BE COOL, SODAPOP

Tag: brandon perea

  • Recensie: Twisters (2024)

    Recensie: Twisters (2024)

    Twisters posterNa een tragisch incident besluit Kate (Daisy Edgar-Jones) te stoppen met tornado’s jagen. Ze heeft een veilige baan waarbij ze stormpatronen analyseert achter een beeldscherm in New York. Een oude bekende (Anthony Ramos) vraagt haar expertise om nieuwe meettechnieken te testen. Ze reist af naar Oklahoma waar ze haar angsten onder ogen moet komen. Ook moet zij concurreren met de charmante social media ster Tyler Owens (Glen Powell) om als eerste bij de tornado’s te zijn.

    Beoordeling
    Ik hou van blockbuster hit Twister (1996), geregisseerd door onze eigen Jan de Bont. Met de actie zit het ook goed in deze losstaande sequel Twisters, onder regie van Lee Isaac Chung. Hij is een aparte keuze voor deze film, aangezien zijn vorige werk Oscar-genomineerd drama Minari is. Maar goed, Chung heeft zeker een oog voor actie. Love alle tornado scènes! Kan hier geen genoeg van krijgen. Er had iets meer dreiging kunnen zijn. Het script lijkt het vooral op safe en voorspelbaar te spelen, want Twisters is op de actie na verder niet heel bijzonder.

    Glen Powell (Anyone But You) maakt goed gebruik van zijn charme en is een plezier om naar te kijken. Ik had liever zijn team gevolgd dan het uitstralingsloze trio Daisy Edgar-Jones (Where the Crawdads Sing), Anthony Ramos (In the Heights) en nieuwe Superman David Corenswet. De sensitieve Edgar-Jones vind ik miscast in deze rol als tornado jager. Ik had liever een actrice gezien met wat meer pit als Florence Pugh of Lily James. In bijrolletjes zien we onder andere Nope scène stealer Brandon Perea, Sasha Lane (American Honey), Kiernan Shipka (Totally Killer) en Maura Tierney (The Iron Claw), allemaal acteurs van wie ik graag meer had willen zien in deze film.

    Conclusie
    Laat je wegblazen door de tornado actie en charme van Glen Powell in Twisters, maar het is ook een film die je snel weer vergeet.

    3,5 sterren

  • Review: Nope (2022)

    Review: Nope (2022)

    OJ (Daniel Kaluuya, Get Out) en zijn zus Emerald (Keke Palmer, Hustlers) denken iets buitenaards te zien vliegen boven hun paardenranch. Ze plaatsen camera’s in de hoop het te kunnen vastleggen, maar belanden in een ware nachtmerrie.

    Beoordeling
    Na Get Out en Us is Nope alweer de derde film van regisseur Jordan Peele. Na het zien van de trailer was ik niet erg enthousiast dus ik ging er zonder hoge verwachtingen in. Gelukkig ben ik wel enthousiast de bioscoopzaal uitgelopen en durf ik te zeggen dat Nope mijn favoriete Peele film is tot nu toe.

    Het is heel moeilijk om iets te schrijven over Nope zonder het te spoilen. Mijn advies is om er blanco in te gaan en er verder niets meer over te lezen. Wil je er toch iets meer over weten dan ga ik mijn best doen om het vaag te houden.

    Wat ik waardeer aan Nope is dat Peele niet bang is om het buitenaardse in beeld te brengen. We krijgen het goed en duidelijk te zien. Natuurlijk is het goed om dingen aan de verbeelding over te laten, en dat is zeker wat Peele hier ook toepast. Hij weet een mooie balans te vinden tussen de twee en je ook nog genoeg stof tot nadenken te geven. Zo lijkt de opening van de film vrij losstaand te zijn of hoogstens te dienen als een stukje character development voor één van de personages. Later blijkt dit goed bij de thematiek van de film te passen. Niets is toeval bij Peele, dat laat hij hier weer zien.

    Nog meer positieve punten: de setting op de paardenranch is verfrissend en maakt de film ook memorabel. De cinematografie en sound design zijn dik in orde. De meeste personages zijn sympathiek en de acteurs spelen goed. Ik had ook niet anders verwacht van Daniel Kaluuya, die na zijn doorbraak met Get Out een Oscar won voor Judas and the Black Messiah. Steven Yeun is na zijn vertrek bij The Walking Dead ook goed op dreef. Na zijn Oscar nominatie voor Minari speelt hij hier in Nope een gedenkwaardige bijrol. Maar MVP is nieuwkomer Brandon Perea die als de behulpzame sidekick Angel scènes weet te stelen van zijn meer gelauwerde collega’s.

    Minpunten? Nope is met zijn dikke 2 uur durende speeltijd iets aan de lange kant, maar ach, het mag de pret niet drukken.

    Conclusie
    Jordan Peele weet met Nope weer te verrassen. Voor horror fans zeker een must see.