BE COOL, SODAPOP

Tag: christopher abbott

  • Recensie: Wolf Man (2025)

    Recensie: Wolf Man (2025)

    In Wolf Man keert Blake (Christopher Abbott) terug naar zijn ouderlijk huis, samen met zijn vrouw Charlotte (Julia Garner) en dochter Ginger (Matilda Firth). Onderweg worden ze door iets aangevallen. Blake raakt gewond en lijkt gedurende de nacht te transformeren.

    beoordeling

    Filmmaker Leigh Whannell is misschien nog geen bekende naam bij het grote publiek, maar horror fans kennen hem maar al te goed. Zonder Whannell hadden we geen Saw franchise gehad; hij schreef het script van de eerste 3 films en speelde ook nog eens de rol van Adam. Daarnaast maakte hij zelf Insidous: Chapter 3, Upgrade met Logan Marshall-Green en The Invisible Man, allemaal prima films. Wolf Man is helaas Whannell’s eerste misser.

    Spanning is het grootste deel van de tijd ver te zoeken. Whannell weet een mysterieus en onheilspellend sfeertje te creëren, maar spannender dan dat wordt het eigenlijk niet. Met vlagen is Wolf Man best een saaie zit. Het script is zwak; heel voorspelbaar en de dialogen zijn om te huilen. Christopher Abbott (Poor Things) doet ontzettend zijn best om er nog iets van te maken en zet een goede rol neer. Van Julia Garner (Ozark) kan ik helaas niet hetzelfde zeggen. Ze speelt heel vlak en passief. Girl, als het jou al niet boeit wat er allemaal gebeurt, hoe moet het mij dan iets interesseren? Graag had ik een levendige actrice naast Abbott gezien, want dan was de film zeker iets beter te pruimen geweest.

    De transformatie van Blake wordt goed in beeld gebracht. De make up en practical effects mogen er zijn, al moet je geen harige weerwolf verwachten.

    conclusie

    Wolf Man is helaas een saaie zit.

    2 sterren
  • Recensie: Poor Things (2023)

    Recensie: Poor Things (2023)

    poster Poor Things

    In Poor Things is Bella Baxter (Emma Stone) een jonge vrouw met de geest van kind, tot leven gewekt door de briljante en onorthodoxe wetenschapper Dr. Godwin Baxter (Willem Dafoe). Ze verlangt naar vrijheid en besluit de wereld te ontdekken met de gluiperige advocaat Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo).

    beoordeling Poor Things

    Poor Things is inmiddels 11 welverdiende Oscar-nominaties rijk, waaronder voor beste film. Gebaseerd op het gelijknamige boek van Alasdair Gray, is dit Frankenstein-achtige epos een bijzonder en vreemd pareltje. Maar dat is te verwachten van regisseur Yorgos Lanthimos die ons eerder eigenzinnige films als The Lobster, The Killing of a Sacred Deer en The Favourite gaf. Wat een wereld heeft hij hier gecreëerd. Alles klopt; de cinematografie, kostuums, set design. Het taalgebruik, met name de manier waarop Bella zich uitdrukt, kon ik erg waarderen. Mijn enige kanttekening is dat ik Poor Things wel erg lang vind duren. Ik heb echt een paar keer op mijn telefoon willen kijken naar de tijd. Niet gedaan natuurlijk! Met een speelduur van bijna 2,5 uur had de film van mij zeker wel 20 minuten korter mogen zijn. Het viel soms teveel in herhaling en niet alles hoeft uitgespeld te worden.

    Emma Stone is fantastisch in alle fases van Bella’s leven. Het is een schaamteloze performance. Hoe ze met kinderlijke onschuld naar de wereld kijkt, haar seksualiteit ontdekt en opgroeit tot een evenwichtige en wereldwijze vrouw. Wordt het Oscar nummer 2 voor Emma? Ik hoop het! De grote verrassing voor mij is Mark Ruffalo, in een hilarische en net zo schaamteloze rol. Ook Ramy Youssef, Christopher Abbott en Willem Dafoe zijn goed op dreef.

    conclusie

    Poor Things is heerlijk eigenzinnig met een uitmuntende cast.

    4 sterren
  • Review: The Sinner – seizoen 1 (Netflix)

    Review: The Sinner – seizoen 1 (Netflix)

    Het eerste seizoen van The Sinner met Jessica Biel staat sinds kort op Netflix. Inmiddels heb ik alle 8 de afleveringen gezien en kan ik je deze psychologische crime drama aanraden.

    Waar gaat The Sinner over?

    Op klaarlichte dag steekt de jonge moeder Cora Tannetti (Jessica Biel) op een druk strand een voor haar onbekende man neer. Rechercheur Harry Ambrose (Bill Pullman) probeert te ontdekken waarom Cora tot deze daad kwam.

    beoordeling

    The Sinner maakt vanaf het begin al duidelijk dat dit geen whodunnit is, maar een whydunnit. We zien met onze eigen ogen dat Cora iemand neersteekt en samen met rechercheur Ambrose proberen we het waarom te achterhalen. Cora is een zeer getraumatiseerde vrouw en weet zelf niet eens waarom ze tot deze daad kwam. Gedurende de eerste 6 afleveringen krijgen we aanwijzingen en komt Cora’s trauma langzaam naar boven. Wat hebben haar religieuze moeder, zieke zus en manipulatieve ex met deze verschrikkelijke moord te maken? Aflevering 7 geeft een hoop antwoorden en de laatste aflevering rondt het verhaal af. Een groot pluspunt van The Sinner is dat Cora’s verhaal niet eindeloos wordt uitgerekt. Al was de serie denk ik beter geweest als ze het verhaal nog iets strakker hadden gehouden en maar zes of zeven afleveringen hadden gemaakt.

    Het psychologische aspect is interessant, maar daar moet je van houden. Verder heeft The Sinner namelijk niet veel te bieden. Het is een behoorlijke slow burn. Als het alleen om Cora’s verhaal draaide dan was het misschien niet zo erg, maar ook veel tijd wordt besteed aan rechercheur Ambrose en zijn destructieve affaire. Wat het nut van deze subplot is? Om aan te tonen dat Ambrose net als Cora beschadigd is? Verder slaapwandelt Christopher Abbott (recent beter in It Comes at Night) als echtgenoot van Cora door de afleveringen heen waardoor ook zijn subplot niet heel boeiend is. Gelukkig weet Jessica Biel wel indruk te maken. In de flashbacks oogt ze naïef en onschuldig terwijl ze in het heden afgestompt lijkt en veel schuldgevoel met zich meedraagt. Bill Pullman is altijd welkom en speelt prima.

    conclusie

    Houd je van een psychologisch drama met een crime aspect dan is The Sinner zeker iets voor jou.

    3,5 sterren
  • Review: It Comes at Night (2017)

    Review: It Comes at Night (2017)

    Terwijl de wereld geplaagd wordt door een ziekte, wonen Paul (Joel Edgerton), zijn vrouw Sarah (Carmen Ejogo) en zoon Travis (Kelvin Harrison Jr.) in een afgelegen huisje in het bos. Op een dag staat er een man (Christopher Abbott) voor de deur die hulp zoekt voor zijn gezin. Paranoia en wantrouwen nemen al snel de overhand.

    beoordeling

    It Comes at Night is de nieuwste film van Trey Edward Shults die eerder hoge ogen gooide met zijn regiedebuut Krisha. Ook deze mysterieuze horror/thriller is goed ontvangen, maar ik ben er helaas niet zo enthousiast over. Shults laat met It Comes at Night vooral zien dat hij technisch gezien een goede filmmaker is. Visueel ziet de film er goed. Door middel van effectief camerawerk en een overheersende score weet Shults als geen ander een onheilspellend sfeertje neer te zetten. De spanning wordt goed opgebouwd en dan… niets. Een goede verhalenverteller is hij in ieder geval niet. Er zijn de afgelopen jaren genoeg films en series voorbij gekomen met een post-apocalyptische setting. Met iets nieuws komt Shults niet. Ik weet niet of zijn budget op was of dat hij enorm veel last had van writer’s block, maar de film is 20 minuten te kort en laat je onbevredigd achter.

    Het acteerwerk is gelukkig wel goed. Joel Edgerton is een prima acteur, maar heeft weinig screen presence. Hij wordt hier dan ook overschaduwd door Christopher Abbott en Kelvin Harrison Jr. die meer indruk weten te maken. Helaas krijgen Carmen Ejogo en Riley Keough, allebei te zien in de serie The Girlfriend Experience, weinig te doen terwijl ze meer in hun mars hebben.

    conclusie

    Hou je van een onheilspellend sfeertje dan moet je It Comes at Night zeker een kans geven, maar verwacht er verder niet teveel van.

    3 sterren