In de toekomst dreigt er een enorme energiecrisis. Wetenschappers aan boord van de Cloverfield Station testen een apparaat om deze energiecrisis op te lossen, maar komen terecht in een regelrechte nachtmerrie.
Beoordeling
The Cloverfield Paradox, het derde deel in de Cloverfield franchise, stond een tijdje terug nog gepland voor een bioscoop release op 1 februari 2018. Toen kwam het gerucht dat Netflix de film ging kopen en verdween deze mysterieuze scifi van de planning. Zoals we weten zit JJ Abrams vol verrassingen, want – surprise! – tijdens de Super Bowl was daar opeens een trailer voor The Cloverfield Paradox met de mededeling dat de film na de wedstrijd op Netflix te zien zou zijn. Ik keek al een tijdje uit naar deze nieuwe Cloverfield film dus maandag zat ik na werk meteen voor de tv om het te bekijken.
Het is jammer dat The Cloverfield Paradox zo overduidelijk van origine een film is die niets met Cloverfield te maken heeft. Paradox begon ooit als God Particle, maar werd bewerkt tot een Cloverfield film. Toegegeven, 10 Cloverfield Lane begon op dezelfde manier, maar omdat 10CL meer character driven is en de situatie van de personages bewust ambigu wordt gehouden, werkte het beter. In Paradox gaan ze een stuk minder subtiel te werk om het met de originele Cloverfield te verbinden vergeleken met 10CL. De space station waar ze werken heet Cloverfield, de Donal Logue cameo zit vol expositie en wat precies voegt de subplot van Michael (Roger Davies) toe? Ze hadden de focus beter op de crew van de space station kunnen houden en die tijd gebruiken om de personages uit te diepen. Op Hamilton (Gugu Mbatha-Raw) na hebben de personages nauwelijks een persoonlijkheid en dat is erg jammer als je bedenkt dat de rest van de cast bestaat uit Daniel Brühl, Chris O’Dowd, Ziyi Zhang, Elizabeth Debicki en David Oyelowo.
Conclusie
The Cloverfield Paradox is een vrij standaard space horror filmpje dat enigszins doet denken aan Alien en Event Horizon met een Cloverfield sausje eroverheen gegoten.
