Vijftig jongens doen mee aan de jaarlijkse wedstrijd ‘The Long Walk’. De winnaar krijgt een groot geldbedrag en de kans om z’n leven te veranderen. De regels zijn simpel: houd een bepaald tempo aan zonder te stoppen, anders word je na 3 waarschuwingen neergeschoten.
Beoordeling
The Long Walk is gebaseerd op een verhaal van Stephen King, destijds geschreven onder zijn pseudoniem Richard Bachman. Van een vrij simpel concept hebben scenarioschrijver JT Mollner (Strange Darling) en regisseur Francis Lawrence (The Hunger Games franchise) een boeiende film weten te maken. Ze weten het tempo er goed in te houden, al gaat dat wel ten koste van de nodige character development. De dood van de eerste personages hebben weinig impact, omdat je bijna niets van ze te weten komt. Tegen het einde wordt het lastiger om afscheid van personages te nemen en hoop je, tegen beter weten in, dat ze het toch gaan overleven. Helaas, zowel de wedstrijd als de film zelf zijn genadeloos. Nee, The Long Walk is geen film voor een romantische date night. Al dit zinloze geweld is om moedeloos van te worden.
Dat je toch iets om bepaalde personages geeft, komt voornamelijk door de sterke jonge cast. Zo zien we Cooper Hoffman (Licorice Pizza), Charlie Plummer (The Clovehitch Killer), nieuwkomer Tut Nyuot, Garrett Wareing (Ransom Canyon) en Roman Griffin Davis (Jojo Rabbit) goede rollen spelen, maar de MVP hier is toch echt David Jonsson. Na eerder indruk te hebben gemaakt in Alien: Romulus, laat Jonsson met een charismatische performance in The Long Walk zien dat hij een glansrijke carrière tegemoet gaat. Mark Hamill en Judy Greer maken het beste van hun beperkte bijrollen.
Als minpuntje wil ik nog het einde van de film noemen. Deze wending voelde voor mij niet helemaal verdiend.
Conclusie
The Long Walk zal een lange indruk achterlaten.
