Wanneer Californië wordt getroffen door een allesverwoestende aardbeving, gaat SAR-helikopterpiloot Ray (Dwayne Johnson) samen met zijn ex (Carla Gugino, Wayward Pines) naar San Francisco om hun dochter (Alexandra Daddario, Texas Chainsaw 3D) te redden.

Beoordeling
Wat mij betreft is de filmzomer niet compleet zonder een rampenfilm en San Andreas stelt wat dat betreft niet teleur. De beruchte San Andreasbreuk zorgt voor een aardige setting van een rampenfilm. De film zelf is niet bijzonder origineel, maar dat had ik ook niet verwacht. Regisseur Brad Peyton, die eerder met Dwayne Johnson Journey 2: The Mysterious Island maakte, vinkt keurig alle ingrediënten voor een rampenfilm af en brengt ons netjes van A naar B.

Johnson is natuurlijk de held van het verhaal. Zijn personage heeft ook een heldhaftig beroep, maar hij hoeft niet zo nodig de wereld te redden. Wat dat betreft is San Andreas een vrij kleinschalige film. De focus van Johnsons personage ligt eerst bij het redden van zijn ex en dan zijn dochter. Carla Gugino heeft helaas niet veel meer te doen in de film dan bang zijn en zich zorgen maken om haar dochter. Alexandra Daddario heeft gelukkig meer te doen in haar subplot waarin zij in San Francisco probeert te overleven samen met haar love interest en zijn jongere broertje. Daddario speelt prima en hoewel zij maar 14 jaar jonger is dan Gugino kan ik deze casting wel waarderen, want de twee knappe actrices hebben zeker wel iets van elkaar weg. Paul Giamatti zit weggestopt in zijn eigen subplot en hij heeft de ondankbare taak om expositie te leveren over de San Andreasbreuk en aardbevingen. Al heeft voormalig Mr. Fantastic Ioan Gruffudd een nog ondankbaardere rol als de nieuwe vriend van Gugino’s personage.

Conclusie
San Andreas is een film waar je niet teveel over moet nadenken. Het is een vermakelijke blockbuster die niet vernieuwend is, maar goed genoeg. De special effects zijn prima. Alleen jammer dat de film in 3D is, want ik vond het niets toevoegen.