aantal tenenkrommende scènes in de film, denk aan die scène met de politieagenten over een boterham met pindakaas en het slecht acterende jongetje dat dansles wilt volgen. Deze scènes voegen echt niets toe. Dan is er nog een scène met de nieuwe Loomis die nergens op slaat. De film zit vol verwijzingen naar het origineel, wat leuk is maar Green en McBride slaan erin door. Oh en waarom zijn zoveel kills offscreen?
Is het dan allemaal slecht? Nee, Curtis is in topvorm, Andi Matichak zet een goede rol neer als kleindochter van Laurie, en Will Patton, Judy Greer en Toby Huss zijn altijd welkom. De eindstrijd tussen Michael en Laurie mag er ook wezen.
Conclusie
Halloween geeft ons opnieuw een goede Laurie vs Michael showdown, maar de film is verder eerder frustrerend dan eng of vermakelijk.