Op de ochtend dat Nick (Ben Affleck, Argo) en Amy Dunne (Rosamund Pike, Pride & Prejudice) 5 jaar getrouwd zijn, blijkt Amy te zijn verdwenen. In huis treft Nick aanwijzingen dat er een aanvaring heeft plaatsgevonden, maar al snel wordt hij zelf als hoofdverdachte gezien.

Beoordeling
Gone Girl van Gillian Flynn is één van mijn favoriete boeken en ik zat al een tijdje met smart op de verfilming te wachten. Zeker toen ik hoorde dat Flynn zelf het script zou schrijven en David Fincher (Fight Club) plaats zou nemen in de regiestoel. Ik vind het altijd wel lastig om een film objectief te beoordelen wanneer ik het boek al heb gelezen. Wat positief is dat de film het boek grotendeels volgt en dat een hoop dus een feest van herkenning is. Zo komt Amy’s personality quiz voorbij, maar ook haar commentaar op ‘cool girls’. Wat ik minder goed vond, was dat er naar mijn gevoel teveel vaart in het verhaal zat. Er zijn bepaalde.. uh.. ontwikkelingen die in het boek, nogmaals naar mijn gevoel, veel meer impact hadden dan in de film. Het volgde elkaar te snel op. Met een film werk je, soms helaas, met een bepaald tijdslimiet en dit doet een boek als Gone Girl, die zo rijk aan wendingen is, tekort. Misschien was Gone Girl beter tot haar recht gekomen als miniserie op HBO. Ik miste bijvoorbeeld wat meer achtergrondinformatie over Amy en Nick. Het is lastig om gedachtes te vertalen naar film en hierdoor leren we beide personages maar oppervlakkig kennen, waardoor het einde van de film voor niet-boeklezers misschien moeilijk te bevatten is.

Ben Affleck is uitstekend gecast als Nick en hij speelt hier ook één van zijn beste rollen tot nu toe. Zijn spel lijkt met momenten wat vlak, maar hierdoor is hij in staat om je te laten twijfelen aan zijn onschuld. Rosamund Pike, met haar ijzige uitstraling, vond ik met momenten heel goed als Amy, maar zij miste een bepaalde charme, bijvoorbeeld in de scène waarin zij Nick ontmoet. Ook vond ik haar Amerikaanse accent (Pike is Brits) onnatuurlijk klinken. Liever had ik Amy Adams in de rol gezien. Bijrollen van Tyler Perry, Kim Dickens, Carrie Coon en Neil Patrick Harris zijn goed. Patrick Fugit heeft helaas weinig om mee te werken, net als Emily Ratajkowski (van de Blurred Lines videoclip), al doen beiden prima werk.

David Fincher is, natuurlijk, een uitstekende regisseur en hij levert opnieuw vakwerk af. Al zit er, zoals ik al eerder zei, teveel vaart in de film. Of Gone Girl hoge ogen gaat gooien bij de aankomende Academy Awards? Ik neig naar nee. Ik hoor veel praat over een Oscar-nominatie voor Pike, maar ik zou die liever naar Affleck zien gaan. Al met al is Gone Girl een heerlijke mysterie met een vleugje zwarte humor.