Zussen Lisa (Mandy Moore) en Kate (Claire Holt) zijn op vakantie in Mexico en besluiten haaien te gaan bekijken in een haaienkooi. Wanneer de kooi naar de bodem van de oceaan zinkt en hun zuurstof opraakt, moeten de meiden zichzelf zien te redden terwijl de haaien blijven rondcirkelen.

Beoordeling
47 Meters Down draaide een paar maanden geleden nog in de bios en is nu al op Netflix te vinden. Deze survival horror zou eerst geen bioscoop release krijgen, maar meteen via VOD te zien zijn totdat Entertainment Studios de film kocht en het alsnog met succes uitbracht. Het is duidelijk dat na het succes van The Shallows vorige zomer en nu 47 Meters Down, mensen haaienfilms nog niet zat zijn. Volgende zomer krijgen we de haaienfilm Meg met Jason Statham. Yay!

Wat maakt een succesvolle haaienfilm? Je moet origineel uit de hoek komen. Deep Blue Sea had genetisch gemanipuleerde haaien en The Shallows had Blake Lively op een rots. Regisseur en screenwriter Johannes Roberts, eerder verantwoordelijk voor de aardige Britse horror F, pakt het slim aan door de personages het grootste deel van de tijd onder water te houden. Misschien was watertrappelen omgeven door haaien in Open Water je ergste nachtmerrie, wacht maar totdat je 47 Meters Down hebt gezien. Zo diep onderwater zitten met haaien en beperkte zuurstof is geen pretje. Roberts houdt niet alleen Mandy Moore en Claire Holt onder water, maar ook de kijker. Zelfs wanneer de zussen contact hebben met de kapitein van het schip, zien wij als kijker niet wat er boven water gebeurt. Dit maakt de film extra claustrofobisch en wat spannender doordat je niet weet wat de intentie is van de kapitein.

Er zijn ook wat minpuntjes. De personages zijn niet goed uitgewerkt. Moore speelt de brave zus en Holt de avontuurlijke van de twee, maar verder leer je ze niet echt kennen. Het is dat Moore en Holt zo likeable zijn dat het toch een hoop verbloemt. Het einde van de film vind ik wat teleurstellend en verder vind ik de soundtrack er niet bij passen.

Conclusie
47 Meters Down maakt goed gebruik van de beperkte setting, zorgt voor een benauwd gevoel en Mandy Moore en Claire Holt spelen likeable rollen.