De idealistische Justine (Lorenza Izzo) gaat met een groepje studenten naar Peru om het regenwoud te redden. Wanneer hun vliegtuig neerstort in de jungle vallen ze in handen van kannibalen.

Beoordeling
Eli Roth is de man achter horrorfilms Cabin Fever en Hostel. Met The Green Inferno levert hij opnieuw een film af met een aantal gruwelijke momenten. De film begint heel tam. Roth neemt de tijd om zijn verhaal te vertellen en daardoor duurt het best lang voordat de studenten in gevaar komen. Als Roth dan ook die tijd had gebruikt om de personages beter uit te werken dan had ik het niet erg gevonden. Alejandro (Ariel Levy), de leider van de groep activisten, is vanaf het begin behoorlijk onsympathiek, waardoor het mij niet duidelijk was waarom Justine en de overige personages zo gewillig waren om hem te volgen naar Peru. Als hij een charismatische leider was, prima, maar dat was Alejandro zeker niet. Ariel Levy levert een behoorlijk slechte acteerprestatie af dus ik kan me ook wel voorstellen dat Alejandro charismatisch had moeten zijn, maar dat Levy dat niet kon overbrengen. Maar goed, als de shit eenmaal de fan hit dan is de horror duidelijk aanwezig. Op bepaalde momenten vond ik het moeilijk om naar de film te kijken en ik ben wel wat gewend.

Lorenza Izzo, in real life getrouwd met Roth, speelt een prima hoofdrol. Daryl Sabara, bekend van de Spy Kids film, heeft een aardige bijrol als één van de studenten. Richard Burgi is (te) kort te zien als de vader van Justine. De rest van de cast maakt weinig indruk.

Conclusie
Na alle bovennatuurlijke horrorfilms van de afgelopen jaren ben ik blij dat Roth met totaal iets anders komt. Dat wil niet zeggen dat The Green Inferno origineel is, want de film is duidelijk geïnspireerd door Cannibal Holocaust. Maar in deze tijden voelt Inferno zeker als een frisse wind in het horror genre.