BE COOL, SODAPOP

Tag: osgood perkins

  • Recensie: The Monkey (2025)

    Recensie: The Monkey (2025)

    In The Monkey wordt het leven van tweelingbroers Hal en Bill (dubbelrol van Theo James) geplaagd door een reeks bizarre ongelukken. Ze vermoeden dat een speelgoedaapje van hun vader hier een rol in speelt.

    beoordeling

    Regisseur Osgood Perkins scoorde vorig jaar een grote hit met horrorfilm Longlegs. Nu is hij terug in de bios met The Monkey, een horrorfilm gebaseerd op een kort verhaal van Stephen King. Op basis van de trailer en marketing, had ik gehoopt op een soort over de top kruising tussen Final Destination en Wish Upon. Als je een film maakt over een duivels aapje dat bizarre ongelukken veroorzaakt dan moet je er 100% voor gaan. Dat doet Perkins helaas niet. Ja, er zitten een aantal creatieve deaths tussen, die jammergenoeg grotendeels al in de trailer te zien zijn. Toch wordt er naar mijn gevoel te weinig met het concept gedaan.

    The Monkey is niet het type film waar ik een boodschap van verwacht. Ik kom voor de lugubere scènes, niet bezinning. Maar goed, Perkins (die zelf zijn moeder in een tragisch ongeluk heeft verloren) heeft een punt: het heeft geen zin om weg te lopen van de moeilijke dingen in het leven. Het gaat je vinden of je het nu wil of niet, dus accepteer dat het bij het leven hoort.

    Ik blijf er bij dat Perkins vooral een visueel sterke regisseur is die goed sfeer weet te creëren. Scripts schrijven is niet zijn kracht: de zwaardere thema’s als vaderschap en intergenerationeel trauma voelen te zwaar voor een film als The Monkey. Geef me meer donkere humor! Meer kills!

    Theo James (The White Lotus) speelt een prima dubbelrol. Tatiana Maslany (Orphan Black) krijgt veel te weinig te doen. Elijah Wood duikt vreemd genoeg op in een random rol. Zijn aanwezigheid voegde niets toe aan de film. De cameo van Adam Scott als vader van de tweeling kon ik wel waarderen. Kindacteurs Christian Convery (ook in een dubbelrol) en Colin O’Brien spelen prima rollen. Perkins zelf heeft een leuk bijrolletje.

    Conclusie

    The Monkey is vermakelijk, maar niet over de top genoeg om uit te blinken.

    3,5 sterren

  • Recensie: Nic Cage is creepy in Longlegs (2024)

    Recensie: Nic Cage is creepy in Longlegs (2024)

    recensie Longlegs

    In Longlegs is een jonge FBI agente (Maika Monroe) een seriemoordenaar genaamd Longlegs (Nicolas Cage) op het spoor.

    Beoordeling

    Wat kan ik zeggen over filmmaker Osgood Perkins, die eerder verantwoordelijk was voor horrorfilms I Am the Pretty Thing That Lives in the House en The Blackcoat’s Daughter. Hij weet heel goed sfeer te creëren. In Longlegs heerst een kil, onbehaaglijk sfeertje. Ik kreeg het er zelfs een beetje koud van in de bios, en ik zat al met m’n jas aan! De film speelt zich af in de jaren ’90, in een gebied waar Satanic panic vast ooit heeft geheerst. Perkins heeft goed gekeken naar films uit die tijd, want het heeft zo’n thriller uit de jaren ’90 vibe in de meest positieve zin van het woord! Longlegs is echt een film die ik graag goed had willen vinden, maar ondanks deze positieve punten had ik er niet zoveel mee. Ik hoopte steeds dat het gaandeweg nog ging komen of dat het met een stomp in je maag zou eindigen. Helaas was dit niet het geval.

    Perkins legt de puzzelstukjes iets te netjes neer, waardoor je ziet ziet waar deze film heen gaat. Hierdoor viel voor mij de spanning totaal weg. Ik ben echt verbaasd dat Longlegs maar een speelduur heeft van 100 minuten, want het voelde zoveel langer aan. Met een beetje knip- en plakwerk had dit best een goede aflevering van Criminal Minds kunnen zijn.

    Nicolas Cage is de afgelopen jaren lekker bezig met films als Mandy, Color Out of Space en Pig. Hij is hier bijna onherkenbaar als Longlegs. Hoewel Cage goed speelt, vind ik zijn make up iets te afleidend. Ik denk dat het qua spanning beter had gewerkt als ze zijn personage mysterieus hadden gehouden. Door niet zijn gezicht te laten zien of hem grotendeels buiten het frame te filmen, iets wat Perkins wel in de opening toepast. Aan It Follows-ster Maika Monroe de taak om de film op haar frêle schouders te dragen. Ze is een prima actrice, alleen is haar personage nogal vlak. In het verhaal past dit helemaal; het maakt haar alleen niet heel boeiend om naar te kijken. The Blackcoat’s Daughter-ster Kiernan Shipka heeft een cameo. Alicia Witt en Blair Underwood spelen redelijke bijrollen.

    conclusie

    Ondanks alle potentieel weet horror/thriller Longlegs helaas niet de middenmoot te onstijgen.

    3 sterren
  • Review: I Am the Pretty Thing That Lives in the House (2016)

    Review: I Am the Pretty Thing That Lives in the House (2016)

    poster-iamtheprettything

    Lily (Ruth Wilson) is een jonge hospice verpleegster die intrekt bij bejaarde schrijfster Iris Blum (Paul Prentiss). Iris noemt Lily steeds Polly, een bekend personage uit één van haar boeken. Wanneer er vreemde dingen in huis gebeuren, vermoedt Lily dat het met Polly te maken heeft.

    beoordeling

    Netflix levert met I Am the Pretty Thing That Lives in the House weer een Netflix original af en deze horror is ook nog eens mooi op tijd voor Halloween! Zelf ben ik niet zo’n fan van bovennatuurlijke horror, maar na het zien van de sfeervolle trailer besloot ik I Am the Pretty Thing toch een kans te geven. Fout natuurlijk, want net als zovele bovennatuurlijke horrorfilms vind ik I Am the Pretty Thing maar saai. Osgood Perkins, zoon van Psycho-acteur Anthony Perkins en als acteur zelf herkenbaar uit Legally Blonde, schreef het script en verfilmde deze ook zelf. Hij laat hier zien een visueel sterke regisseur te zijn die een troosteloos sfeertje weet neer te zetten. I Am the Pretty Thing is verder echt een gevalletje van style over substance, want inhoudelijk heeft de film weinig te bieden. Er gebeurt werkelijk bijna niets.

    Lily wordt nogal levenloos neergezet door The Affair-actrice Ruth Wilson en dat helpt ook niet. Nooit voel ik enige binding met Lily, waardoor het me eigenlijk ook niet interesseert wat er met haar gebeurt. Het verhaal van Polly is intrigerend, maar gaat helaas nergens heen. Wat mij betreft echt een gemiste kans!

    conclusie

    De liefhebbers van bovennatuurlijke horror kunnen misschien wel genieten van I Am the Pretty Thing That Lives in the House, maar wat mij betreft is het een middelmatig filmpje dat ik snel weer zal vergeten.

    3 sterren