BE COOL, SODAPOP

Tag: cate blanchett

  • Thor: Ragnarok (2017) review

    Thor: Ragnarok (2017) review

    Wanneer Thor (Chris Hemsworth) oog in oog komt te staan met zijn verloren zus, de meedogeloze Hela (Cate Blanchett), verliest hij zijn hamer en wordt hij gevangen genomen aan de andere kant van het universum. Het wordt voor hem een race tegen de klok om op tijd terug te komen in Asgard om Ragnarok – de verwoesting van Asgard en het einde van de beschaving – te stoppen. HULK SMASH!

    Beoordeling
    Thor: Ragnarok is alweer de 17e film in de Marvel Cinematic Universe (MCU) en de derde Thor film. Nu moet ik bekennen dat ik niet zo’n fan ben van de Thor films, al kan ik hem als personage wel waarderen dankzij het frisse spel van de charismatische Chris Hemsworth. Met Ragnarok krijgt Thor een soort reboot. Natalie Portman is niet meer van de partij, de stijl van de film is anders en ook Thor zelf krijgt een metamorfose. Deze veranderingen hebben goed uitgepakt, want Ragnarok is wat mij betreft de beste Thor film tot nu toe en de meest hilarische van de MCU. Het verhaal is vrij simpel waardoor regisseur Taika Waititi (What We Do in the Shadows) meer aandacht kon besteden aan de invulling van de film door middel van visuele humor, stijl, muziek. We hebben misschien een teleurstellend zomer blockbuster seizoen achter de rug, maar Ragnarok maakt het meer dan goed. Geef Waititi meer projecten, Hollywood!

    De cast van Ragnarok is top. Chris Hemsworth lijkt in deze Thor film echt zijn draai te hebben gevonden en er wordt goed gebruik gemaakt van zijn komisch talent. Mark Ruffalo speelt een prima bijrol, al zien we hem meer als de Hulk dan als Bruce Banner. Tessa Thompson maakt indruk als Valkyrie. Cate Blanchett heeft als Hela niet heel veel te doen, maar straalt wel dreiging uit. Tom Hiddleston en Karl Urban hebben grappige bijrollen. Benedict Cumberbatch en Matt Damon hebben cameo’s.

    Conclusie
    Thor: Ragnarok is wat mij betreft niet alleen de beste Thor film, maar ook mijn favoriete komedie van het jaar.

  • 13x Cate Blanchett in Manifesto – vanaf 5 oktober in de bioscoop

    13x Cate Blanchett in Manifesto – vanaf 5 oktober in de bioscoop

    Niet horror gerelateerd, maar wel de moeite waard: Manifesto met Cate Blanchett. Lees hieronder het persbericht:

    De onvolprezen actrice Cate Blanchett brengt in MANIFESTO fragmenten uit beroemde negentiende en twintigste-eeuwse manifesten tot leven: variërend van het communisme tot Dogma, virtuoos gekoppeld aan dertien personages, onder wie een dakloze man, een fabrieksarbeider en een poppenspeler. Na de video-installatie, die eerder dit jaar zeer succesvol tijdens het Holland Festival te zien was, is vanaf 5 oktober de bioscoopversie van Julian Rosefeldt’s MANIFESTO te zien in de Nederlandse filmtheaters.

    Een keurige moeder bidt aan tafel voor de lunch, terwijl haar zoons en echtgenoot ongeduldig luisteren. “Ik ben voor een kunst die je aantrekt, zoals een broek; waarin gaten vallen, zoals in sokken; een kunst die gegeten wordt als een stuk taart, of verlaten met grote minachting, als een stuk stront.” Deze woorden komen uit een manifest van popart-kunstenaar Claes Oldenburg uit 1961 en worden uitgesproken door Cate Blanchett, in een van haar dertien rollen in MANIFESTO. Dit is een onderdeel uit Julian Rosefeldt’s uitzonderlijke film, waarvoor hij putte uit de statements van meer dan vijftig kunstenaars en andere denkers. Rosefeldt en Blanchett creëren fascinerende werelden, die de teksten in een onverwacht hedendaagse context plaatsen.

    Julian Rosefeldt (1965, Duitsland) studeerde architectuur in München en Barcelona. Als kunstenaar staat hij bekend om zijn complexe, visueel indrukwekkende film- en video-installaties, variërend van documentair werk tot fictie. Hij is ook fotograaf. Zijn werk werd in talloze internationale musea geëxposeerd en opgenomen in de vaste collectie van onder andere het Museum of Modern Art in New York.

    MANIFESTO ging in première tijdens het Sundance Film Festival en was eerder dit jaar te zien tijdens IFFR.

    De videoinstallatie in de pers:
    ‘Iedereen moet deze grootse, overweldigende, filminstallatie gaan zien.’ ★★★★★ – NRC Handelsblad
    ‘Fantastisch acteerwerk en weergaloze beelden’ ★★★★★ – de Volkskrant

  • Review: Cinderella (2015)

    Review: Cinderella (2015)

    poster-cinderellaNa het overlijden van haar vader wordt Ella (Lily James, Downton Abbey) door haar stiefmoeder (Cate Blanchett) en twee stiefzussen behandeld als dienstmeid. Op een dag ontmoet ze een knappe vreemdeling genaamd Kit (Richard Madden, Game of Thrones) die in het paleis werkt. Wanneer de prins alle vrouwen van het land uitnodigt voor een bal, hoopt Ella dat ze Kit weer zal zien. Helaas mag zij van haar gemene stiefmoeder niet naar het bal.

    Beoordeling
    Cinderella is precies de film geworden die je verwacht wanneer Disney er een live action versie van zou maken. Dat is niet per se een slecht iets, maar het zorgt wel voor een heel voorspelbare film. Overigens wel één die heel vakkundig is gemaakt onder de regie van Kenneth Branagh (Thor). Alles ziet er prachtig uit: set design, kostuums, cinematografie. Cate Blanchett is goed gecast als de boze stiefmoeder en ze ziet er ook fabulous uit in haar outfits. Leuk dat ze haar hebben kunnen krijgen voor een film als deze. Lily James vind ik een minder geslaagde keus. Ze is een prachtige jonge vrouw, maar zo ‘bland’ (bij gebrek aan Nederlands woord) als actrice. Helena Bonham Carter heeft een leuke bijrol als de Fairy Godmother van Cinderella en ook Richard – Robb Stark! – Madden speelt een prima rol. Marvel-acteurs Stellan Skarsgard en Hayley Atwell komen voorbij in kleine rollen.

    Het verhaal van Assepoester is al meerdere malen verfilmd. Ik geef dan toch de voorkeur aan Ever After (1998), waarin Drew Barrymore een pittige versie van Cinderella neerzet die niet zomaar over zich heen laat lopen. De Cinderella in deze klassieke versie is wel (een beetje) een deurmat.

    rating-4stars