Review: Nocturnal Animals (2016)

door

in

poster Nocturnal AnimalsTwintig jaar na het verbreken van haar relatie ontvangt Susan (Amy Adams) een manuscript van ex-man Edward (Jake Gyllenhaal). Het bevat een gewelddadig verhaal die hij heeft opgedragen aan haar. Susan heeft haar ex ooit iets verschrikkelijks aangedaan, iets waar ze volgens hem nooit mee weg zal komen, maar wat?

Beoordeling
Laat ik beginnen met een bedankje aan schrijver/regisseur Tom Ford voor het maken van mijn minst favoriete opening credits sequence ooit. Voor mij hoeft het niet zo “kunstzinnig”, ik had gewoon zin in een spannende thriller. Misschien ging het daar mis en bekeek ik de film met de verkeerde verwachtingen. Nocturnal Animals is een verhaal over wraak, schijnt. Ben ik de enige persoon die niet zo onder de indruk is van Edwards vorm van wraak? Hij schrijft een boek. Wow. Boeiend. Zoals Elsa zingt in Frozen: let it go. Houd je niet 20 jaar aan een wrok vast. Ik snap waarom Susan van je gescheiden is. Niet dat zij nou zo geweldig is, maar dat is weer een ander verhaal.

Nocturnal Animals volgt het verhaal van Susan en in flashbacks, haar relatie met Edward. Ook zien wij het verhaal in het boek van Edward, dat ook de titel Nocturnal Animals draagt, waarbij Susan zich inbeeldt dat hoofdpersoon Tony lijkt op haar ex-man. Persoonlijk vond ik het verhaal in het verhaal het beste deel van de film, want Susan zelf doet niet veel meer dan verdrietig kijken en crappy kunst produceren. Ik krijg het gevoel dat Tom Ford wil dat ik het verhaal in het verhaal projecteer op de disfunctionele relatie van Susan en Edward, maar ik wil het niet en doe het niet.

Gelukkig is het acteerwerk wel goed en valt er wat dat betreft genoeg te genieten. Amy Adams en Jake Gyllenhaal spelen prima hoofdrollen en ook Michael Shannon, Aaron Taylor-Johnson, Ellie Bamber en Isla Fisher maken indruk met hun bijrollen. Karl Glusman lijkt na rollen in The Neon Demon en nu Nocturnal Animals wel een acteur om in de gaten te houden.

Conclusie
Nocturnal Animals (en Tom Ford?) is nogal vol van zichzelf, maar het acteerwerk maakt een hoop goed.


Nocturnal Animals is te bekijken via:

Reacties

4 reacties op “Review: Nocturnal Animals (2016)”

  1. De protagonisten (m) avatar

    Deze recensie is inderdaad niet mild, maar gelukkig wel eerlijk. Ik vond de openingsscene wel treffend, meer omdat dit haar als persoon tekende en hoe ze in het leven staat. Totaal het tegenovergestelde aan haar leven met Edward en juist hetzelfde als haar moeder, wat ze nooit wilden. De wraak van Edward vond ik ook wel mooi, temeer omdat je soms zelf moest invullen wat nu echt was en wat niet. Acteerwerk vond ik ook top, vooral de bijrollen.

    1. Gwen avatar
      Gwen

      Gelukkig kon jij er meer van genieten. 🙂

  2. Patricia avatar

    Ik ben ontzettend benieuwd naar deze film, vooral omdat ik groot ben fan van het werk van Gyllenhaal en Adams in Arrival te gek vond! Ik denk alleen dat ik met iets minder verwachtingen de film in moet gaan als ik het zo lees 😉

    1. Gwen avatar
      Gwen

      Ja, dat is een goed plan. 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *