
Na de gebeurtenissen uit Chapter 1 ligt Maya (Madelaine Petsch) in het ziekenhuis, maar ook hier laten The Strangers haar niet met rust.
Beoordeling
Vorig jaar verscheen The Strangers: Chapter 1 in de bios: het eerste deel van een nieuwe horror trilogie. Regisseur Renny Harlin noemde het geen remake, al leek het er verdomd veel op. Chapter 2 maakt de wereld van The Strangers iets groter. Er kan nu niet meer achter het plot van de originele film uit 2008 geschuild worden en dat pakt niet zo goed uit.
The Strangers: Chapter 2 heeft last van het ‘middelste deel in een trilogie’ syndroom. Er is een totaal gebrek aan spanning en urgentie, omdat je weet dat onze final girl Maya nog in het derde deel verschijnt. Wat je krijgt is 1,5 uur aan Maya die wegrent, zich verstopt en terugvecht, en herhaal deze cyclus nog 20 keer. Dat is soms vermakelijk, maar soms ook saai. Daarnaast zijn er geen andere personages waar we iets om zouden moeten geven, dus als er al iemand doodgaat, dan boeit het totaal niet. Het enige wat ik goed gedaan vind is de paranoia van Maya. Ze blijft in iedereen een ‘stranger’ zien, wat niet gek is na alle trauma.
Om nog wat minuten op te vullen, probeert de film ons achtergrond informatie over The Strangers te geven. Wat de originele film juist zo goed maakte was het gebrek aan motief en de anonimiteit. Ik hoef geen jeugdtrauma’s te weten, maar als jij altijd al heb willen weten wie die Tamara is waar ze steeds naar vragen, dan is Chapter 2 de film voor jou!
Riverdale-actrice Madelaine Petsch doet haar best met het matige script. Gelukkig is Maya een vindingrijke en sympathieke final girl, waardoor de film niet helemaal een verloren zaak is. Richard Brake (Barbarian) duikt weer op in een klein rolletje als de Sheriff. Graag had ik nog iets meer van hem gezien, want de rest van de cast is niet om over naar huis te schrijven.
Tijdens de credits krijg je nog een samenvatting van de hele film. Dus als die 1,5 uur je te lang geduurd heeft, dan kan je die nog kijken. Lang leve de Tiktok generatie.
