In Wolf Man keert Blake (Christopher Abbott) terug naar zijn ouderlijk huis, samen met zijn vrouw Charlotte (Julia Garner) en dochter Ginger (Matilda Firth). Onderweg worden ze door iets aangevallen. Blake raakt gewond en lijkt gedurende de nacht te transformeren.
beoordeling
Filmmaker Leigh Whannell is misschien nog geen bekende naam bij het grote publiek, maar horror fans kennen hem maar al te goed. Zonder Whannell hadden we geen Saw franchise gehad; hij schreef het script van de eerste 3 films en speelde ook nog eens de rol van Adam. Daarnaast maakte hij zelf Insidous: Chapter 3, Upgrade met Logan Marshall-Green en The Invisible Man, allemaal prima films. Wolf Man is helaas Whannell’s eerste misser.
Spanning is het grootste deel van de tijd ver te zoeken. Whannell weet een mysterieus en onheilspellend sfeertje te creëren, maar spannender dan dat wordt het eigenlijk niet. Met vlagen is Wolf Man best een saaie zit. Het script is zwak; heel voorspelbaar en de dialogen zijn om te huilen. Christopher Abbott (Poor Things) doet ontzettend zijn best om er nog iets van te maken en zet een goede rol neer. Van Julia Garner (Ozark) kan ik helaas niet hetzelfde zeggen. Ze speelt heel vlak en passief. Girl, als het jou al niet boeit wat er allemaal gebeurt, hoe moet het mij dan iets interesseren? Graag had ik een levendige actrice naast Abbott gezien, want dan was de film zeker iets beter te pruimen geweest.
De transformatie van Blake wordt goed in beeld gebracht. De make up en practical effects mogen er zijn, al moet je geen harige weerwolf verwachten.
conclusie
Wolf Man is helaas een saaie zit.
