Tag: halloween kills

  • Recensie: Halloween Kills (2021)

    Recensie: Halloween Kills (2021)

    poster Halloween KillsMichael Myers heeft de gebeurtenissen van Halloween (2018) overleefd. Hij gaat door met zijn moordpartijen en laat een spoor van lijken achter in het dorpje Haddonfield, Illinois. Laurie (Oscar winnares Jamie Lee Curtis) is door eerdere verwondingen met tegenzin aan een ziekenhuisbed gekluisterd. De bewoners van Haddonfield spannen samen om Michael te stoppen. EVIL DIES TONIGHT!

    Beoordeling
    De Halloween franchise kreeg in 2018 een reboot, met een directe sequel op de originele Halloween (1978) met Jamie Lee Curtis. Na het succes van deze reboot werden twee sequels aangekondigd: Halloween Kills en Halloween Ends. Hier ligt meteen het probleem van Kills: het heeft last van middelste-film-in-een-trilogie syndroom. Het gaat nergens heen en je weet dat er niets bijzonders gaat gebeuren, want dat komt pas in het derde en laatste deel van de trilogie. Dat zie je hier in Kills heel goed, want Laurie, onze ultieme final girl, wordt de hele film buitenspel gehouden. En dus moeten we het maar doen met een dosis nostalgie (niet erg), eendimensionele personages (wel erg) en een onnodig subplot over massahysterie.

    Laten we beginnen met de nostalgie. Halloween Kills brengt meerdere personages en hun originele acteurs uit Halloween (1978) terug: Nancy Stephens (Marion), Real Housewife Kyle Richards (Lindsey) en Charles Cyphers (sheriff Brackett). Heel leuk om ze na 40 jaar weer te zien! Een ander personage uit het origineel is Tommy Doyle, nu gespeeld door jaren ’80 icoon Anthony Michael Hall (The Breakfast Club). Ik had graag Paul Rudd terug gezien als Tommy, maar laten we eerlijk zijn: Rudd probeert waarschijnlijk nog steeds te vergeten dat hij ooit in Halloween 6 heeft gespeeld.

    Fun fact: Nancy Stephens keerde ook terug als Marion in Halloween: H20, maar de makers van Kills willen graag dat we die tijdslijn vergeten.

    Eendimensionaal is wat we Tommy hier kunnen noemen. Hij is obsessed met het verleden en obsessed met Michael doden, maakt niet uit wat het kost. Iets meer diepgang was welkom geweest. Helaas zijn de meeste personages flinterdun geschreven. Big John (Scott MacArthur) en Little John (Michael McDonald) zijn de beste nieuwe personages, al is dat meer aan de charmante acteurs te danken dan het script. Officer Hawkins (Will Patton) krijgt wel een backstory, wat voelt als filler, maar op zich is de uitvoering aardig gedaan. In flashback zien we dat zijn jonge versie gespeeld wordt door de altijd welkome Thomas Mann (Me, Earl and the Dying Girl).

    Tot slot, massahysterie. Een ontsnapte psychiatrische patiënt wordt aangezien voor moordmachine Michael Myers en heel Haddonfield keert zich tegen hem. Een belachelijke verhaallijn die teveel tijd in beslag neemt. Liever had ik gezien dat de personages beter waren uitgewerkt. Gelukkig is niet alles slecht. De kills zijn best goed. Michael is echt hardcore in deze film. Ook spelen de meeste acteurs prima, denk aan Curtis, Patton, Mann, Judy Greer en Dylan Arnold. Weet je, als je het hele plot van de film weet los te laten, dan kan je je wel vermaken met deze slasher.

    Conclusie
    Halloween Kills heeft last van middelste-film-in-een-trilogie syndroom, maar tenminste zijn de kills zelf goed.

    2,5 sterren



    Halloween Kills is te bekijken via:

  • Film: best en worst van 2021

    Film: best en worst van 2021

    We zijn aan het einde van 2021 beland en ik denk niet dat ik de enige ben die blij is dat het jaar er bijna op zit! Het was niet zo’n geweldig filmjaar helaas. Ondanks corona heb ik toch nog een aantal keer richting Pathé kunnen begeven, maar er waren maar weinig films die er echt uitsprongen voor mij dit jaar.

    Films die ik heb gezien (sommige films zijn uit 2020, maar kregen hier pas een release in 2020):
    Aftermath; Army of the Dead; Army of Thieves; Becky; Black Widow; The Boy Behind the Door; Candyman; Copshop; Escape Room: Tournament of Champions; F9; Fear Street: 1994; Fear Street: 1978; Fear Street: 1666; Ferry; The Forever Purge; The Guilty; Halloween Kills; Hunter Hunter; The Ice Road; Kate; The Kid Detective; Love Hard; Nobody; Old; The Princess Switch 3: Romancing the Star; A Quiet Place Part II; Red Dot; Run; Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings; Single All the Way; Spider-Man: No Way Home; Spiral: From the Book of Saw; Stowaway; The Suicide Squad; There’s Someone Inside Your House; Things Heard & Seen; Till Death; Willy’s Wonderland; The Woman in the Window; Wrong Turn.

    Notable films die ik nog niet heb gezien:
    Cruella; Don’t Look Up; Dune; Eternals; Free Guy; Godzilla vs Kong; Gunpowder Milkshake; House of Gucci; The Last Duel; Last Night in Soho; Minari; No Time to Die; Pig; Spencer; Tick, Tick… Boom!.

    Mijn top 5 favoriete films van het jaar (favoriet, niet zozeer beste films!)

    1. Spider-Man: No Way Home
    Ik was één van de gelukkigen die Spider-Man: No Way Home nog heeft kunnen zien voor de lockdown. Wat een film! Ik kan er natuurlijk niet teveel over zeggen, want dan belanden we in spoiler territory. Ik kan wel zeggen dat deze film zeer de moeite waard is! No Way Home heeft de humor van de eerder Tom Holland Spider-Man films, maar moet het vooral hebben van de ontroerende en verrassende momenten.

    2. The Kid Detective
    The Kid Detective heeft eerder dit jaar op Netflix gestaan en ik hoop dat veel mensen van deze film hebben mogen genieten. Adam Brody schittert als de kid detective uit de titel. In zijn jeugd had hij succes, nu wordt er op hem neer gekeken. Wanneer scholiere Caroline (Sophie Nélisse) bij hem aanklopt om de moord op haar vriend op te lossen, ontdekt hij de waarheid achter een verdwijning uit het verleden. Meer Adam Brody please!

    3. Fear Street Trilogie
    Netflix krijgt van mij punten voor de Fear Street trilogie en hun release strategie. Het voelde destijds ook echt als een event: 3 weken lang iedere week een nieuwe Fear Street film. 1994 zorgde voor een welkom stukje nostalgie naar de jaren ’90 en de slashers van die tijd. 1978 had weer een fijne Friday the 13th-achtige vibe met een leuke final girl in Sadie Sink.

    4. Willy’s Wonderland
    Nicolas Cage heeft afgelopen jaar goede recensies gekregen voor zijn rol in Pig. In Willy’s Wonderland is hij ook goed op dreef, ook al heeft de excentrieke acteur geen tekst in deze film. Maar goed, Cage heeft het niet nodig en maakt er hier het beste van als schoonmaker die het moet opnemen tegen bezeten animatronische figuren. De soundtrack is ook killer!

    5. The Suicide Squad
    James Gunn gaf ons dit jaar een nieuwe Suicide Squad film. Eentje die veel meer fun uitstraalt dan de Suicide Squad film uit 2016. Margot Robbie, Joel Kinnaman, Jai Courtney en Viola Davis zijn terug met nog veel meer kleurrijke figuren. Persoonlijk vond ik het jammer dat we zo weinig van de B-team hebben kunnen zien, maar al met al was het een vermakelijke zit!

    Eervolle vermelding: Becky; The Boy Behind the Door; Copshop; Hunter Hunter; Wrong Turn.

    Mijn top 5 minst favoriete films van het jaar:

    1. The Woman in the Window
    The Woman in the Window leek veel belovend, maar het is een totale waste van Amy Adams en haar acteertalent. Ik kan je niet meer vertellen wat er precies mis was met deze film (schreef ik maar wat vaker nog recensies!). Wat ik je wel van vertellen is dat Woman in the Window totaal nietszeggend en forgettable is.

    2. The Forever Purge
    In tegenstelling tot The Woman in the Window had waarschijnlijk sowieso niemand verwacht dat The Forever Purge goed zou zijn. Dit is alweer de 5e film in The Purge franchise en het wordt er echt niet beter op. Zonde van de aanwezigheid van Will Patton en Josh Lucas. Laat dit alsjeblieft de laatste Purge film zijn.

    3. Halloween Kills
    Geen goed jaar voor Will Patton, want we vinden hem ook terug hier in Halloween Kills. Ik was al geen fan van Halloween (2018) en ook Kills is teleurstellend. Waar Kills vooral tegenaan loopt is het ‘middelste deel van een trilogie syndroom’. Het gaat eigenlijk nergens heen en je weet dat er niets bijzonders gaat gebeuren, want dan komt pas in het derde en laatste deel van de trilogie. Het was wel leuk om originele castmembers als Charles Cyphers, Nancy Stephens en Kyle Richards weer te zien, al miste ik Paul Rudd (al snap ik dat hij hier niets meee te maken wilde hebben). Op naar Halloween Ends. P.S. I still love you, Will Patton.

    4. Stowaway
    Anna Kendrick. Daniel Dae Kim. Toni Collette. Klinkt goed right? Nee, dat was het echt niet. Deze Netflix film was een behoorlijke misser. Ik kan er niet veel van herinneren behalve die veel te lange scène dat ze buiten het schip heen en weer lopen.

    5. Spiral: From the Book of Saw
    Ik keek heel erg uit naar Spiral. Hoofdrolspeler Chris Rock is een grote fan van de Saw franchise en kwam met het idee voor deze film. Helaas voelt het meer als een generieke politie film dan een Saw film en de killer is wel heel makkelijk te voorspellen. Erg zonde. Ook kregen we niet genoeg Samuel L. Jackson.

    Oneervolle vermelding: Army of the Dead/Army of Thieves, Candyman, The Ice Road.

    Mijn top 10 favoriete performances van het jaar (in alfabetische volgorde):
    • Adam Brody in The Kid Detective
    • Bob Odenkirk in Nobody
    • Devon Sawa in Hunter Hunter
    • Emily Blunt in A Quiet Place Part II
    • Joel Kinnaman in The Suicide Squad
    • Margot Robbie in The Suicide Squad
    • Marisa Tomei in Spider-Man: No Way Home
    • Nicolas Cage in Willy’s Wonderland
    • Toby Huss in Copshop
    • + een performance die ik niet kan noemen, want dan spoil ik het voor jullie

    Beste ensemble: The Suicide Squad

    Op naar een beter 2022 met veel filmplezier!