In 2002 begon de uitbraak in 28 Days Later, waarin Cillian Murphy zich in desolaat Londen begeeft. Vervolgens kregen we in 2007 een update met 28 Weeks Later; hierin loopt een poging om Londen weer te bevolken uit op een totale mislukking. Inmiddels zijn we bij 28 Years Later beland en staat het Verenigd Koninkrijk onder volledige quarantaine. De 12-jarige Spike (Alfie Williams) woont samen met vader Jamie (Aaron Taylor-Johnson) en moeder Isla (Jodie Comer) in een dorpje op een klein eiland. Een bezoek aan het vasteland heeft grote gevolgen.

beoordeling

Dit is een sequel waarvan ik nooit had gedacht dat we die zouden krijgen. Toch hebben de mannen achter 28 Days Later – regisseur Danny Boyle en screenwriter Alex Garland – het voor elkaar gekregen. Is 28 Years Later het wachten waard geweest? Daar heb ik gemengde gevoelens over. De film is eerder een nieuw begin dan een sluitstuk van de trilogie. Volgend jaar staat de release van sequel The Bone Temple al op ons te wachten en daar werkt 28YL helaas op een onhandige manier al naar toe.

Na de ijzersterke opening van Weeks hoopte ik dat we weer de adrenaline konden laten pompen in de opening van Years. Helaas is deze opening te verwaarlozen en komt de film pas echt op gang wanneer Jamie met zoonlief op pad gaat naar het vasteland. Het gedicht ‘Boots’ van Rudyard Kipling was al in de trailer te horen en wordt ook in de film zelf effectief gebruikt om spanning op te bouwen. Al zijn de snelle geïnfecteerden al angstaanjagend genoeg van zichzelf! Aaron Taylor-Johnson en de jonge Alfie Williams spelen goed: ze maken een geloofwaardig vader-zoon duo. Tot slot, de cinematografie is prachtig. De scène op de brug.. echt wow! Eén van de mooiste shots van het jaar.

Jammer dat 28YL in de tweede helft een totaal andere film wordt. De vorige films zijn ook niet non-stop actie, maar naar mijn gevoel wel beter in balans. Ik heb een aantal vraagtekens over de keuzes die zijn gemaakt, met name dat einde. Het past totaal niet bij de toon van de rest van de film. Laat ik zeggen dat ik me nu al zorgen maak over waar het heen moet gaan met The Bone Temple. In z’n geheel heb ik het gevoel dat Boyle en Garland teveel ideeën hadden en het allemaal in 28YL wilden proppen. Dat is te begrijpen als ze nog één kans hadden om een film te maken, maar ze hebben een trilogie voor ogen. Waarom moet het zo gehaast?

Er valt nog heel veel te zeggen over 28 Years Later, maar dat is lastig zonder spoilers te noemen. Ik laat het voor nu maar hierbij.

conclusie

28 Years Later heeft veel te bieden, maar maakt het niet waar.