In The Final Reckoning moet Ethan Hunt (Tom Cruise) zich wagen aan een laatste missie om de Entity uit Dead Reckoning te stoppen.
Beoordeling
Met The Final Reckoning komt er een einde aan een tijdperk. De eerste Mission: Impossible kwam in 1996 uit, toen ik nog maar 11 jaar jong was. Ik weet nog dat we de film hadden gehuurd bij de videotheek. Inmiddels zijn we bijna 30 jaar verder, zijn videobanden iets uit een ver verleden en zijn we bij het 8e deel uit de franchise beland.
The Final Reckoning speelt zich 2 maanden na de gebeurtenissen uit Dead Reckoning af. Er is gedoe rondom de Entity die de gehele cyberspace probeert over te nemen. Het verhaal is niet het sterkste deel van de film, maar laten we eerlijk zijn: we kijken inmiddels vooral voor Tom Cruise en zijn gevaarlijke stunts. De actiescènes zijn weer prima in orde, met name wanneer Cruise uit een vliegtuig hangt en onenigheid heeft met een onderzeeër. Misschien ben ik gedesensitizeerd na al het spektakel van de eerdere films, maar echt met een ‘bang’ sluit de franchise naar mijn gevoel niet af. Dat heeft vooral met de bad guy te maken. Gabriel (Esai Morales) en de Entity voelen nooit als een echte dreiging, niet zoals Philip Seymour Hoffman dat bijvoorbeeld was in het derde deel.
Met de nostalgie zit het wel goed. We krijgen flashbacks en verwijzingen naar de eerdere films. Ik kan het waarderen dat ze de gebeurtenissen uit deel 3 (underrated wat mij betreft) hebben gelinkt naar de Entity. Ook duikt een personage uit de eerste film na al die jaren weer op, en niet alleen voor een zinloze cameo. Erg leuk gedaan!
The Final Reckoning voelt, zoals het een echte afsluiter behoort, als een afscheid van oude vrienden: Ethan, Luther (Ving Rhames) en Benji (Simon Pegg). Stoppen op een hoogtepunt is het niet, maar laten we het toch maar doen voordat Cruise zich de pijp uit stunt.
