BE COOL, SODAPOP

Tag: emily blunt

Recensie: The Fall Guy (2024)

Colt Seavers (Ryan Gosling) is de stunt man van Hollywood-ster Tom Ryder (Aaron Taylor-Johnson). Na een ongeval dat hem bijna zijn carrière heeft gekost, besluit hij toch mee te werken aan het regiedebuut van zijn ex-liefje Jody (Emily Blunt). Wanneer Tom verdwijnt, wordt Colt gevraagd om hem te zoeken om de productie te redden. Lukt het hem een wereldster te vinden en de liefde van zijn leven terug te winnen?

Beoordeling
Regisseur David Leitch bracht ons eerder de geslaagde actie komedie Bullet Train met Brad Pitt in de hoofdrol. Met The Fall Guy is hij opnieuw aardig op dreef! Hij put hier inspiratie uit zijn eigen dagen als stuntman en weet alle actie enerverend in beeld te brengen. Jammer genoeg vond ik de film niet zo strak in elkaar zitten als Bullet Train. Ondanks de actie, mist The Fall Guy toch een bepaalde vaart. Het is geen straf om 2 uur naar Ryan Gosling en Emily Blunt te kijken, maar ergens kreeg ik toch het gevoel dat het allemaal te lang duurde voordat we bij de conclusie kwamen. Dat gezegd, The Fall Guy is vooral een ode aan de stunt community en daar is Leitch zeker in geslaagd.

Time Magazine noemde Gosling in 2011 ‘Coolest Person of the Year‘ en ook hier in zijn nieuwste film doet hij deze titel eer aan. Hij is effortless charismatisch en zo veelzijdig als acteur. Ben benieuwd waar hij ons nog meer mee gaat verrassen in zijn carrière. Gosling krijgt prima tegenspel van de charmante Blunt. Helaas stelt haar rol niet veel voor. Aaron Taylor-Johnson was geweldig in Bullet Train, dus ik keek er naar uit om hem hier te zien. Hij wordt hier in The Fall Guy helaas onvoldoende ingezet. Ze hadden nog wel iets meer met hem kunnen doen. In bijrollen zien we verder Hannah Waddingham, Winston Duke, Teresa Palmer en Everything Everywhere All at Once-actrice Stephanie Hsu.

Conclusie
The Fall Guy is een vermakelijke actie komedie en ode aan de stunt community. Alleen al het bekijken waard voor Ryan Gosling.

25 april 2024
Review: A Quiet Place Part II (2021)

In A Quiet Place Part II volgen we Evelyn Abbott (Emily Blunt) en haar gezin na de gebeurtenissen uit het eerste deel. In hun strijd om te overleven ontdekken ze dat ze er meer gevaar op de loer ligt dan alleen de monsters.

Beoordeling
Ik zal eerlijk zijn: toen ik richting de bioscoop ging voor A Quiet Place Part II had ik helemaal geen zin in deze film. Het eerste deel vond ik heel goed en een sequel voelde totaal onnodig. De goede recensies en het feit dat John Krasinski opnieuw plaats nam op de regiestoel overtuigde mij om de film toch een kans te geven. Ik ben blij dat ik het heb gedaan.

De sterke opening pakte mij meteen. Het is flashback naar de eerste dag van de apocalyps en dat betekent dat we nog even kunnen genieten van Krasinski zelf als Abbott patriarch Lee. Maar na de title card wordt toch echt het verhaal weer opgepakt en zien we dat de familie Abbott stilletjes op pad gaat. Ik kan me niet vinden in alle keuzes die Krasinski, ook verantwoordelijk voor het script, hier maakt. Die scène bij de kade vond ik niet passen en het deed me meer denken aan een slechte aflevering van The Walking Dead. Gezien de film maar zo’n 1,5 uur duurt kan ik me voorstellen dat hij nog een scène nodig had om de boel wat op te vullen, maar ik had liever gezien dat de tijd anders werd besteed. Zonder teveel te spoilen had ik graag gewild dat we wat meer van Djimon Hounsou’s personage hadden gezien en zijn verhaallijn. Overigens snap ik niet dat deze tweevoudig Oscar genomineerde acteur telkens maar moet komen opdraven in bijrolletjes in grote producties (zie ook: Shazam, Captain Marvel, Furious 7). Geef die man weer eens goede rol! Maar goed, ik dwaal af.

Technisch gezien zit de film goed in elkaar. Je ziet dat Krasinski groeit als regisseur. Hij weet dan ook de spanning er goed in te houden en saai wordt het geen moment. Complimenten voor de acteerprestaties van Emily Blunt en haar onscreen kids Millicent Simmonds en Noah Jupe.

Conclusie
A Quiet Place Part II is een waardige sequel en een bioscoop bezoekje meer dan waard.

27 juni 2021
Review: A Quiet Place (2018)

Een man (John Krasinksi), zijn zwangere vrouw (Emily Blunt) en hun twee kinderen (Millicent Simmonds en Noah Jupe) proberen in stilte te overleven terwijl er levensgevaarlijke monsters ronddwalen die op geluid afkomen.

Beoordeling
John Krasinski was een lange tijd vooral bekend van zijn rol als Jim in de Amerikaanse versie van The Office. Na het grote succes van A Quiet Place gaat hij waarschijnlijk een mooie carrière als regisseur tegemoet. Dat Krasinski dit in hem had is een verrassing. Zijn eerdere regie pogingen Brief Interviews with Hideous Men en The Hollars lieten weinig indruk achter, maar met deze innovatieve horror weet hij zeker indruk te maken.

Wat A Quiet Place zo bijzonder maakt is dat er bijna niet in gesproken wordt en de film toch geen moment verveelt. Deze monster movie opent sterk met de introductie van het gezin en het mysterieuze monster. Het geringste geluidje kan dodelijk zijn en daardoor kunnen de meest doorsnee handelingen van de personages al voor spanning zorgen. Krasinski weet deze spanning tijdens de gehele speelduur vast te houden en krijgt hierin hulp van zijn real life wife Emily Blunt. Zij is fantastisch in haar rol en weet alle angst die haar personage doorstaat zonder woorden over te brengen. Met een minder sterke actrice was de film zeker niet zo geslaagd geweest. Daarnaast speelt de jonge dove actrice Millicent Simmonds een overtuigende bijrol.

Ik heb erg genoten van A Quiet Place, al is het zeker een film waarbij je niet teveel over het plot moet nadenken. De zwangerschap van Blunts personage zorgt voor verhoogde urgentie van de huidige situatie en dus meer spanning, maar het hele idee van een zwangerschap ten tijde van zo’n ellendige situatie is wat oogrollend. Maar goed, er gebeuren wel vaker ongelukjes.

Conclusie
A Quiet Place is briljant in zijn simpliciteit.

17 april 2018
Review: The Girl on the Train (2016)

Alcoholiste Rachel (Emily Blunt) heeft het erg zwaar sinds haar scheiding. Ze neemt elke dag de trein naar haar werk en komt dan langs de woning van Megan (Haley Bennett) en Scott (Luke Evans). Ze dagdroomt over hun leven, maar wanneer Megan op een dag verdwijnt, bemoeit ze zich met de zaak en begint ze zich af te vragen of ze zelf niets met haar verdwijning te maken heeft.

Beoordeling
The Girl on the Train is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Paula Hawkins. Ik heb het boek niet gelezen dus ik kan (helaas) niet vergelijken. Volgens mij zit er ergens in The Girl on the Train een goede film verstopt, eentje die zich met momenten naar de oppervlakte weet te worstelen. Het mysterie is intrigerend, maar qua structuur wordt het verhaal zo slecht verteld. Ik heb geen idee of de film de structuur van het boek volgt en of het daar wel werkt of niet. Het verhaal wordt rommelig verteld en de verhaallijnen van Rachel, Megan en Anna (Rebecca Ferguson), de nieuwe vrouw van Rachels ex, komen niet mooi samen. Het who-dunnit verhaaltje is nooit echt spannend of shockerend.

Gelukkig speelt Emily Blunt een prima hoofdrol en ze weet ondanks alles de film te dragen. Haley Bennett, die we nog kennen als de popster van de romcom Music & Lyrics met Hugh Grant, maakt indruk als de mysterieuze Megan en ze weet haar dramatische scènes goed te verkopen. Rebecca Ferguson, die eerder de aandacht trok in Mission: Impossible – Rogue Nation, hangt er helaas maar wat bij als de passieve vrouw van Rachels ex Tom (Justin Theroux). Theroux zelf heeft ook een ondankbare rol net als Luke Evans.

Conclusie
The Girl on the Train maakt van een interessant en mysterieus verhaal een weinig bijzondere film.

17 oktober 2016
The Huntsman: Winter’s War (2016) review

In een koninkrijk waar liefde niet is toegestaan, scheidt ijskoningin Freya (Emily Blunt) Huntsman Eric (Chris Hemsworth) van zijn geliefde Sara (Jessica Chastain). Van William (Sam Claflin) krijgt hij de opdracht om de verloren Magic Mirror terug te halen, maar ook Freya wil de spiegel van zus Ravenna (Charlize Theron).

Beoordeling
Ik was niet erg enthousiast over Snow White and the Huntsman. Dit had vooral te maken met het slechte script en het matige acteerwerk van Kristen Stewart. Het was een goede zet om een vervolg te maken zonder Stewart, want het maakt van The Huntsman: Winter’s War een betere film. Jacqueline heeft gelijk dat de film doet denken aan Frozen. ‘Let It Go’ zou zeker niet mis staan op de soundtrack. Aan de andere kant: dit is de perfecte film voor vlak na een break up. Als je liefde helemaal zat bent dan is een film waarin liefde verboden wordt perfect. Plus, met een cast bestaande uit Chris Hemsworth, Emily Blunt, Jessica Chastain, Sam Claflin en Charlize Theron heb je genoeg eye candy. 😉

Dat ik The Huntsman: Winter’s War beter vind dan zijn voorganger betekent niet dat ik het een goede film vind. Er wordt netjes binnen de lijntjes gekleurd en dat maakt Winter’s War op geen enkel vlak een bijzondere film. Goed, visueel gezien is de film mooi en Emily Blunt is een voortreffelijke ice queen, maar qua script is het allemaal weer net iets te standaard.

Conclusie
The Huntsman: Winter’s War is beter dan Snow White and the Huntsman, maar als film niet erg bijzonder. Toch is Winter’s War wel het bekijken waard voor de cast, met name voor Emily Blunt.

2 mei 2016