BE COOL, SODAPOP

Tag: jason statham

  • Recensie: A Working Man (2025)

    Recensie: A Working Man (2025)

    A Working Man is de nieuwste film van regisseur David Ayer met Jason Statham in de hoofdrol. Gelukkig is deze film beter dan hun vorige samenwerking, The Beekeeper uit 2024, al zegt dat niet zoveel.

    Fun fact: Ayer schreef het script samen met Sylvester Stallone.

    Statham speelt een ex-militair die op een bouwplaats werkt. Wanneer de dochter (Arianna Rivas) van zijn baas (Michael Peña) verdwijnt, belooft hij haar thuis te brengen.

    beoordeling

    Een dertien in dozijn verhaal zorgt voor een film die je al talloze keren hebt gezien. In het oeuvre van Liam Neeson, maar ook Statham zelf. Als je van dit genre houdt, dan zal je je prima vermaken met A Working Man. Statham is goed op dreef, zoals we van hem gewend zijn. Ik kan er geen genoeg van krijgen als hij bad guys in elkaar slaat, verder duurt deze film met bijna 2 uur echt te lang. Ondanks dat gaan sommige verhaallijnen helaas nergens heen. Hoezo dreigen de bad guys hele stambomen uit te roeien, maar ze stoppen bij welgeteld één persoon in Statham’s nabije omgeving? Toppers als Jason Flemyng, David Harbour en Michael Peña (te zien in Ayer’s End of Watch) krijgen helaas te weinig te doen. Arianna Rivas maakt een positieve indruk, terwijl er door de rest van de cast erg slecht wordt geacteerd. Pijnlijk slecht!

    conclusie

    A Working Man is leuk voor de Jason Statham fans.

    2,5 sterren
  • Meg 2: The Trench (2023) recensie

    Meg 2: The Trench (2023) recensie

    Meg 2: The Trench poster

    Jaren na de gebeurtenissen uit The Meg, gaat Jonas Taylor (Jason Statham) met een onderzoeksteam de Marianentrog in. Ze treffen daar meerdere Megs, maar op de bodem ook een geheimzinnig station waar gemijnd lijkt te worden. Jonas en zijn vrienden moeten niet alleen ontsnappen aan de gevaren van de oceaan, maar ook aan een menselijke dreiging.

    beoordeling

    Vijf jaar na het succes van The Meg is er eindelijk Meg 2: The Trench. Ik heb me destijds prima vermaakt met het eerste deel, al vond ik de toon iets te serieus en bleef een verwachte bloedbad uit. Sequels zijn doorgaans grootser van opzet, dus ik hoopte zo dat Meg 2 een actie spektakel zou zijn. Niet alleen met meerdere Megs, maar ook andere monsters uit de Marianentrog (aka Mariana Trench). Waar is het monster uit Deep Rising (1998), ook uit de Marianentrog, wanneer je het nodig hebt?

    Waar het met Meg 2 misgaat is dat de makers het nodig vonden om menselijke bad guys toe te voegen aan de film. Dat deel is helaas niet interessant en erg cliché, én toch neemt dat het grootste deel van de speeltijd in in beslag. Waarom?! Hadden ze niet genoeg budget voor 90 minuten aan Meg actie? Dat is het enige wat ik kan bedenken als verklaring. Het duurt werkelijk 1,5 uur voordat we bij the good stuff komen. In het laatste half uur krijg je dan eindelijk waar je voor komt: goede Meg actie! Statham vs Megs! Een gigantische octopus! Meg vs octopus! Ja, dat laatste half uur is top! Maar, kijkende naar de slechte recensies, vrees ik voor veel kijkers too little, too late.

    Statham is een charismatische actieheld die het beste probeert te maken van het slechte script. Ik zie hem graag als Jonas, maar hij verdient beter dan dit. Cliff Curtis, Page Kennedy en Sophia Cai zijn net als Statham opnieuw van de partij. Kennedy is de uitblinker als DJ, een uitstekende komische sidekick. Jing Wu is een prima toevoeging aan de cast. De rest van de cast is makkelijk te vergeten.

    conclusie

    Meg 2: The Trench moet het van de laatste 30 minuten hebben.

    2,5 sterren
  • Review: The Meg (2018)

    Review: The Meg (2018)

    Jonas Taylor (Jason Statham), een ervaren reddingsduiker, wordt gevraagd om de bemanning van een duikboot te redden dat op de bodem van de Marianentrog ligt. Hij ontdekt dat de boot is aangevallen door een megalodon, een gigantische prehistorische haai die eerder één van zijn reddingsmissies heeft verstoord.

    Beoordeling
    Al sinds de jaren ’90 probeert Hollywood een filmversie van het boek Meg van Steve Alten van de grond te krijgen. Eerst heeft Disney het geprobeerd, later New Line Cinema met onze Jan de Bont als regisseur en ook Eli Roth was ooit in de running om het boek te verfilmen. Uiteindelijk is het Warner Bros. gelukt met National Treasure-regisseur Jon Turteltaub in de regiestoel om The Meg de bioscoopzalen in te krijgen. Ik keek al een lange tijd uit naar deze verfilming en toen Jason Statham aan boord kwam werd ik nog enthousiaster, want Statham vs gigantische haai is wat ik nog miste in mijn leven. Ik hoopte dat The Meg cheesy fun zou zijn à la Piranha 3D en ik vond dat de trailer ook die indruk gaf. Helaas was ik, net als Statham zelf, een beetje teleurgesteld in het eindresultaat.

    Wat verwacht ik van een film over een gigantische prehistorische haai met Jason Statham in de hoofdrol? Een bloedbad. Helaas is The Meg dat totaal niet. Er zit nauwelijks bloed in de film en dat komt deels doordat er nauwelijks mensen doodgaan. Meer dan de helft van de personages leeft aan het einde van de film nog! The Meg hoort geen familiefilm te zijn, maar dat is het wel geworden. Er zijn momenten dat je de cheesy fun een beetje terugziet en daarnaast zijn er weer andere momenten dat de film zichzelf te serieus neemt. De cast doet z’n ding met Statham als uitblinker. Meer Cliff Curtis was welkom geweest en verder lijkt alleen The Office-acteur Rainn Wilson zich bewust te zijn in wat voor soort film hij zich bevindt.

    Conclusie
    The Meg neemt zichzelf iets te serieus en lijdt helaas aan bloedarmoede.

  • Review: The Fate of the Furious (2017)

    Review: The Fate of the Furious (2017)

    De mysterieuze Cipher (Charlize Theron) weet Dom (Vin Diesel) te overtuigen om zijn rug te keren naar zijn familie dit tot grote shock van Letty (Michelle Rodriguez) en de rest. Ze krijgen hulp uit onverwachte hoek, namelijk Furious 7 bad guy Deckard Shaw (Jason Statham), om Dom terug te vinden en Cipher te pakken te krijgen.

    Beoordeling
    Zestien jaar na de release van The Fast and the Furious is er nu het achtste deel The Fate of the Furious. Ik denk niet dat iemand ooit had verwacht dat de film zoveel sequels zou spawnen, maar toch zijn we hier nu echt. De franchise kreeg een creatieve opleving met Fast Five en ook de twee daaropvolgende delen waren sterk. The Fate of the Furious is niet sterk, maar wel aardig. Het is de eerste film in de franchise zonder Paul Walker sinds zijn overlijden. Door zijn afwezigheid lijkt er iets te ontbreken. Testosteron genoeg hier in deel 8, maar ik mis hart, iets wat in Furious 7 wel aanwezig was.

    Vin Diesel blijft een beperkte acteur en blijkbaar heeft hij Walker nodig om wat beter uit de verf te komen. Diesel deelt hier veel scènes met Charlize Theron, doorgaans een sterke actrice. Helaas lijkt Theron hier op de automatische piloot te acteren en dat hebben we juist niet nodig naast Diesel. Haar personage Cipher is ook niet erg boeiend. Wat dat betreft doet Furious 8 er goed aan om Jason Statham weer te laten opdraven. Diesel mag dan het gezicht van de F&F franchise zijn, maar wat mij betreft mag hij deel 9 uitzitten als Statham en Dwayne Johnson op de voorgrond worden gezet. Tyrese Gibson mag blijven als de comic relief.

    Toegegeven, The Fate of the Furious heeft wel een aantal indrukwekkende actiescènes en ook de cameo’s – nee, ik verklap ze niet – zijn leuk gedaan.

    Conclusie
    The Fate of the Furious haalt niet de kwaliteit van de voorgaande drie delen, maar is wel een vermakelijke actiefilm met een aantal geslaagde scènes.

  • Review: Spy (2015)

    Review: Spy (2015)

    poster-spySusan Cooper (Melissa McCarthy) heeft een kantoorbaan bij de CIA. Wanneer crimineel Rayna Boyanov (Rose Byrne) achter de identiteit van alle topagenten komt, verruilt Susan haar kantoorbaan voor het echte werk en wordt ze een echte spy.

    Beoordeling
    Na Bridesmaids en The Heat werkten regisseur Paul Feig en actrice Melissa McCarthy opnieuw met succes samen aan een komedie. Spy is een hilarische film geworden die de James Bond films op een leuke manier op de hak neemt. Wat ik erg kon waarderen is dat ze van McCarthy een competente CIA-agent hebben gemaakt en dat de grapjes niet draaien om haar onvermogen om haar werk goed uit te voeren. McCarthy kan met haar postuur makkelijk het mikpunt zijn van vele grapjes, maar Feig lijkt teveel respect voor haar te hebben om de film die richting op te sturen. Een hoop humor komt ook van de overige personages met Jason Statham als uitblinker als de intense CIA-agent Ford. Ik moest erg lachen om al zijn scènes en het was leuk om hem in zo’n rol te zien. Jude Law is perfect gecast als de James Bond van de film. Ik heb hem in tijden niet zo likeable gezien. Ook Rose Byrne weet grappig te zijn met het minimale wat haar permanent zuur kijkende personage mag doen. Natuurlijk is McCarthy de ster van de film en ze weet de komedie ook prima te dragen.

    Conclusie
    Spy is één van de leukste komedies die ik in tijden heb gezien. Normaal vind ik sequels vaak onnodig, maar ik zou het niet erg vinden om op nog een missie te gaan met McCarthy en de rest van de cast.

    rating-4stars