Wanneer de jonge dochter van Keller Dover (Hugh Jackman) samen met een vriendinnetje verdwijnt, neemt hij het recht in eigen handen terwijl een detective (Jake Gyllenhaal) op zoek gaat naar de waarheid.
Beoordeling
Heb je soms ook wel eens het gevoel dat je naar een hele andere film hebt gekeken dan andere mensen? Ik heb goede dingen gehoord over Prisoners, de film is 81% fresh op Rotten Tomatoes en heeft een 8.1 op IMDB. Na het zien van de film snap ik niet waarom mensen er zo lovend over zijn. Ik wil er lovend over zijn, want ik hou van Jake Gyllenhaal en zijn vorige samenwerking met regisseur Denis Villeneuve – Enemy – is één van mijn favoriete films van de afgelopen jaren. Nu lijkt het misschien of mijn verwachtingen heel hoog waren, maar dat viel reuze mee. Toch liet Prisoners mij koud of raakte het me juist op de verkeerde manier.
Ik heb geen kinderen, maar ik kan me best voorstellen dat er situaties zijn waarin je het recht in eigen handen wil nemen. In Prisoners denkt Keller dat het personage van Paul Dano iets te maken heeft met de verdwijning van zijn dochter. Deze Alex Jones heeft het IQ van een 10-jarige. Vervolgens wordt misschien een kwart van de film besteedt aan scènes waarin Alex gemarteld wordt door Keller. Als ik zeker zou weten dat Alex iets te maken zou hebben met de verdwijning van de meisjes dan zou ik Keller toejuichen. Maar dit is niet het geval. Dus voelde ik mij er bijzonder ongemakkelijk over dat hij een jongeman met een IQ van een 10-jarige aan het martelen is terwijl hij misschien wel onschuldig is.
Gelukkig heeft het personage van Jake Gyllenhaal minder last van tunnelvisie, maar ik bleef het maar bizar vinden dat hij als detective geen partner heeft of om back up vraagt in bepaalde situaties. Ook jammer: als je goede actrices als Viola Davis en Maria Bello inhuurt, geef ze dan ook iets te doen. Bello, die de vrouw van Keller speelt, ligt de halve film in haar bed te huilen, want blijkbaar kunnen vrouwen niet pro-actief zijn. Ook het geprezen acteerwerk van Hugh Jackman zie ik niet terug en ik ergerde me mateloos aan het geknipper van Gyllenhaal. En de film duurt te lang.
Conclusie
Al met al vind ik Prisoners geen slechte film. Het doet met momenten denken aan onze klassieker Spoorloos, maar het mist (de juiste) ballen. In tegenstelling tot Spoorloos en Villeneuves eerdere werk Enemy, zal ik Prisoners snel weer vergeten.
Geef een reactie