Tag: betty gabriel

  • Eerste indruk van de serie Clickbait op Netflix

    Eerste indruk van de serie Clickbait op Netflix

    poster Clickbait serieWie is Nick Brewer (Adrian Grenier)? Dat is de vraag in deze nieuwe 8-delige Netflix serie. Ik heb inmiddels de eerste drie afleveringen gezien en hieronder lees je of het de moeite waard is.

    Waar gaat Clickbait over?
    Pia (Zoe Kazan, The Big Sick) krijgt de schrik van haar leven wanneer ze een filmpje ziet met broer Nick in de hoofdrol. Nick is ontvoerd, “bekent” dat hij vrouwen mishandelt en laat weten dat hij zal sterven als het filmpje 5 miljoen keer is bekeken. Al snel doen allerlei geruchten de ronde en gaan zelfs Pia en Nicks echtgenote Sophie (Betty Gabriel, Get Out) twijfelen of ze de echte Nick wel kennen.

    Beoordeling
    Clickbait doet z’n naam eer aan, want de serie is een behoorlijke clickbait. De trailer deed me denken aan de 2008 Diane Lane thriller Untraceable waarin moorden werden gelivestreamd en ja, hoe meer mensen keken, hoe sneller de slachtoffers dood gingen. Clickbait doet niet veel met dit concept, want – MILDE SPOILER ALERT – we zitten al snel aan de 5 miljoen views. De serie lijkt vervolgens een vrij standaard why dunnit. Iedere aflevering staat een ander personage centraal wat op zich prima is. Maar waarom starten met de bloed irritante Pia? Okay, ik snap waarom we met haar beginnen, maar ze maakt het niet makkelijk om de eerste aflevering door te komen. Als je broer bij 5 miljoen views doodgaat, Pia, hou dan alsjeblieft op met die pagina refreshen!! UGH!!!

    Entourage-ster Adrian Grenier is perfect gecast als Nick. Hij heeft iets sympathieks, maar ook wel een douche-y vibe. Zoe Kazan wordt gaandeweg iets beter te verteren, maar een fan van haar acteerwerk ben ik niet. Betty Gabriel speelt prima, maar wordt vaak overschaduwd door de hysterie van Kazan.

    Conclusie
    Is Clickbait het bekijken waard? Het antwoord is een niet heel enthousiaste ja. Bekijk de pilot, probeer Pia te tolereren en als je dat lukt dan zou ik verder kijken. Op zich kijken de afleveringen snel weg dus je bent zo bij ‘het antwoord’, zoals de laatste aflevering heet.

  • Review: Get Out (2017)

    Review: Get Out (2017)

    Rose (Allison Williams) nodigt haar vriend Chris (Daniel Kaluuya) uit om een weekend door te brengen met haar ouders (Bradley Whitford en Catherine Keener). Chris denkt dat het vreemde gedrag van haar ouders te maken heeft met hun interraciale relatie, maar gedurende het weekend ontdekt Chris wat er echt speelt.

    Beoordeling
    Jordan Peele leverde eerder dit jaar met veel succes de horrorfilm Get Out af. Van deze komiek, bekend van Key & Peele, zou je misschien een komische horrorfilm verwachten, maar Peele houdt de toon hier grotendeels serieus. Alleen de beste vriend van hoofdpersoon Chris zorgt voor de nodige comic relief. Peele schijnt zelf een grote horror fan te zijn en hij weet duidelijk waar hij mee bezig is. Zijn script is intelligent: je blijft gissen naar wat er werkelijk speelt en achteraf gezien waren de clues ook aanwezig, alleen interpreteer je ze in eerste instantie op een andere manier. Daarnaast weet hij een onheilspellend sfeertje te creëren en dit gepaard met het goede spel van Daniel Kaluuya zorgt ervoor dat Get Out één van de meest verrassende horrorfilms is van de afgelopen jaren.

    Ook de bijrollen worden goed ingevuld. Bradley Whitford en Catherine Keener zijn lekker op dreef als de vreemde ouders van Rose. Girls-actrice Allison Williams, Lakeith Stanfield en Stephen Root spelen ook prima, maar het is Lil Rel Howery die scènes weet te stelen als Rod, de beste vriend van Chris.

    Conclusie
    Get Out is een intelligente en verrassende horrorfilm. Wel iets te overhyped.

  • The Purge: Election Year (2016) review

    The Purge: Election Year (2016) review

    poster-thepurge3Het is opnieuw tijd voor de jaarlijkse Purge, ofwel zuivering, waarin criminaliteit voor een periode van 12 uur is toegestaan en zelfs wordt aangemoedigd door de overheid. Zo’n 2 jaar na de gebeurtenissen uit Anarchy werkt Leo (Frank Grillo) voor senator Charlie Roan (Elizabeth Mitchell) die zich verkiesbaar heeft gesteld voor presidentschap. Zij wil een einde maken aan The Purge, maar hierdoor wordt zij het doelwit van de mensen die The Purge willen behouden.

    Beoordeling
    Na The Purge (2013) en Anarchy (2014) levert levert regisseur James DeMonaco met Election Year alweer zijn derde Purge film af. Doordat hij zelf alle films heeft geschreven, weet hij als geen ander de wereld van The Purge steeds weer uit te breiden. De originele Purge met Ethan Hawke was een kleine home invasion thriller, in Anarchy gingen we tijdens de zuivering de straat op en in Election Year ligt de nadruk meer op de motivatie vanuit de politiek en de mate waarin de arme mensen van de samenleving benadeeld worden. Natuurlijk wordt er ook voldoende tijd besteed aan bloedvergieten. Er komen weer een aantal gruwelijke scènes voorbij, maar DeMonaco laat zich niet verleiden tot het uitmelken van die scènes.

    In Election Year zien we ook hoe Dante Bishop (Edwin Hodge), de vreemdeling uit de eerste Purge en kort te zien in Anarchy, zich verder heeft ontwikkeld als leider van een anti-Purge beweging. Dat vond ik eigenlijk wel een mooie toevoeging. Grillo vond ik in Anarchy de uitblinker en ook hier doet hij zijn ding goed, al wordt hij wat meer op de achtergrond geschoven. Elizabeth Mitchell, Mykelti Williamson en Betty Gabriel spelen prima rollen. Helaas zit er ook wel wat pijnlijk slecht acteerwerk in de film, maar gelukkig hebben die acteurs maar kleine rollen.

    Conclusie
    The Purge: Election Year weet de kwaliteit van de voorgaande films te behouden zonder in herhaling te vallen.

    rating-3halfstars