BE COOL, SODAPOP

Tag: dave bautista

  • Recensie: Guardians of the Galaxy Vol. 3 (2023)

    Recensie: Guardians of the Galaxy Vol. 3 (2023)

    De Guardians zijn terug en met een hele persoonlijke missie: het leven van Rocket redden. Ondertussen kampt Peter (Chris Pratt) met het gemis van zijn geliefde Gamora (Zoe Saldana).

    Beoordeling
    Na Endgame en vooral sinds het teleurstellende Thor: Love and Thunder ben ik wel een beetje Marvel moe. Gelukkig kunnen we bouwen op James Gunn die met Guardians of the Galaxy Vol. 3 één van de beste Marvel films van de afgelopen jaren heeft afgeleverd.

    Hoewel de eerste twee Guardians of the Galaxy films hun sombere momenten kennen, voert een bepaalde melancholie wel de overhand in Vol. 3. De film begint ook niet op een humoristische noot, zoals we gewend zijn van de eerdere films. Nee, het begint met Creep van Radiohead. Gunn probeert ons zo al voor te bereiden op wat gaat komen, maar geloof me: hier ben je niet klaar voor. Hier in Vol. 3 staat het leven van Rocket centraal. Gaandeweg leren we steeds meer over zijn achtergrond en dat is een behoorlijke tranentrekker. Tip: vergeet niet je zakdoekjes mee te nemen!

    Gelukkig is het niet alleen maar huilen tijdens de film. Er zitten ook voldoende grappige momenten in en aardige actie scènes. Van de veel besproken casting van Will Poulter als Adam Warlock had ik meer verwacht. Dat ligt niet aan Poulter zelf: hij krijgt helaas te weinig te doen. Chukwudi Iwuji (ook te zien in Gunn’s Peacemaker serie) is goed als de grote bad guy van het verhaal The High Evolutionary. Thanos lijkt bijna sympathiek naast deze man dus dan kan je je de ernst van de situatie wel inbeelden.

    Tot slot: wat de Guardians films zo goed maakt, is natuurlijk ook de charismatische cast. Chris Pratt, Zoe Saldana, Dave Bautista, Karen Gillan en Pom Klementieff zijn goed op elkaar ingespeeld. Ook mogen we Bradley Cooper niet vergeten als de stem van Rocket, die veel gevoel in zijn performance weet te leggen. Met Vol. 3 nemen we afscheid van deze samenstelling aan Guardians en dat zorgt voor een bitterzoet einde.

    Conclusie
    Guardians of the Galaxy Vol. 3 is een waardig afscheid van oude vrienden. Eén van de beste Marvel films van de afgelopen jaren.

  • Recensie: Knock at the Cabin (2023)

    Recensie: Knock at the Cabin (2023)

    Knock at the Cabin poster

    Een gezinsvakantie in een huisje in het bos wordt bruut verstoord door de komst van Leonard (Dave Bautista) en zijn collega’s. Zij beweren dat het einde van de wereld nabij is en alleen Eric (Jonathan Groff), Andrew (Ben Aldridge) en hun dochter Wen kunnen dit stoppen. Om de wereld te redden, moeten zij een onmogelijke keuze maken.

    beoordeling

    Flop of geen flop: M. Night Shyamalan is niet te stoppen. Sinds The Visit is de beste man weer aardig op dreef, met Split als uitblinker. Knock at the Cabin mag er ook best wezen.

    Het verhaal is gebaseerd op het boek The Cabin at the End of the World van Paul Tremblay. Voor een film over de apocalyps is de setting bijzonder kleinschalig. Het speelt zich grotendeels in en rond het huisje af met een beperkte cast. Hoewel je kan zeggen dat de film in herhaling valt, verveelt het niet. Dave Bautista laat weer zien wat een innemende acteur hij is en weet de film te dragen op zijn brede schouders. Ook de rest van de cast is prima. Mindhunter-acteur Jonathan Groff zien we niet vaak genoeg in films en is een welkome toevoeging aan de cast.

    Shyamalan lijkt als directeur het best tot zijn recht te komen met intiemere projecten. Als verhalenverteller zijn blockbusters als After Earth niet aan hem besteed. Laat hem lekker kleine, interessante films als deze maken. Qua thematiek past Knock at the Cabin mooi in de huidige tijdsgeest. De planeet gaat eraan, we hebben een pandemie gehad, ellende stapelt zich op en wat ga jij opofferen om deze wereld nog leefbaar te houden?

    conclusie

    Shyamalan levert met Knock at the Cabin een prima apocalyptische thriller af.

    3,5 sterren
  • Glass Onion: a Knives Out Mystery (2022) recensie

    Glass Onion: a Knives Out Mystery (2022) recensie

    Detective Benoit Blanc (Daniel Craig) krijgt een uitnodiging voor een murder mystery spel op een Grieks eiland, georganiseerd door een tech miljonair (Edward Norton). Wanneer een echte dode valt is het aan Benoit om de zaak op te lossen.

    Beoordeling
    Knives Out van regisseur Rian Johnson was eind 2019 een groot succes. Hij is nu terug met een nieuwe mysterie met Benoit Blanc in de hoofdrol. Een sequel wil ik het niet noemen, want het is een losstaand verhaal. Er wordt niet verwezen naar de gebeurtenissen in Knives Out. Je hoeft die film niet eens gezien te hebben. Dus mocht je het gemist hebben, kijk gerust naar Glass Onion. Kan je altijd later nog Knives Out kijken op Netflix.

    De warme sweaters van de eerste film maken in dit verhaal plaats voor bikini’s, want het verhaal brengt ons naar zonnige locatie. Dit geeft de film een andere vibe, maar met Benoit Blanc als ons ankerpunt voelt het zeker aan als een Knives Out film. Daniel Craig is weer goed op dreef en lijkt veel lol te hebben in zijn rol. Zo zie ik Craig graag. Hij krijgt goed tegenspel van Kate Hudson, Janelle Monáe, Dave Bautista en Edward Norton. Leslie Odom Jr. en Kathryn Hahn krijgen helaas wat minder te doen en hangen er maar wat bij. Jammer, want Hahn is vaak een scene stealer in haar eerdere werk en komt hier helemaal niet tot haar recht.

    Inhoudelijk kan ik niet teveel zeggen, want ik wil natuurlijk niets verklappen. Ik kan je wel zeggen dat ik het mysterie niet zo sterk vind als in Knives Out. De dader is vrij makkelijk te raden. Het is vooral de vraag hoe het allemaal in elkaar steekt. Er zit een goede misdirect in die ik kan waarderen, waardoor het allemaal nog net niet zo voorspelbaar verloopt als een schilderen op nummer project. De reden dat Glass Onion toch nog een hoge score krijgt is dat de film gewoon erg fun is om naar te kijken! Ik heb me prima vermaakt, gelachen, de cast is leuk en dat telt ook voor iets.

    Conclusie
    Glass Onion is geen geslaagde murder mysterie, maar wel een zeer vermakelijke film.


  • Review: Hotel Artemis (2018)

    Review: Hotel Artemis (2018)

    Hotel Artemis is een geheim en exclusief members-only ziekenhuis voor de gevaarlijkste criminelen ter wereld. The Nurse (Jodie Foster) probeert alles in goede banen te leiden, maar wanneer The Wolf King (Jeff Goldblum) arriveert, dreigt alles uit de hand te lopen.

    Beoordeling
    Hotel Artemis werd voor mij een must see vanwege de sterke ensemble cast. Op eerste oogopslag een bijeen geschraapt zooitje, want Jodie Foster, Charlie Day, Sterling K. Brown, Sofia Boutella, Zachary Quinto, Jenny Slate, Dave Bautista en Jeff Goldblum in één film, dat klinkt een beetje random toch? Maar het zijn bijna allemaal acteurs die ik graag zie en zij maken van Hotel Artemis een vermakelijke zit. Veel meer heeft de film helaas niet te bieden. De setting, een ziekenhuis voor criminelen, is interessant al doet het een beetje denken aan The Continental van John Wick. Net als The Continental heeft Hotel Artemis regels die gebroken worden. Niet alleen door de criminelen, maar hier ook door de verpleegster die een jonge, gewonde politieagente (Slate) besluit te helpen. Niet dat dit echt ergens heen leidt en eigenlijk zijn alle verhaallijnen niet zo goed uitgewerkt. Het komt ook niet mooi samen zoals je van een film als deze misschien mag verwachten. Op de achtergrond speelt zich ook nog een protest af waar we een glimp van zien, maar niets mee wordt gedaan. Jammer dat het allemaal zo gelopen is, want de film had zeker potentieel.

    Conclusie
    Hotel Artemis belooft meer dan het waar kan maken, maar de cast is top.