Unbroken vertelt het ongelooflijke verhaal van Louis Zamperini (Jack O’Connell, Eden Lake), de man die in 1936 deelnam aan de Olympische Spelen en die vocht in de Tweede Wereldoorlog. Na een vliegtuig crash overleefde hij 47 dagen op zee om vervolgens gevangen genomen te worden door de Japanse marine.

Beoordeling
Laat ik beginnen met zeggen dat ik ontzettend veel respect heb voor dhr. Zamperini en zijn enorme wilskracht. Het is bijna ongelooflijk wat hij allemaal heeft meegemaakt in zijn leven. Jack O’Connell heeft het vast niet makkelijk gehad tijdens de opnames van de film, maar hij zet een fantastische performance neer waarbij het ook echt lijkt alsof hij alles geeft wat er in hem zit. Wat ik ook mooi vind is dat ze een kindacteur, C.J. Valleroy, hebben gevonden die daadwerkelijk lijkt op O’Connell om de jonge versie van Zamperini te spelen. Goede casting! Daarnaast spelen Domhnall Gleeson (About Time) en Finn Wittrock (American Horror Story: Freak Show) uitstekende bijrollen. Hetzelfde kan ik niet zeggen over Takamasa Ishihara, ook bekend als de Japanse popster Miyavi, die Mutsuhiro Watanabe speelt, de man die Zamperini gemarteld heeft in de Japanse gevangeniskampen. Ik weet natuurlijk niet hoe Watanabe in het echt was. Misschien zet Miyavi deze verschrikkelijke man perfect neer. Maar als filmkijker vond ik de toon van zijn performance niet bij de rest van de film passen. Elke keer als ik hem zag, leek het net of ik naar een andere film aan het kijken was. Het was bijna lachwekkend slecht; alsof hij een Bond villain in de jaren ’80 moest spelen. En dat kan niet de bedoeling zijn geweest.

Unbroken vind ik zo’n type film die je eigenlijk goed moet vinden gezien het waargebeurde verhaal en alle lof die de film heeft gekregen. Maar eigenlijk vond ik het niet zo’n goede film. Ondanks het bijzondere verhaal vond ik de film zelf niet pakkend. Ik ben geen Angelina Jolie hater, maar ik denk wel dat de film in de handen van een meer ervaren regisseur een stuk beter had kunnen zijn. De film is aan de lange kant en eigenlijk vrij standaard gemaakt. Er wordt netjes binnen de lijntjes gekleurd, maar daardoor is het geen uitzonderlijke film geworden. Het verhaal van Louis Zamperini is er één om bekeken te worden net als de acteerprestaties van O’Connell, Gleeson en Wittrock en dat maakt Unbroken ook het bekijken waard. Maar ik zie de film geen hoge ogen gooien bij de Oscars.