BE COOL, SODAPOP

Tag: mark ruffalo

Recensie: Poor Things (2023)

Bella Baxter (Emma Stone) is een jonge vrouw met de geest van kind, tot leven gewekt door de briljante en onorthodoxe wetenschapper Dr. Godwin Baxter (Willem Dafoe). Ze verlangt naar vrijheid en besluit de wereld te ontdekken met de gluiperige advocaat Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo).

Beoordeling
Poor Things is inmiddels 11 welverdiende Oscar-nominaties rijk, waaronder voor beste film. Gebaseerd op het gelijknamige boek van Alasdair Gray, is dit Frankenstein-achtige epos een bijzonder en vreemd pareltje. Maar dat is te verwachten van regisseur Yorgos Lanthimos die ons eerder eigenzinnige films als The Lobster, The Killing of a Sacred Deer en The Favourite gaf. Wat een wereld heeft hij hier gecreëerd. Alles klopt; de cinematografie, kostuums, set design. Het taalgebruik, met name de manier waarop Bella zich uitdrukt, kon ik erg waarderen. Mijn enige kanttekening is dat ik Poor Things wel erg lang vind duren. Ik heb echt een paar keer op mijn telefoon willen kijken naar de tijd. Niet gedaan natuurlijk! Met een speelduur van bijna 2,5 uur had de film van mij zeker wel 20 minuten korter mogen zijn. Het viel soms teveel in herhaling en niet alles hoeft uitgespeld te worden.

Emma Stone is fantastisch in alle fases van Bella’s leven. Het is een schaamteloze performance. Hoe ze met kinderlijke onschuld naar de wereld kijkt, haar seksualiteit ontdekt en opgroeit tot een evenwichtige en wereldwijze vrouw. Wordt het Oscar nummer 2 voor Emma? Ik hoop het! De grote verrassing voor mij is Mark Ruffalo, in een hilarische en net zo schaamteloze rol. Ook Ramy Youssef, Christopher Abbott en Willem Dafoe zijn goed op dreef.

Conclusie
Poor Things is heerlijk eigenzinnig met een uitmuntende cast.

8 februari 2024
Thor: Ragnarok (2017) review

Wanneer Thor (Chris Hemsworth) oog in oog komt te staan met zijn verloren zus, de meedogeloze Hela (Cate Blanchett), verliest hij zijn hamer en wordt hij gevangen genomen aan de andere kant van het universum. Het wordt voor hem een race tegen de klok om op tijd terug te komen in Asgard om Ragnarok – de verwoesting van Asgard en het einde van de beschaving – te stoppen. HULK SMASH!

Beoordeling
Thor: Ragnarok is alweer de 17e film in de Marvel Cinematic Universe (MCU) en de derde Thor film. Nu moet ik bekennen dat ik niet zo’n fan ben van de Thor films, al kan ik hem als personage wel waarderen dankzij het frisse spel van de charismatische Chris Hemsworth. Met Ragnarok krijgt Thor een soort reboot. Natalie Portman is niet meer van de partij, de stijl van de film is anders en ook Thor zelf krijgt een metamorfose. Deze veranderingen hebben goed uitgepakt, want Ragnarok is wat mij betreft de beste Thor film tot nu toe en de meest hilarische van de MCU. Het verhaal is vrij simpel waardoor regisseur Taika Waititi (What We Do in the Shadows) meer aandacht kon besteden aan de invulling van de film door middel van visuele humor, stijl, muziek. We hebben misschien een teleurstellend zomer blockbuster seizoen achter de rug, maar Ragnarok maakt het meer dan goed. Geef Waititi meer projecten, Hollywood!

De cast van Ragnarok is top. Chris Hemsworth lijkt in deze Thor film echt zijn draai te hebben gevonden en er wordt goed gebruik gemaakt van zijn komisch talent. Mark Ruffalo speelt een prima bijrol, al zien we hem meer als de Hulk dan als Bruce Banner. Tessa Thompson maakt indruk als Valkyrie. Cate Blanchett heeft als Hela niet heel veel te doen, maar straalt wel dreiging uit. Tom Hiddleston en Karl Urban hebben grappige bijrollen. Benedict Cumberbatch en Matt Damon hebben cameo’s.

Conclusie
Thor: Ragnarok is wat mij betreft niet alleen de beste Thor film, maar ook mijn favoriete komedie van het jaar.

24 oktober 2017
Review: Begin Again (2013)

Een recent ontslagen muziekproducent (Mark Ruffalo) ontmoet een aan liefdesverdriet lijdende singer-songwriter (Keira Knightley). Samen besluiten ze een album op te nemen en zo een nieuw begin te maken.

Beoordeling
Ik heb de afgelopen jaren veel goede dingen gehoord over Begin Again. Dankzij de Netflix goden heb ik de film nu zelf kunnen bekijken en ja, die goede dingen kloppen. Begin Again is een hele fijne feel good movie. Wat ik een heel groot pluspunt vind is dat ze van Mark Ruffalo en Keira Knightley geen koppel hebben gemaakt. Ja, er ontstaat iets moois tussen de twee, maar wat fijn dat het hier geen romantische liefde hoeft te zijn. Dan en Gretta, hun personages, vinden zichzelf terug en dat is in deze film even wat belangrijker. Ruffalo en Knightley spelen sterke rollen en hebben easy goin’ chemistry samen. Knightley is helaas geen sterke zangeres, maar gaandeweg begon ik haar zang steeds meer te waarderen. Misschien omdat Gretta ook steeds meer zelfvertrouwen kreeg tijdens het opnemen van haar album.

In de rol van Gretta’s muzikale ex-vriend zien we Maroon 5 frontman Adam Levine. Ik had eigenlijk niet zoveel van hem verwacht, maar ik vond dat hij verrassend goed speelde. Toegegeven, zijn rol is hem ook wel op het lijf geschreven en zijn versie van ‘Lost Stars’ is prachtig. Hailee Steinfeld heeft een leuke bijrol als de dochter van Dan. Verder zien we ook Mos Def, James Corden, CeeLo Green en Catherine Keener in bijrolletjes voorbij komen. Wat dat betreft heeft regisseur John Carney, ook bekend van de muziekfilm Once, een geslaagde cast weten te verzamelen, al schijnt hij zelf niet zo tevreden te zijn over Knightley’s prestatie.

Conclusie
Begin Again is een hele fijne feel good movie. Zet Neflix aan en ga kijken.

31 maart 2017
Review: Thanks for Sharing (2012)

Thanks for Sharing vertelt het verhaal van drie aan seksverslaafde mannen. Adam (Mark Ruffalo) is al 5 jaar clean en begint op aanraden van zijn sponsor Mike (Tim Robbins) met daten. Wanneer hij de knappe Phoebe (Gwyneth Paltrow) ontmoet, merkt hij dat hij moeite heeft met seksualiteit in een liefdevolle relatie. Mike zelf lijkt zijn leven op orde te hebben en is zelf al jaren clean, maar wanneer zijn verslaafde zoon (Patrick Fugit) opduikt, komen zijn eigen issues weer naar boven. Tot slot is er Neil (Josh Gad) die verplicht moet deelnemen aan de groep voor seksverslaafden, omdat hij een vrouw heeft aangerand in de metro.

Beoordeling
Seksverslaving zie je niet vaak als onderwerp voorbij komen van een romantische komedie, maar schrijver en regisseur Stuart Blumberg (The Kids Are All Right) weet een goede balans te vinden. Het onderwerp ligt hier niet te zwaar op de maag, maar er wordt ook niet luchtig over gedaan. Thanks for Sharing laat zien dat het moeilijk is om met een seksverslaving te leven, ook al gaat het al jaren vrij goed. Zeker in het verhaal van Adam komt dit naar voren wanneer hij voor het eerst in jaren weer een nieuwe relatie wil aangaan. Niet alleen is het moeilijk voor hem, maar ook voor Phoebe is het moeilijk om zijn seksverslaving te accepteren. Mark Ruffalo en Gwyneth Paltrow hebben fijne chemistry samen en hun verhaallijn past het beste in het kader van een romantische komedie.

In de verhaallijn van Tim Robbins vinden we meer drama dan romance of komedie, maar Robbins zelf speelt goed. Ook Joely Richardson – als de vrouw van Robbins – en Patrick Fugit spelen prima rollen. Het verhaal van Josh Gad legt de nadruk op humor terwijl hij zich eigenlijk in een vrij trieste situatie bevindt waar weinig om te lachen valt. Naar mate zijn verhaal vordert, wordt zijn verhaal ook steeds beter, zeker wanneer Gad zijn scènes mag delen met zangeres Pink die een prima bijrol speelt. Samen zorgen de verschillende, overlappende verhaallijnen voor een vermakelijke film die verfrissend en eerlijk overkomt tussen alle afgezaagde romkoms.

11 januari 2016
Review: Foxcatcher (2014)

Olympische kampioen Mark Schultz (Channing Tatum) wordt door excentrieke multimiljonair John du Pont (Steve Carell) benaderd om voor zijn team – Foxcatcher – te komen worstelen. Mark accepteert het aanbod, maar wordt door du Pont onder druk gezet om ook zijn broer Dave Schultz (Mark Ruffalo), ook Olympisch kampioen, te benaderen voor het team.

Beoordeling
Foxcatcher is een kille film. Er zijn veel stiltes. We observeren de Schultz broers en du Pont, maar leren weinig over hun innerlijke belevingswereld. Ook door het camerawerk worden we op een afstand gehouden. En daarom liet Foxcatcher mij als film koud. Het is moeilijk om je te investeren in personages als we ze nauwelijks leren kennen. Er zit geen spanning in de film die vrij abrupt eindigt. Benett Miller mag dan een geprezen regisseur zijn die een Oscar nominatie verdiende voor de regie van Foxcatcher, maar ik vond zijn regie storend en dat haalde mij telkens weer uit het verhaal. En het verhaal zelf is interessant, maar saai in beeld gebracht.

Het acteerwerk van Foxcatcher is goed. Al vond ik de Oscar-nominaties voor Steve Carell en Mark Ruffalo overdreven. Ruffalo is natuurlijk een uitstekende acteur. maar niet per se beter dan hij in andere films is. Carell heeft al eerder laten zien dat hij niet alleen funny kan zijn. Dat bewijst hij met Foxcatcher opnieuw. De Academy lijkt wel vaker gevoelig te zijn voor fysieke transformaties en ik denk dat Carell heeft geholpen aan zijn nominatie. Ik vond Channing Tatum juist het beste spelen van de drie heren. Hij zet Mark Schultz neer als een tikkende tijdbom die zijn gevoelens probeert te onderdrukken, maar ook als een onzekere man die hunkert naar waardering. En dat zonder al teveel dialoog om het te kunnen uiten. Sienna Miller heeft een heel kleine rol als de vrouw van Dave.

Conclusie
Foxcatcher had zoveel potentie. Helaas blijft een kille, afstandelijke film over.

16 juni 2015