BE COOL, SODAPOP

Tag: blumhouse productions

Review: The Town That Dreaded Sundown (2014)

Het kleine stadje Texarkana wordt opnieuw geplaagd door een reeks brute moorden. Jami (Addison Timlin) wordt aangevallen door een mysterieuze moordenaar op de avond van de jaarlijkse screening van The Town That Dreaded Sundown. Deze film draait om de Phantom Killer die Texarkana decennia eerder heeft geterroriseerd. Jami probeert te achterhalen wie de huidige moordenaar is en wat zijn of haar link is met de Phantom Killer.

beoordeling

De originele The Town That Dreaded Sundown uit 1976 kende ik alleen van naam doordat Sidney haar woonplaats Woodsboro vergeleek met deze film in Scream. Tot mijn grote verrassing bleek deze remake geen echte remake te zijn, maar eerder een sequel. De film borduurt verder op de gebeurtenissen uit het origineel en de film zelf, The Town That Dreaded Sundown dus, speelt een belangrijke rol in deze nieuwe film. Het is vergelijkbaar met de rol die de film Stab speelt in Scream 2.

De slasher is mijn favoriete horror subgenre en eentje die vrij schaars is in het huidige horror klimaat. The Town That Dreaded Sundown voelt ook zeer old school slasher aan, al had ik wel het gevoel dat de killer meer mean spirited was vergeleken met zijn collega killers, zoals Michael Myers. Regisseur Alfonso Gomez-Rejon, die ook het geprezen Me and Earl and the Dying Girl afleverde, brengt alles prachtig in beeld. Het gebruik van kleur geeft de film een dromerige, maar ook surrealistische vibe. De cinematografie en het gebruik van de originele film, wat goed verweven is in het plot, zorgt ervoor dat The Town That Dreaded Sundown geen dertien in dozijn slasher is geworden.

Hoofdrolspeelster Addison Timlin speelt een geloofwaardige final girl. De cast is aangevuld met vrij bekende gezichten waaronder Anthony Anderson, Gary Cole, Spencer Treat Clark, Ed Lauter, Dennis O’Hare, Joshua Leonard en Edward Herrmann. Bijna alle heren worden op een moment wel verdacht gemaakt waardoor de film spannend blijft. Aan het begin van de film kon ik al redeneren wie de killer was. Vervolgens was het kijken wie in het plaatje past. Dat The Town That Dread Sundown je toch steeds weer laat twijfelen is een knappe prestatie.

Verrassend genoeg is dit ook een Blumhouse productie, maar door de samenwerking met producer Ryan Murphy (American Horror Story) is dit gelukkig geen standaard Blumhouse productie geworden.

15 december 2017
Review: Happy Death Day (2017)

Tree (Jessica Rothe) is een studente die steeds dezelfde afschuwelijke dag waarop ze vermoord wordt opnieuw meemaakt, en er keer op keer achter probeert te komen wie haar wilt vermoorden.

Beoordeling
Happy Death Day is een horror versie van de komedie klassieker Groundhog Day met de self awareness van Scream. Eén van de personages vergelijkt de situatie van Tree zelfs met Groundhog Day, al zegt onze final girl de film zelf niet te kennen. Het duurt niet lang voordat je door hebt dat het niet gek is dat iemand haar probeert te vermoorden, want ze is niet erg sympathiek. Sterker nog, Tree is een behoorlijke bitch en na zoveel keer doodgaan begint ze dat zelf ook te realiseren. Dat is eigenlijk het mooie van Happy Death Day. De film oogt als een humoristisch slasher, maar heeft verrassend veel hart. Terwijl je in het begin nog lacht om de horror die Tree elke avond moet ondergaan, ga je gaandeweg steeds meer voor haar rooten en hoop je dat ze haar sterfdag zal overleven.

Hoofdrolspeelster Jessica Rothe zagen we vorig jaar nog in een bijrolletje in La La Land. Met Happy Death Day laat ze zien dat ze klaar is voor grotere rollen. Dankzij haar sterke performance, zowel tijdens de komische als dramatische momenten, weet ze je als Tree voor zich te winnen en ik hoop dat we nog meer van Rothe gaan horen. De bijrollen zijn verder niet zo bijzonder. Dit is wel een film die ik als horror fan door de jaren heen zal rewatchen.

Conclusie
Happy Death Day is een horror versie van Groundhog Day met verrassend veel hart en een charismatische Jessica Rothe in de hoofdrol.

16 oktober 2017
Review: Split (2016)

Casey (Anya Taylor-Joy), Claire (Haley Lu Richardson) en Marcia (Jessica Sula) worden ontvoerd door Kevin (James McAvoy), een man met een dissociatieve identiteitsstoornis. Hij heeft 23 verschillende persoonlijkheden die niet allemaal het slechtste met de meiden voor hebben. De meiden moeten zien te ontsnappen voordat de 24e en meest gevaarlijke persoonlijkheid naar voren komt.

Beoordeling
M. Night Shyamalan verraste ons in 2015 met zijn low budget Blumhouse productie The Visit. Blijkbaar bevalt de samenwerking met Blumhouse, want voor deze productiemaatschappij levert hij nu met Split weer een geslaagde film af. Het lijkt erop dat Shyamalan beter tot zijn recht komt met kleinere producties. Hij is een goede verhalenverteller en kan beter big budget films als The Last Airbender en After Earth achter zich laten. Niet dat Split een perfecte film is, maar het is net als The Visit weer een stap in de goede richting voor Shyamalan.

Split begint sterk met de ontvoering van Casey, Claire en Marcia en de ontdekking dat hun ontvoerder meerdere persoonlijkheden heeft. Wanneer de ‘nieuwigheid’ van de verschillende persoonlijkheden afneemt en twee van de meiden langdurig uit beeld verdwijnen, verliest de film zijn kracht. Veel tijd wordt besteedt aan de verschillende persoonlijkheden van Kevin wat het des te jammer maakt dat de vrouwelijke personages niet allemaal goed uitgewerkt zijn. Overigens vond ik persoonlijkheid nummer 24 lang niet zo fascinerend als ik vermoedelijk had moeten vinden.

James McAvoy zet hier de verschillende persoonlijkheden van Kevin goed neer. Anya Taylor-Joy maakt na haar optreden in The Witch opnieuw indruk. Als de getormenteerde Casey weet Taylor-Joy genoeg te zeggen met haar ogen. Haley Lu Richardson speelt de proactieve Claire prima en is iemand om in de gaten te houden. Jessica Sula heeft helaas niet zoveel te doen als Marcia.

Conclusie
Na The Visit verrast M. Night Shyamalan opnieuw met Split.

30 januari 2017
Review: The Visit (2015)

Becca (Olivia deJonge) en Tyler (Ed Oxenbould) gaan bij hun grootouders logeren wanneer hun moeder op vakantie gaat met haar nieuwe vriend. Al snel merken de twee dat er iets vreemds aan de hand is met hun opa en oma.

Beoordeling
Na een aantal big budget flops keert M. Night Shyamalan terug naar het horror genre met de low budget Blumhouse productie The Visit. In mijn belevenis is dit zijn beste film sinds The Village en die dateert uit 2004! The Visit oogt als een moderne variant van Hans & Grietje, gemaakt in found footage stijl. Becca is bezig met het maken van een documentaire van haar bezoek aan oma en opa en we zien alleen haar beelden en die van Tyler die haar helpt met filmen. Dit is heel anders dan we gewend zijn van Shyamalan, maar hij weet de spanning goed op te bouwen. De film is heel weird en je blijft je afvragen wat er in hemelsnaam mis is met hun grootouders. Ik was in ieder geval niet teleurgesteld door de ontknoping, al realiseer ik me wel dat niet iedereen deze film zal waarderen door alle weirdness.

De relatief onbekende Olivia deJonge en Ed Oxenbould spelen prima hoofdrollen. Deanna Dunagan en Peter McRobbie weten als de grootouders verontrustende rollen neer te zetten. Kathryn Hahn heeft een aardig bijrolletje als de moeder van Becca en Tyler.

Conclusie
The Visit is een vreemde film die niet iedereen zal waarderen, maar voor The Sixth Sense-regisseur M. Night Shyamalan is dit wel weer een stap in de goede richting.

23 september 2016
Het is een goede zomer voor horror (fans)

Terwijl grote titels als Independence Day: Resurgence, The BFG en The Legend of Tarzan niet de gehoopte dollars binnenharken voor hun studios, doen juist de horrorfilms wel goede zaken deze zomer. The Conjuring 2, The Shallows* en The Purge: Election Year hebben allemaal in hun eerste weekend van release (bijna) hun hele productiebudget terugverdiend. Natuurlijk is het prijskaartje van een film als The Purge aanzienlijk lager dan van een film als Resurgence, maar toch is het een goed teken dat horrorfans deze zomer hun weg vinden naar de bioscoop.

Variatie helpt
Dat The Conjuring 2, The Shallows en The Purge: Election zich alle drie staande weten te houden deze zomer is merkwaardig, want de films zijn vlak na elkaar uitgebracht en er draaien natuurlijk een hoop andere titels. Wat helpt is dat de drie films heel anders zijn. The Conjuring 2 is een bovennatuurlijke horror en het vervolg op één van de succesvolste horrorfilms van de afgelopen jaren. The Shallows is een survival horror met haaien, Blake Lively én verrassend goede recensies. The Purge: Election Year is het derde deel van de succesvolle franchise en kan je ook scharen onder survival horror, maar dan niet de mens vs gevaarlijk dier variant.

De toekomst van horror
Wat betekent dit voor de toekomst van horror? Ik hoop dat studio’s nog meer gaan inzien dat het financieel aantrekkelijk is om horrorfilms te produceren, maar daarbij ook aandacht blijven besteden aan kwaliteit. Producer Jason Blum van Blumhouse Productions is bijvoorbeeld heel goed in het maken van films met een klein budget (Insidious, Sinister, Ouija, The Lazarus Effect), maar zijn films zijn van erg wisselende kwaliteit.

Ik hoop ook dat we, net als deze zomer, meer verschillende horrorfilms krijgen en niet de zoveelste bovennatuurlijke horror over bezeten kinderen en/of huizen, want daar maak je deze horrorfan echt niet meer blij mee. Natuurlijk is het moeilijk om nog origineel uit de hoek te komen. Een film als The Shallows kan je ook zien als de zoveelste haaienfilm na Jaws, Bait, Shark Night 3D, Open Water, The Reef en Deep Blue Sea, maar zet Blake Lively in haar eentje op een rots op kleine afstand van het strand met een rondzwemmende haai die het haar onmogelijk maakt om daar te komen en je hebt ineens een heel andere film. Een twist aan een bekend verhaal geven kan dus helpen, denk ook aan films als Hush en de upcoming horror Don’t Breathe.

Er is niet alleen horror in de bioscoop te vinden deze zomer
Ik roep al een lange tijd dat de slasher een comeback moet maken. Helaas vinden we de slasher niet vaak meer terug in de bios, maar een slasher als serie is wel happening op dit moment. Zo kunnen we via Netflix wekelijks een nieuwe aflevering van het tweede seizoen van Scream bekijken en heeft de populaire streamingsdienst het eerste van seizoen van de serie Slasher toegevoegd aan hun collectie. Als ze ook nog Harper’s Island (de beste slasher serie van de drie) toevoegen dan is deze slasher fan helemaal blij, nou ja, op televisie gebied dan. 😉

Wat mis jij op horror gebied?

*The Shallows draait vanaf 18 augustus in de Nederlandse bioscopen

10 juli 2016