BE COOL, SODAPOP

Tag: michiel huisman

Review: The Haunting of Hill House (2018) op Netflix

In hun jeugd woonden Steven (Michiel Huisman), Shirley (Elizabeth Reaser), Theo (Kate Siegel), Luke (Oliver Jackson-Cohen) en Nell Crain (Victoria Pedretti) met hun ouders (Carla Gugino en Henry Thomas) in Hill House, een groot landhuis wat later bekend zal staan als een spookhuis. Een tragedie brengt de familie Crain weer bij elkaar en de nu volwassen kinderen ontdekken wat er al die jaren geleden nu werkelijk in Hill House is gebeurd.

Beoordeling
The Haunting of Hill House is losjes gebaseerd op het gelijknamige boek van Shirley Jackson. Eerder kregen we al verfilmingen in de vorm van The Haunting (1963) en het minder geslaagde The Haunting (1999) met Liam Neeson en Catherine Zeta-Jones. In handen van Mike Flanagan (Oculus, Hush, Ouija: Origin of Evil en Gerald’s Game) komt het verhaal veel beter tot zijn recht. In deze 10-delige serie weet hij het beroemde verhaal eigen te maken, maar er zitten genoeg elementen uit het origineel in voor de liefhebbers. Wat wel belangrijk is om te weten is dat The Haunting of Hill House heel erg character driven is dus verwacht geen grote horror show. Flanagan neemt in de eerste vijf afleveringen de tijd om alle Crain kinderen te introduceren en in aflevering zes “Two Storms” staat een hoop familiedrama centraal. Laat me duidelijk zijn: dit zie ik niet als iets slecht. Aflevering vijf “The Bent-Neck Lady” en “Two Storms” vind ik de sterkste afleveringen van de serie, zelfs wanneer de horror wat meer op de achtergrond staat en dit zeg ik als grote horror fan. Verder laat Flanagan – vooral met “Two Storms” – zien dat hij ook technisch gezien erg sterk is, want de tracking shots in deze aflevering zijn uitstekend. Geloof me wanneer ik zeg dat ik Emmy’s naar Flanagan wil gooien.

De casting is ook sterk. Veel acteurs kennen we uit eerdere Flanagan projecten. Zo zagen we Elizabeth Reaser en haar jongere versie Lulu Wilson eerder moeder en dochter spelen in Ouija: Origin of Evil. Carla Gugino schitterde in Gerald’s Game en Flanagans echtgenote Kate Siegel duikt in meerder van zijn projecten op. En dan hebben we het nog niet eens gehad over Henry Thomas, Samantha Sloyan, James Lafferty en Annabeth Gish. Het is bijzonder dat de acteurs echt familie van elkaar lijken en ook de jongere acteurs zijn (qua gelijkenis) goed gecast. Michiel Huisman heeft een beetje een ondankbare rol als non-believer van de groep. Timothy Hutton is een welkome toevoeging als patriarch van de Crain familie.

Zijn er ook minpunten? Uhh.. niet veel. Zelf was ik alleen niet zo enthousiast over het einde wat ik nogal anticlimactisch vond. Ik heb wel een paar traantjes moeten laten dus ze deden in ieder geval iets goed. Persoonlijk vond ik na de opbouw van de eerste helft van het seizoen, zeker na “The Bent-Neck Lady”, dat de serie wel met een klapper had mogen eindigen en eigenlijk was het einde vrij ingetogen bij gebrek aan een beter woord.

Beoordeling
Moderne horror maestro Mike Flanagan levert met The Haunting of Hill House een masterclass televisie maken af.

15 oktober 2018
Review: The Invitation (2015)

Will (Logan Marshall-Green) wordt door zijn ex-vrouw Eden (Tammy Blanchard) en haar nieuwe man David (Michiel Huisman) uitgenodigd voor een etentje in de woning die zij ooit samen deelden. Geconfronteerd met het verleden en sceptisch over de nieuwe houding van zijn ex, krijgt Will al snel het gevoel dat er iets mis is. Is er daadwerkelijk iets aan de hand of zit het allemaal in zijn hoofd?

Beoordeling
Ik heb goede dingen gehoord over The Invitation, de nieuwe film van Girlfight regisseuse Karyn Kusama. Nu de thriller op Netflix staat, heb ik de film zelf ook kunnen bekijken. The Invitation is een film die je het beste kan kijken zonder al teveel voorkennis. Ik had de afgelopen periode erg mijn best gaan om spoilers te vermijden en wist alleen dat de film draaide om een dinner party. Lees verder op eigen risico.

Deze thriller is een echte slow burn. Kusama neemt haar tijd en zorgt voor een fijn onheilspellend sfeertje, waardoor je je blijft afvragen wat er aan de hand is en/of wanneer iets gaat gebeuren. Heel verrassend is het allemaal niet, want je krijgt wel genoeg aanwijzingen om het verhaal in elkaar te puzzelen. Op één van de posters staat een quote van Village Voice: “you won’t see a more shocking thriller all year.” Als dat het geval is dan zal ik erg teleurgesteld zijn, want persoonlijk vond ik weinig schokkends aan The Invitation. De film draait om het accepteren van verlies en dat mensen hier op verschillende manieren mee omgaan.

Logan Marshall-Green, die we nog kennen van Prometheus, speelt een sterke, ingetogen hoofdrol. De relatief onbekende Tammy Blanchard (Moneyball) weet de film naar zich toe te trekken als de mysterieuze Eden. Net als Will vraag je je af wat er met haar aan de hand is. Het blijft leuk om “onze” Michiel Huisman te zien opduiken in een film als The Invitation. Hij speelt een prima bijrol net als John Carroll Lynch en de overige, minder bekende acteurs als Jay Larson en Michelle Krusiec.

Conclusie
The Invitation is een sfeervolle en trage thriller, maar wel één die je aandacht weet vast te houden.

11 juli 2016
Review: The Age of Adaline (2015)

Een mysterieus ongeluk stopt het verouderingsproces van Adaline Bowman (Blake Lively). Zij blijft eeuwig jong terwijl iedereen om haar heen ouder wordt en sterft. Adaline heeft een eenzaam bestaan opgebouwd om haar geheim te bewaren. Wanneer ze de charmante Ellis Jones (Michiel Huisman) ontmoet, lijkt ze weer liefde te hebben gevonden, maar ze worstelt ook met haar geheim.

Beoordeling
Een paar jaar geleden hoorde ik voor het eerst van The Age of Adaline toen Katherine Heigl werd gecast als Adaline. Hoewel ik Heigl een goede actrice vind, ben ik blij dat uiteindelijk Blake Lively de rol heeft gekregen. Zij heeft de perfecte look voor dit romantisch drama en ook met haar acteerwerk maakt ze indruk. Lively kennen we vooral als de losbandige Serena van der Woodsen uit de serie Gossip Girl, maar als Adaline speelt ze een ingetogen, maar charmante rol. Ze krijgt prima tegenspel van ‘onze’ Michiel Huisman die het hart van Adaline probeert te veroveren. Harrison Ford speelt een goede bijrol als de vader van Ellis die haar lijkt te herkennen uit een ver verleden. Persoonlijk vond ik de film op zijn sterkst op de momenten dat Lively en Ford samen in beeld waren. Jammer dat toch de voorkeur werd gegeven aan de romance tussen Adaline en Ellis en de verhaallijn met Ford niet verder werd uitgewerkt. Ellen Burnstyn heeft een leuke bijrol als dochter van Adaline.

Conclusie
The Age of Adaline is een mooie en ontroerende film. Regisseur Lee Toland Krieger, die eerder Celeste & Jesse Forever maakte, heeft het verhaal mooi in beeld gebracht. Niet alleen Lively ziet er prachtig uit, maar ook de kostuums en locaties. Eén van mijn favoriete films van het jaar.

19 oktober 2015
Review: Wild (2014)

Cheryl Strayed (Reese Witherspoon) stort zich na het overlijden van haar moeder in een wereld vol drugs en roekeloze seks, terwijl zij haar echtgenoot (Thomas Sadoski) links laat liggen. Een scheiding volgt en Cheryl maakt een impulsief besluit om zonder enige ervaring een lange wandeltocht te maken over de Pacific Crest Trail om met zichzelf in het reine te komen.

Beoordeling
Wild is gebaseerd op het verhaal van de echte Cheryl Strayed die in 1995 een wandeltocht maakte over de Pacific Crest Trail en een boek schreef over haar ervaring. Het boek ‘Wild: From Lost to Found on the Pacific Crest Trail’ werd uiteindelijk een bestseller. Reese Witherspoon besloot de rechten van het boek aan te schaffen voor haar productiemaatschappij Pacific Standard nog voor het zo’n groot succes werd. Een slimme zet, want de verfilming van het boek kreeg positieve recensies en Witherspoon werd beloond met een Oscar-nominatie voor haar uitstekende rol.

Wild is geregisseerd door Jean-Marc Vallée, die eerder veel succes had met drama Dallas Buyers Club. Wat ik erg kon waarderen is dat we niet teveel bleven hangen in Cheryls verleden, maar dat de focus voornamelijk lag bij de wandeltocht zelf. De flashbacks werden grotendeels gepresenteerd als vluchtige en soms opdringerige herinneringen of gedachtes. Een realistische methode om de mindset van Cheryl weer te geven gedurende haar zoektocht naar zichzelf.

Witherspoon is een fantastische actrice die te vaak haar tijd verdoet met onzinnige komedies. In Wild speelt ze, in mijn ogen, haar beste rol tot nu toe. Ze zet een rauwe en schaamteloze performance neer waarin ze het publiek meeneemt in haar rollercoaster van emoties. Bijrollen van Laura Dern, Thomas Sadoski, Gaby Hoffmann, W. Earl Brown, Brian Van Holt en Michiel Huisman zijn prima, maar klein. Dit is Witherspoons film en zij draagt Wild als een echte professional op haar frêle schouders.

Wild is nu te huur en te koop.

24 juli 2015
Review: World War Z (2013)

Gerry Lane (Brad Pitt), voormalig VN medewerker, en zijn vrouw Karin (Mireille Enos, The Killing) en hun 2 jonge dochters zijn in Philadelphia wanneer een zombieplaag uitbreekt. Een oude vriend redt Gerry en zijn gezin onder de voorwaarde dat Gerry op onderzoek gaat naar de oorzaak van de zombieplaag en terugkomt met een oplossing.

Beoordeling
World War Z werd ondanks alle tegenslagen (reshoots en te groot budget) toch een hit. De film zelf, gebaseerd op het boek van Max Brooks, is niet bijzonder. Goed, de afgelopen jaren brachten slechte zombiefilms voort, maar zeker ook betere. Denk aan Dawn of the Dead, 28 Days Later of zelfs Warm Bodies. WWZ voegt weinig toe aan het genre en de film zelf is rommelig. Waarom precies Gerry diegene is die op pad wordt gestuurd? Geen idee. Ik dacht dat hij niet op goede voet was vertrokken bij de VN. Vervolgens reist hij in korte tijd af naar verschillende delen van de wereld. Ondanks de apocalypse blijkt vliegen geen probleem voor Gerry, nou ja, soort van.

Dat Brad Pitt de hoofdrol speelt vind ik een minpunt. Ik had liever een minder bekende acteur gezien in de hoofdrol. Denk aan hoe effectief de toen nog onbekende Cillian Murphy was in 28 Days Later. Met Pitt krijg je toch het gevoel dat hem niets overkomt en dat hij wel weer de wereld weet te redden. De bijrollen van Moritz Bleibtreu (Lola Rennt) en onze eigen Michiel Huisman kon ik beter waarderen.

Conclusie
Vermakelijk, maar meer ook niet.

10 november 2013