Recensie: Umma (2022)

door

in

Umma posterAmanda (Sandra Oh) en haar tienerdochter Chris (Fivel Stewart) leiden een teruggetrokken bestaan op een boerderij. Wanneer een urn met as van haar vervreemde moeder wordt bezorgd, raakt Amanda bezeten door een angst om in haar moeder te veranderen.

Beoordeling
Een horrorfilm met Grey’s Anatomy en Killing Eve topper Sandra Oh, dat leek me wel wat! Helaas is Umma (Koreaans voor moeder) een film die waarschijnlijk beter tot haar recht was gekomen zonder horror elementen. In z’n kern is Umma een drama over generational trauma, ofwel trauma dat generatie op generatie wordt doorgegeven. Zo is Amanda in haar jeugd door haar moeder mishandeld. Zij heeft nooit haar trauma verwerkt, waardoor arme dochter Chris in een huis moet opgroeien zonder elektriciteit. En dit is nog voor Amanda in haar moeder dreigt te veranderen!

Op zich is generational trauma dus een interessant gegeven voor een film. Toch vonden de makers het nodig om er nog een bovennatuurlijke tintje aan te geven. Al is Umma nauwelijks horror te noemen, ook al wordt het zo geadverteerd. Het voelt als een goedkope manier om meer kijkers te trekken. Liever had ik gezien dat ze de personages verder uitgediept hadden en we meer over Amanda’s moeder te weten waren gekomen. Op beide vlakken schiet de film dus tekort.

Aan Sandra Oh ligt het niet, want zij is zoals altijd goed. Helaas krijgt de Golden Globe-winnares hier niet de kans om haar acteertalent echt te laten zien. Ze krijgt prima tegenspel van Atypical-actrice Fivel Stewart als haar dochter. Dermot Mulroney (Scream 6) heeft een welkome bijrol, al krijgt hij niet veel te doen.

Conclusie
Umma schiet op meerdere vlakken tekort. Zelfs Sandra Oh kan het niet redden.

2,5 sterren



Umma is te bekijken via:

Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *