BE COOL, SODAPOP

Tag: thomas mann

  • Recensie: About Fate (2022)

    Recensie: About Fate (2022)

    About Fate posterHet is oudejaarsdag en Margot (Emma Roberts) is net gedumpt door haar vriend. Ze is wanhopig op zoek naar een date voor de bruiloft van haar zus (Britt Robertson) later op de dag. Toeval brengt de charmante Griffin (Thomas Mann) op haar pad. Hoewel hij op het punt staat zich te verloven met influencer Clementine (Madelaine Petsch), besluit hij mee te gaan naar de bruiloft en zich voor te doen als Margots vriend.

    Beoordeling
    About Fate is een romantische komedie van Tiffany Paulsen, schrijfster van de Netflix film Holidate (2020), ook met Emma Roberts in de hoofdrol. Toevallig is Holidate één van mijn favoriete romcoms van de afgelopen jaren dus dat maakte About Fate voor mij een must see.

    Het resultaat is een zoete film over het lot. Over dat sommige dingen in het leven voorbestemd zijn en dat echte liefde alles overwint. Wat dat betreft is het een heel andere film dan Holidate, dat meer cynisch van aard is. About Fate is een heerlijke feel good movie. Wel super voorspelbaar en weinig vernieuwend, maar absoluut vermakelijk voor de romcom fans.

    Emma Roberts en Thomas Mann zijn overtuigend als twee vreemden die gaandeweg steeds gecharmeerder van elkaar raken. Ze hebben de chemistry die nodig is om een film als deze te verkopen. Roberts heeft duidelijk de charme van haar tante Julia, al zit er weinig uitdaging in haar rol. Margot heeft veel weg van haar Holidate personage Sloane, alleen is ze wat positiever ingesteld. Mann weet net als in de film Me, Earl and the Dying Girl de innerlijke struggle van zijn personage goed over te brengen. Britt Robertson (I Still Believe) en Riverdale-actrice Madelaine Petsch spelen prima bijrollen.

    Conclusie
    Romcom fans zullen zich prima vermaken met About Fate, een zoete film die leunt op de charmes van Emma Roberts en Thomas Mann.

    3 sterren



    About Fate is te bekijken via:

  • Recensie: Halloween Kills (2021)

    Recensie: Halloween Kills (2021)

    poster Halloween KillsMichael Myers heeft de gebeurtenissen van Halloween (2018) overleefd. Hij gaat door met zijn moordpartijen en laat een spoor van lijken achter in het dorpje Haddonfield, Illinois. Laurie (Oscar winnares Jamie Lee Curtis) is door eerdere verwondingen met tegenzin aan een ziekenhuisbed gekluisterd. De bewoners van Haddonfield spannen samen om Michael te stoppen. EVIL DIES TONIGHT!

    Beoordeling
    De Halloween franchise kreeg in 2018 een reboot, met een directe sequel op de originele Halloween (1978) met Jamie Lee Curtis. Na het succes van deze reboot werden twee sequels aangekondigd: Halloween Kills en Halloween Ends. Hier ligt meteen het probleem van Kills: het heeft last van middelste-film-in-een-trilogie syndroom. Het gaat nergens heen en je weet dat er niets bijzonders gaat gebeuren, want dat komt pas in het derde en laatste deel van de trilogie. Dat zie je hier in Kills heel goed, want Laurie, onze ultieme final girl, wordt de hele film buitenspel gehouden. En dus moeten we het maar doen met een dosis nostalgie (niet erg), eendimensionele personages (wel erg) en een onnodig subplot over massahysterie.

    Laten we beginnen met de nostalgie. Halloween Kills brengt meerdere personages en hun originele acteurs uit Halloween (1978) terug: Nancy Stephens (Marion), Real Housewife Kyle Richards (Lindsey) en Charles Cyphers (sheriff Brackett). Heel leuk om ze na 40 jaar weer te zien! Een ander personage uit het origineel is Tommy Doyle, nu gespeeld door jaren ’80 icoon Anthony Michael Hall (The Breakfast Club). Ik had graag Paul Rudd terug gezien als Tommy, maar laten we eerlijk zijn: Rudd probeert waarschijnlijk nog steeds te vergeten dat hij ooit in Halloween 6 heeft gespeeld.

    Fun fact: Nancy Stephens keerde ook terug als Marion in Halloween: H20, maar de makers van Kills willen graag dat we die tijdslijn vergeten.

    Eendimensionaal is wat we Tommy hier kunnen noemen. Hij is obsessed met het verleden en obsessed met Michael doden, maakt niet uit wat het kost. Iets meer diepgang was welkom geweest. Helaas zijn de meeste personages flinterdun geschreven. Big John (Scott MacArthur) en Little John (Michael McDonald) zijn de beste nieuwe personages, al is dat meer aan de charmante acteurs te danken dan het script. Officer Hawkins (Will Patton) krijgt wel een backstory, wat voelt als filler, maar op zich is de uitvoering aardig gedaan. In flashback zien we dat zijn jonge versie gespeeld wordt door de altijd welkome Thomas Mann (Me, Earl and the Dying Girl).

    Tot slot, massahysterie. Een ontsnapte psychiatrische patiënt wordt aangezien voor moordmachine Michael Myers en heel Haddonfield keert zich tegen hem. Een belachelijke verhaallijn die teveel tijd in beslag neemt. Liever had ik gezien dat de personages beter waren uitgewerkt. Gelukkig is niet alles slecht. De kills zijn best goed. Michael is echt hardcore in deze film. Ook spelen de meeste acteurs prima, denk aan Curtis, Patton, Mann, Judy Greer en Dylan Arnold. Weet je, als je het hele plot van de film weet los te laten, dan kan je je wel vermaken met deze slasher.

    Conclusie
    Halloween Kills heeft last van middelste-film-in-een-trilogie syndroom, maar tenminste zijn de kills zelf goed.

    2,5 sterren



    Halloween Kills is te bekijken via:

  • Van de schrijver van Holidate: About Fate met Emma Roberts

    Van de schrijver van Holidate: About Fate met Emma Roberts

    De Netflix film Holidate (2020) met Emma Roberts is een guilty pleasure of mine. Hoewel het een kerstfilm lijkt is deze romcom het hele jaar door leuk en zeker een aanrader. Gisteren zag ik de trailer voor de romcom About Fate voorbij komen op YouTube. Emma Roberts is hier weer de leading lady en tot mijn grote verbazing is de film van de schrijver van Holidate. Nu al zin in!

    In About Fate hebben Roberts en Thomas Mann (Me and Earl and the Dying Girl en vorig jaar nog in Halloween Kills) een relatie, maar niet met elkaar. Door omstandigheden heeft Roberts plots een date voor de bruiloft van haar zus nodig en loopt Mann tegen het lijf. Hij besluit zich voor te doen als haar vriend en je kant het vast wel raden, de spark slaat over tussen de twee.

    Wanneer de film in Nederland te zien is is nog niet bekend.

  • Kong: Skull Island (2017) review

    Kong: Skull Island (2017) review

    Een onderzoeksteam met ondersteuning van groepje militairen gaat naar Skull Island. Daar ontdekken ze niet alleen de aanwezigheid van de machtige Kong, maar ook een hoop andere dodelijke wezens.

    Beoordeling
    Op de planning staat Godzilla vs. Kong, een film onder de regie van Adam Wingard, wat mij een iets te ambitieuze taak lijkt voor een man die zijn shaky cam fase nog niet ontgroeid is. Maar goed, door Kongs associatie met de wanstaltige Godzilla (2014), had ik weinig hoop voor Kong: Skull Island. Gelukkig waren mijn zorgen onterecht, want Skull Island is een vermakelijke monster movie. Hoewel in beide films de titelpersonages hun screentime moeten delen met andere monsters, krijgen we in Skull Island Kong duidelijk in beeld te zien! Zie, zo moeilijk hoeft het niet te zijn, makers van Godzilla! Goed, het verhaal is aan de magere kant. Hoe vaak hebben we het verhaaltje van ‘mensen komen op een mysterieus eiland en gaan dood’ wel niet gezien? Bij dit soort films denk ik altijd dat het belangrijker is hoe we van A naar B komen en niet zozeer hoe het gaat eindigen. Dankzij een aantal aardige actievolle scènes komen we uiteindelijk op een vermakelijke manier bij B terecht.

    Hoewel de personages onderontwikkeld zijn, wist Skull Island wel een hoop talent aan te trekken. Tom Hiddleston, Brie Larson, John Goodman, John C. Reilly, Corey Hawkins, Thomas Mann en Samuel L. Jackson komen allemaal voorbij. De één heeft wat meer te doen dan de ander, maar spelen allemaal prima.

    Conclusie
    Kong: Skull Island is een vermakelijke monster movie en zo hoort het ook.

  • Review: Me and Earl and the Dying Girl (2015)

    Review: Me and Earl and the Dying Girl (2015)

    Tiener Greg (Thomas Mann) maakt samen met collega Earl (RJ Cyler) films. Wanneer klasgenote Rachel (Olivia Cooke) wordt gediagnosticeerd met leukemie, moet Greg van zijn moeder met haar omgaan. Met tegenzin ontstaat een mooie vriendschap en besluit Greg om samen met Earl een film voor haar te maken.

    Beoordeling
    Me and Earl and the Dying Girl is gebaseerd op de gelijknamige debuutroman van Jesse Andrews. De film werd lovend ontvangen op het Sundance Film Festival in 2015 en sindsdien heb ik alleen maar positieve verhalen over deze indie gehoord. Dat schept hoge verwachtingen natuurlijk. Me and Earl and the Dying Girl is een prima coming-of-age film geworden. Er is eigenlijk weinig op aan te merken. Het verhaal zit goed in elkaar en is ook vakkundig naar het scherm vertaald door regisseur Alfonso Gomez-Rejon, die eerder de visueel sterke remake van The Town That Dreaded Sundown afleverde. De animatie is een nice touch en ook de films van Greg en Earl zijn leuk in beeld gebracht.

    Ook de frisse, jonge cast levert goed werk af. Thomas Mann (Project X) speelt een prima hoofdrol. Zijn Greg is niet altijd even sympathiek, maar Mann weet zijn inner struggle goed over te brengen. Nieuwkomer RJ Cyler krijgt helaas niet veel te doen, maar maakt wel indruk. Olivia Cooke (Bates Motel) speelt het beste van de drie en weet veel te zeggen met haar ogen. In de bijrollen zien we Connie Britton, Nick Offerman, Jon Bernthal en Molly Shannon voorbij komen die hier allemaal ook goed op hun plek zitten.

    Ondanks dat er weinig aan de film zelf op te merken is, moet ik toegeven dat ik er zelf niet lyrisch over ben. Me and Earl and the Dying Girl raakte me helemaal niet. Ik heb geen traantje moeten laten en het riep geen gevoel op. Het was vermakelijk en that’s it.

    Conclusie
    Me and Earl and the Dying Girl is op alle vlakken een prima film, maar wist mij niet te raken. Gelukkig genoeg andere mensen wel.