BE COOL, SODAPOP

Tag: jessica rothe

Recensie: Boy Kills World (2024)

In Boy Kills World is de doofstomme Boy (Bill Skarsgard) jaren na de dood van zijn moeder en zusje uit op wraak. Ze zijn vermoord door de machtige Van Der Koy familie. Een bloederige strijd naar de top volgt, om eindbaas Hilda Van Der Koy (Famke Janssen) uit te schakelen.

beoordeling Boy Kills World

De titulaire Boy heeft een particular set of skills om wraak te nemen. Iets wat we in genoeg films hebben gezien, maar recent een hoogtepunt bereikte met de John Wick films. Boy Kills World springt eruit door zijn visuele stijl dat geïnspireerd is door video games. Het is lekker over-de-top, actievol en bloederig. Toch is de film niet zo fun als de trailer doet lijken. De humor landt niet altijd en valt in herhaling. Ook zit er te weinig vaart in. Tegenwoordig is een speelduur van 111 minuten vrij kort, maar Boy Kills World had best iets korter mogen zijn.

Bill Skarsgard, vorig jaar nog te zien in John Wick 4, is goed op dreef zonder maar één woord te zeggen. Hij weet een hoop over te brengen met zijn lichaamstaal en expressieve ogen. Naast Bill komen we nog meer genre favorieten tegen, zoals Jessica Rothe (Happy Death Day), Sharlto Copley (District 9), Andrew Koji (Bullet Train) en onze eigen Famke Janssen. Helaas krijgen Copley en Rothe te weinig te doen, al weten ze het beste te maken van hun rollen. Zeker Rothe is een actrice die we niet vaak genoeg zien.

conclusie

Boy Kills World weet zich te onderscheiden in een zee aan wraakfilms, maar weet niet z’n potentieel waar te maken.

(een magere 3,5)

21 juni 2024
Review: Happy Death Day 2U (2019)

In Happy Death Day 2U wordt Tree (Jessica Rothe) tot haar grote schrik opnieuw wakker op haar verjaardag door een experiment van Ryan (Phi Vu) . Ze moet opnieuw de dag zien te overleven, maar ze ontdekt dat de gebeurtenissen van de dag die ze al talloze keren heeft beleefd anders verlopen dan voorheen.

beoordeling

De originele Happy Death Day is één van mijn favoriete horrorfilms van de afgelopen jaren. Ik keek dan ook erg uit naar deze sequel. Hoewel ik er een beetje gemengde gevoelens over heb, vind ik het wel een zeer vermakelijke film. Wat ik een beetje jammer vind is dat Happy Death Day 2U geen horrorfilm is. Gezien het plot van de eerste film is het ook moeilijk om hier een sequel op te maken. In Happy Death Day is Tree al zo vaak doodgegaan. Hoe houd je het concept fris in een sequel? Christopher Landon, ook verantwoordelijk voor het eerste deel, pakt het slim aan door de wereld van Tree groter te maken dan alleen de time loop waar ze in vast zit. In deze sequel verwijzen ze dan ook naar Back to the Future 2 en je moet de film zelf maar gaan zien om te ontdekken hoe het allemaal in elkaar steekt. Om eerlijk te zijn vind ik het allemaal wel onnodig ingewikkeld, maar ik waardeer dat Landon voor een originele insteek ging. Horror staat hier op de achtergrond, want het is echt meer scifi en humor.

Na Happy Death Day was Tree al één van mijn favoriete final girls geworden, maar ze is nu één van mijn favoriete personages ooit. Jessica Rothe is fantastisch in deze rol en ik hoop dat we meer van haar (en Tree!) gaan zien in de toekomst. Ook de bijrollen zijn prima met Rachel Matthews als bitchy Danielle als uitblinker.

conclusie

Happy Death Day 2U mist de horror van zijn voorganger, maar is een vermakelijke en originele sequel met een fantastisch Jessica Rothe in de hoofdrol.

16 februari 2019
Review: Happy Death Day (2017)

In Happy Death Day is Tree (Jessica Rothe) een studente die steeds dezelfde afschuwelijke dag waarop ze vermoord wordt opnieuw beleeft, en er keer op keer achter probeert te komen wie haar wil vermoorden.

beoordeling

Happy Death Day is een horror versie van de komedie klassieker Groundhog Day met de self awareness van Scream. Eén van de personages vergelijkt de situatie van Tree zelfs met Groundhog Day, al zegt onze final girl de film zelf niet te kennen. Het duurt niet lang voordat je door hebt dat het niet gek is dat iemand haar probeert te vermoorden, want ze is niet erg sympathiek. Sterker nog, Tree is een behoorlijke bitch en na zoveel keer doodgaan begint ze dat zelf ook te realiseren. Dat is eigenlijk het mooie van Happy Death Day. De film oogt als een humoristisch slasher, maar heeft verrassend veel hart. Terwijl je in het begin nog lacht om de horror die Tree elke avond moet ondergaan, ga je gaandeweg steeds meer voor haar rooten en hoop je dat ze haar sterfdag zal overleven.

Hoofdrolspeelster Jessica Rothe zagen we vorig jaar nog in een bijrolletje in La La Land. Met Happy Death Day laat ze zien dat ze klaar is voor grotere rollen. Dankzij haar sterke performance, zowel tijdens de komische als dramatische momenten, weet ze je als Tree voor zich te winnen en ik hoop dat we nog meer van Rothe gaan horen. De bijrollen zijn verder niet zo bijzonder. Dit is wel een film die ik als horror fan door de jaren heen zal rewatchen.

conclusie

Happy Death Day is een horror versie van Groundhog Day met verrassend veel hart en een charismatische Jessica Rothe in de hoofdrol.

16 oktober 2017
Review: La La Land (2016)

Wannabe actrice Mia (Emma Stone) en jazzmuzikant Sebastian (Ryan Gosling) worden verliefd, maar kunnen ze liefde combineren met het nastreven van hun dromen?

beoordeling

Damien Chazelle leverde eerder de uitstekende muziekfilm Whiplash af. Met La La Land gaat hij nog een stapje verder. De film lijkt een love letter te zijn aan de musicals van vroeger. Visueel is de film prachtig, maar persoonlijk vind ik La La Land enige diepgang ontbreken die in Whiplash wel terug te vinden was. Ryan Gosling en Emma Stone doen hun best om dit verhullen met hun charisma. Het is zeker geen straf om de twee weer aan het werk te zien na hun eerdere samenwerking in Crazy, Stupid, Love en Gangster Squad, want chemistry hebben ze zeker. Hun zang vond ik aan de magere kant, met name Stone die alleen tijdens haar laatste auditie nummer indruk wist te maken.

De bijrollen van bekende gezichten vond ik iets te random gecast. J.K. Simmons snap ik door zijn eerdere samenwerking met Chazelle, maar wat heeft de talentvolle Finn Wittrock hier te zoeken? Hopelijk leidt dit tot een mooie rol in de volgende film van Chazelle.

conclusie

La La Land is een vermakelijke en visueel prachtige love letter aan de musicals van vroeger, maar mist diepgang.

28 december 2016