Olympische kampioen Mark Schultz (Channing Tatum) wordt door excentrieke multimiljonair John du Pont (Steve Carell) benaderd om voor zijn team – Foxcatcher – te komen worstelen. Mark accepteert het aanbod, maar wordt door du Pont onder druk gezet om ook zijn broer Dave Schultz (Mark Ruffalo), ook Olympisch kampioen, te benaderen voor het team.

Beoordeling
Foxcatcher is een kille film. Er zijn veel stiltes. We observeren de Schultz broers en du Pont, maar leren weinig over hun innerlijke belevingswereld. Ook door het camerawerk worden we op een afstand gehouden. En daarom liet Foxcatcher mij als film koud. Het is moeilijk om je te investeren in personages als we ze nauwelijks leren kennen. Er zit geen spanning in de film die vrij abrupt eindigt. Benett Miller mag dan een geprezen regisseur zijn die een Oscar nominatie verdiende voor de regie van Foxcatcher, maar ik vond zijn regie storend en dat haalde mij telkens weer uit het verhaal. En het verhaal zelf is interessant, maar saai in beeld gebracht.

Het acteerwerk van Foxcatcher is goed. Al vond ik de Oscar-nominaties voor Steve Carell en Mark Ruffalo overdreven. Ruffalo is natuurlijk een uitstekende acteur. maar niet per se beter dan hij in andere films is. Carell heeft al eerder laten zien dat hij niet alleen funny kan zijn. Dat bewijst hij met Foxcatcher opnieuw. De Academy lijkt wel vaker gevoelig te zijn voor fysieke transformaties en ik denk dat Carell heeft geholpen aan zijn nominatie. Ik vond Channing Tatum juist het beste spelen van de drie heren. Hij zet Mark Schultz neer als een tikkende tijdbom die zijn gevoelens probeert te onderdrukken, maar ook als een onzekere man die hunkert naar waardering. En dat zonder al teveel dialoog om het te kunnen uiten. Sienna Miller heeft een heel kleine rol als de vrouw van Dave.

Conclusie
Foxcatcher had zoveel potentie. Helaas blijft een kille, afstandelijke film over.