Het tweede seizoen van de horror serie Slasher staat sinds deze week op Netflix. Net als het eerste seizoen bestaat ook seizoen 2 uit 8 afleveringen en inmiddels heb ik alle afleveringen gezien. Hieronder lees je waarom ook dit seizoen weer een aanrader is.
Waar gaat Slasher: Guilty Party over?
Het tweede seizoen genaamd Slasher: Guilty Party heeft niets met de moorden in Waterbury uit seizoen 1 te maken. Peter (Lovell Adams-Gray), Andi (Rebecca Liddiard), Dawn (Paula Brancati), Noah (Jim Watson) en Susan (Kaitlyn Leeb) zijn oude vrienden die 5 jaar eerder begeleiders waren op een zomerkamp. Door hun toedoen is een andere begeleider overleden, iets wat ze wanhopig geheim proberen te houden. De vrienden keren na al die jaren terug naar het kamp dat in de tussentijd is omgebouwd tot een soort commune. Ze willen het lichaam van hun slachtoffer opgraven, maar ontdekken dat haar lijk is verdwenen. Eén voor één vallen de vrienden ten prooi aan een mysterieuze killer die hen een lesje wilt leren, maar ook de leden van de commune zijn niet veilig.
Beoordeling
Ik wist totaal niet wat ik kon verwachten van het tweede seizoen van Slasher. Nu ik het heb gezien kan ik je vertellen dat de serie het voorbeeld van American Horror Story volgt. Guilty Party heeft niets met het eerste seizoen te maken en de overgebleven personages keren niet terug. Wel zijn er een aantal acteurs uit het eerste seizoen terug als andere personages, waarvan Christopher Jacot, die eerder de sympathieke Robin speelde, de meest herkenbare is.
Het seizoen begint goed met het mysterie rondom de dood van Talvinder, een van de kamp begeleiders waar de vrienden mee hebben gewerkt. Wat de serie goed doet is spelen met je verwachtingen. Zo wordt de ogenschijnlijke final girl al snel uitgeschakeld. Bijna alle personages zijn verschrikkelijke mensen. Het lukt de serie goed om met momenten wat sympathie voor ze op te wekken om je vervolgens weer info te geven waardoor je je realiseert dat ze nog shittier zijn dan je al dacht. Helaas verliest de serie na zo’n 3 afleveringen toch wat stoom. Dit heeft ook te maken met de Lost-achtige structuur die het seizoen volgt. Zo staat er per aflevering een personage centraal en krijgen we ook flashbacks van het leven van die persoon. Soms zijn deze flashbacks gerelateerd aan het mysterie, maar in het geval van de leden van de commune weer niet.
Door de cabin in de sneeuw setting heeft Guilty Party een beetje een Until Dawn heeft wat niet verkeerd is.
De kills zijn net als in het eerste seizoen goed (ook wel wreed) dus wat dat betreft doet het de naam van de serie eer aan. Er komt ook seksueel geweld in voor wat ze van mij hadden mogen weglaten. Het was totaal niet nodig voor het verhaal. Ik snap dat de kills een karma-achtige vibe hebben, maar het was erg ver gezocht.
De killer is voor de echte horror fan denk ik wel makkelijk te raden, maar dan nog is de serie onderhoudend genoeg om te blijven kijken of je vermoeden klopt en wat de motivatie van die persoon is. Puntje van irritatie is dat de personages vaak in hun eentje op pad gaan terwijl ze weten dat er een killer in de buurt is die het op hen heeft voorzien. Zo maken ze het wel erg makkelijk voor de killer.
Conclusie
Slasher: Guilty Party is een geslaagd tweede seizoen van de horror serie en ik hoop dat er nog een derde seizoen volgt.
