BE COOL, SODAPOP

Tag: zendaya

  • Recensie: Challengers (2024)

    Recensie: Challengers (2024)

    poster ChallengersVeelbelovend tennis talent Tashi (Zendaya) is na een carrière beeïndigende blessure coach geworden. Met haar hulp heeft echtgenoot Art (Mike Faist) het geschopt tot tenniskampioen. Helaas zit Art nu in een mindere periode. Om zijn zelfvertrouwen te vergroten, meldt Tashi hem aan bij een toernooi waar hij tegen zijn ex-beste vriend Patrick (Josh O’Connor) moet spelen. En deze Patrick is ook nog eens de ex van Tashi.

    Beoordeling
    Ik zat de hele week al te twijfelen of ik wel naar Challengers wilde gaan, want het sprak me totaal niet aan. Ik heb niets met tennis, regisseur Luca Guadagnino (Call Me by Your Name) of de cast. Door al die positieve recensies gaf ik het toch het voordeel van de twijfel. Helaas, ik had uiteindelijk helemaal niets met deze film.

    Challengers vertelt een non-linear verhaal over de relatie tussen Tashi, Art en Patrick. Er zijn meerdere tijdslijnen te volgen, die bij te houden zijn door Tashi’s haarlengte. Hoeveel er ook met tijd gespeeld wordt, we komen de hele film door terug bij de tennis match tussen de mannen. Op een gegeven moment interesseerde me het helemaal niet meer wie ging winnen: ik wilde gewoon dat het over was. Door de structuur van de film zit er weinig spanning in de match. Er wordt teveel onnodig heen en weer gesprongen qua tijd. Daarnaast was ik totaal niet geïnvesteerd in alle drama en manipulatie. Zendaya pruilt de hele film door en Mike Faist (West Side Story) mist een bepaalde charisma waardoor ik hun scènes niet erg beoeind vond. Alleen Josh O’Connor (The Crown) zorgt voor wat leven in de brouwerij.

    Voor een film waarvan de marketing vooral leek te draaien om een trio, is Challengers verrassend tam. Er zit nauwelijks seks in de film. Dat is helemaal prima. Het hoeft er niet wild aan toe te gaan om een sexy film te maken. Maar alsnog begrijp ik niet al die recensies die dit zo’n sexy film noemen? Ik voelde totaal geen chemie tussen Zendaya en de mannen. O’Connor en Faist samen hadden wel chemie. De film vond ik dan ook op z’n best als het om hun vriendschap draaide. In deze scènes kwam Faist ook wat sterker uit de hoek dan naast Zendaya.

    Is Challengers dan echt zo’n slechte film? Slecht wil ik niet zeggen. Ik denk dat ik gewoon niet tot de doelgroep van deze film behoor.

    Conclusie
    Challengers is een tennisfilm vol drama en intrige, maar schiet wat mij betreft tekort om een onderhoudende film te zijn.

    3 sterren

  • Review: The Greatest Showman (2017)

    Review: The Greatest Showman (2017)

    De arme, maar ambitieuze P.T. Barnum (Hugh Jackman) ontwikkelt ‘de grootste show van de wereld’, een betoverend spektakel en een viering van zijn levendige fantasie.

    Beoordeling
    The Greatest Showman vertelt het geromantiseerde verhaal van P.T. Barnum en zijn circus. Ik heb hier bizar veel van genoten met dank aan de cast, kostuums, choreografie en heerlijke soundtrack. Hugh Jackman is hier totaal in zijn element, want als er iemand een showman is dan is hij het wel. Verder zien we Michelle Williams in een bijrol als zijn vrouw Charity. Het is bijzonder om haar in een film als deze te zien, want voor een top actrice als Williams is het een erg luchtige rol. Ze heeft wel een mooie solo met het nummer ‘Tightrope’. Met The Greatest Showman laat Zac Efron weer zijn leading man potentieel zien. Hopelijk leidt het tot meer mooie rollen en minder domme komedies als Dirty Grandpa en Baywatch. Zendaya is een veelbelovende jonge actrice en weet na haar rol in Spider-Man: Homecoming ook hier scènes te stelen.

    Alleen Rebecca Ferguson zit hier als opera zangeres Jenny Lind niet helemaal op haar plek. Dit heeft deels te maken met haar rol die onnodig is voor het verhaal. Ik weet dat Barnum in het echt met Lind heeft gewerkt, maar aangezien dit een losse verfilming en geromantiseerde versie van zijn leven is, hadden ze haar echt weg mogen laten. Daarnaast zingt Ferguson zelf niet in de film in tegenstelling tot de rest van de cast. Ze hadden haar personage beter kunnen schrappen en de tijd kunnen gebruiken om de andere personages beter uit te werken en te laten zien wat voor impact het circus op de performers had.

    Conclusie
    The Greatest Showman zorgt ervoor dat je met een glimlach de bioscoopzaal verlaat.

  • Spider-Man: Homecoming (2017) review

    Spider-Man: Homecoming (2017) review

    Na zijn avontuur met The Avengers in Civil War, heeft Peter Parker (Tom Holland) met enige tegenzin zijn normale leven opgepakt. Hij wilt graag aan Tony Stark (Robert Downey Jr.) bewijzen dat hij klaar is om officieel een Avenger te worden.

    Beoordeling
    Spider-Man: Homecoming is de beste Spider-Man film tot nu toe. En dit komt van iemand die helemaal niet blij was dat we 5 jaar na Spider-Man 3 een reboot kregen in de vorm van The Amazing Spider-Man. Om vervolgens 3 jaar na The Amazing Spider-Man 2 weer een reboot te krijgen. Ik was behoorlijk sceptisch, maar Tom Holland wist me te overtuigen met zijn enthousiaste vertolking van Peter Parker in Captain America: Civil War. Ook in Homecoming stelt hij niet teleur. Het is erg fijn dat de makers ervoor hebben gekozen om niet weer een emo Peter neer te zetten. Het helpt dat we niet weer een origin story voorgeschoteld krijgen en dat we niet weer zien hoe oom Ben de pijp uit gaat.

    Door deze aanpak en het verweven van Spider-Man in de Marvel Cinematic Universe voelt Homecoming heel anders aan dan zijn voorgangers en dat is alleen maar positief. De film zit vol humor en in zijn kern is het misschien meer een teen movie dan een superheldenfilm. Dat maakt het ook weer heel verfrissend. Verder zijn het ook de kleine dingetjes die de film leuk maken. De Spider-Man theme tune van de tekenfilm komt voorbij, een jonge Betty Brant zien we als klasgenoot van Peter, Captain America heeft een cameo en er wordt gehint naar het neefje van Aaron Davis (gespeeld door Donald Glover!) die mogelijk in een latere film een grote rol kan gaan spelen (sorry dat het vaag klinkt, maar ik wil een eventuele verrassing niet spoilen).

    Homecoming heeft een goede cast om Tom Holland heen gebouwd. Jon Favreau is hilarisch als zijn Iron Man personage Happy Hogan. Hij is in Homecoming de contactpersoon van Peter, maar oogt als een gefrustreerde oppas. Michael Keaton zet een geslaagde en intimiderende bad guy neer. Zijn Vulture is juist het meest effectief wanneer hij niet in pak is. Disney-ster Zendaya heeft een kleine, maar memorabele rol in Homecoming. Hopelijk gaan we meer van haar zien in de sequel. Marisa Tomei zagen we al in Civil War als tante May en ook hier speelt ze een leuke rol. Het is een slimme zet van de makers om May wat jonger te maken. Robert Downey Jr. kunnen we natuurlijk niet vergeten. Hij doet zijn ding zoals altijd goed.

    Conclusie
    Tom Holland is een uitstekende Spider-Man en Homecoming is wat mij betreft de beste Spider-Man film tot nu toe.