BE COOL, SODAPOP

Tag: jake gyllenhaal

  • Recensie: Road House (2024)

    Recensie: Road House (2024)

    poster Road HouseVoormalig UFC-vechter Elwood Dalton (Jake Gyllenhaal) accepteert een baan als uitsmijter van een wegrestaurant in Florida Keys. Al snel ontdekt hij dat er meer aan de hand is dan een simpel bargevecht.

    Beoordeling
    Road House is een remake van de gelijknamige actie klassieker uit 1989 met Patrick Swayze. Wat Jake Gyllenhaal bezielde om hieraan mee te werken, weet ik niet. Gelukkig pakt het onder de regie van Doug Liman (Edge of Tomorrow) grotendeels goed uit. Deze nieuwe versie zit vol goede actie en humor. De vechtscènes zijn strak in beeld gebracht. De charismatische Gyllenhaal heeft duidelijk lol in zijn rol als ijzersterke vechter. Tot zover is Road House echt top vermaak.

    En dan komt Conor McGregor in beeld. Deze Ierse spierbundel en zelf voormalig UFC kampioen maakt met Road House zijn acteerdebuut. Ik hoop dat het ook zijn laatste poging tot acteren is, want het was niet om aan te zien. Hij haalde het niveau van de film naar beneden als een nog opgefoktere versie van Jason Statham in Crank. Positief is dat ik meer waardering heb gekregen voor voormalig atleten als Statham, Terry Crews en John Cena die wel een succesvolle overstap hebben kunnen maken.

    In bijrollen zien we verder Daniela Melchior (The Suicide Squad), Army of the Dead-acteur Billy Magnussen, Joaquim de Almeida (Missing) en Post Malone. Arturo Castro steelt scènes als Moe, een vriendelijke bad guy die gewoon op z’n motor wil rijden.

    Conclusie
    Road House is top vermaak, maar niet dankzij Conor McGregor.

    3,5 sterren

    Road House is te bekijken via:

  • Review: Life (2017)

    Review: Life (2017)

    De zes bemanningsleden van een internationaal ruimtestation ontdekken buitenaards leven op Mars. Deze bijzondere ontdekking brengt een groot gevaar met zich mee. Het buitenaardse wezen blijkt intelligenter te zijn dan verwacht.

    Beoordeling
    Vorig jaar vroeg ik mij nog af wat Oscar Isaac bezielde om een rol aan te nemen in X-Men: Apocalypse. Tijdens het bekijken van Life had ik een soortgelijke vraag. Ik vroeg mij namelijk af waarom Jake Gyllenhaal juist voor deze film had gekozen. Gyllenhaal is een sterke acteur die interessante rollen uitkiest en deze door Alien geïnspireerde film biedt echt niets nieuws. Begrijp me niet verkeerd: ik heb me prima vermaakt met Life. De film komt langzaam op gang, maar wanneer the shit eenmaal the fan hit dan zit de spanning er goed in. Ondanks dat zit de vaart er niet helemaal lekker in. Life bevat een aantal sterke, spannende scènes, maar komt tijdens andere scènes bijna tot stilstand. Dit heeft vooral te maken met de flinterdunne personages. Jake Gyllenhaal en Rebecca Ferguson spelen nietszeggende rollen en lijken hier bijna te slaapwandelen. Alleen Ryan Reynolds brengt wat leven in de brouwerij, maar dat komt omdat hij basically zichzelf speelt in deze film. Ik kan zijn humor waarderen dus voor mij is het niet per se een slecht iets. In zijn grote scène laat hij zich van een andere kant zien en dat zorgt voor een emotioneel moment. Bij mij in de zaal was het in ieder geval muisstil.

    Er zijn ook nog wat pluspunten te noemen. Zo ziet de alien er visueel goed uit. Hiroyuki Sanada, eerder al in space in de film Sunshine, speelt een prima bijrol. En het einde, ik zou hier zelf niets aan veranderen. Overigens moest ik na alle space horror die in Life te vinden is wel lachen dat ze voor het nummer ‘Spirit in the Sky’ hadden gekozen over de end credits. Het paste beter bij Guardians of the Galaxy dan hier.

    Conclusie
    Life is een vrij standaard space horrorfilm, maar wel erg vermakelijk.

  • Film preview: nog 2 films waar ik naar uitkijk dit jaar

    Film preview: nog 2 films waar ik naar uitkijk dit jaar

    Vorige maand deelde ik al mijn top 10 films waar ik dit jaar naar uitkijk. Helaas was ik het bestaan van twee films vergeten, want dan had mijn top 10 er anders uitgezien. Sorry Baywatch en Resident Evil: The Final Chapter. Hier nog twee films waar ik naar uitkijk dit jaar:

    Life
    Met: Jake Gyllenhaal, Rebecca Ferguson, Ryan Reynolds
    Release: 23 maart
    Ik hoor je al zeggen: maar Gwen, je houdt niet van space films! Klopt, maar in deze space film zit niet alleen Jake Gyllenhaal, maar ook Ryan Reynolds! Dan maakt het me niet uit waar deze heren zich bevinden. Oh ja, ook iets over #lifeonmars, which is bad mmmkay?

    Colossal
    Met: Anne Hathaway, Jason Sudeikis, Dan Stevens
    Release: onbekend
    Hathahaters (ja, dat is echt een ding) zullen blij zijn met Colossal, want in deze monster movie is het allemaal Anne Hathaways schuld dat Seoul wordt aangevallen door een, je raadt het al, monster. Wat de link is tussen Anne en het monster moeten we zelf gaan zien, al is het helaas nog niet duidelijk wanneer de film in Nederland te bekijken is.

    Heb jij nog een must see dit jaar?

  • Review: Nocturnal Animals (2016)

    Review: Nocturnal Animals (2016)

    poster Nocturnal AnimalsTwintig jaar na het verbreken van haar relatie ontvangt Susan (Amy Adams) een manuscript van ex-man Edward (Jake Gyllenhaal). Het bevat een gewelddadig verhaal die hij heeft opgedragen aan haar. Susan heeft haar ex ooit iets verschrikkelijks aangedaan, iets waar ze volgens hem nooit mee weg zal komen, maar wat?

    Beoordeling
    Laat ik beginnen met een bedankje aan schrijver/regisseur Tom Ford voor het maken van mijn minst favoriete opening credits sequence ooit. Voor mij hoeft het niet zo “kunstzinnig”, ik had gewoon zin in een spannende thriller. Misschien ging het daar mis en bekeek ik de film met de verkeerde verwachtingen. Nocturnal Animals is een verhaal over wraak, schijnt. Ben ik de enige persoon die niet zo onder de indruk is van Edwards vorm van wraak? Hij schrijft een boek. Wow. Boeiend. Zoals Elsa zingt in Frozen: let it go. Houd je niet 20 jaar aan een wrok vast. Ik snap waarom Susan van je gescheiden is. Niet dat zij nou zo geweldig is, maar dat is weer een ander verhaal.

    Nocturnal Animals volgt het verhaal van Susan en in flashbacks, haar relatie met Edward. Ook zien wij het verhaal in het boek van Edward, dat ook de titel Nocturnal Animals draagt, waarbij Susan zich inbeeldt dat hoofdpersoon Tony lijkt op haar ex-man. Persoonlijk vond ik het verhaal in het verhaal het beste deel van de film, want Susan zelf doet niet veel meer dan verdrietig kijken en crappy kunst produceren. Ik krijg het gevoel dat Tom Ford wil dat ik het verhaal in het verhaal projecteer op de disfunctionele relatie van Susan en Edward, maar ik wil het niet en doe het niet.

    Gelukkig is het acteerwerk wel goed en valt er wat dat betreft genoeg te genieten. Amy Adams en Jake Gyllenhaal spelen prima hoofdrollen en ook Michael Shannon, Aaron Taylor-Johnson, Ellie Bamber en Isla Fisher maken indruk met hun bijrollen. Karl Glusman lijkt na rollen in The Neon Demon en nu Nocturnal Animals wel een acteur om in de gaten te houden.

    Conclusie
    Nocturnal Animals (en Tom Ford?) is nogal vol van zichzelf, maar het acteerwerk maakt een hoop goed.


    Nocturnal Animals is te bekijken via:

  • Trailer: Nocturnal Animals staat hoog op mijn watch list

    Trailer: Nocturnal Animals staat hoog op mijn watch list

    Amy Adams, Jake Gyllenhaal en Michael Shannon in een film van Tom Ford? Klinkt als een must see!

    Nocturnal Animals is gebaseerd op het boek Tony en Susan van Austin Wright. Twintig jaar na het verbreken van haar relatie ontvangt Susan (Amy Adams) een manuscript van ex-man Edward (Jake Gyllenhaal). Het bevat een gewelddadig verhaal die heeft opgedragen aan haar. Susan heeft haar ex ooit iets verschrikkelijks aangedaan, iets waar ze volgens hem nooit mee weg zal komen, maar wat?

    De film geeft een Gone Girl vibe af wat ik kan waarderen. Vanaf 1 december kunnen we ontdekken wat het geheim van Susan is, want dan draait Nocturnal Animals in de Nederlandse bioscopen.

    Wil jij Nocturnal Animals ook zien?