Tag: nat wolff

  • Review: Home Again (2017)

    Review: Home Again (2017)

    Alice (Reese Witherspoon) is een alleenstaande moeder met twee jonge dochters. Na het verbreken van haar relatie verhuist ze terug naar Los Angeles en neemt ze drie jonge mannen in huis die carrière hopen te maken in de filmindustrie. Alice bloeit door hun aanwezigheid weer op, maar dan staat opeens haar ex (Michael Sheen) voor de deur.

    Beoordeling
    Ik schreef al eerder dat ik Reese Witherspoon een fantastische actrice vind die te vaak haar tijd verdoet met onzinnige komedies, zoals Hot Pursuit. Gelukkig is Home Again wel wat subtieler dan haar buddy komedie met Sofia Vergara, maar deze film is net zo makkelijk te vergeten. Begrijp me niet verkeerd: ik heb me prima vermaakt met Home Again. Met momenten is de film grappig en charmant. Het is alleen zo nietszeggend. Toen de eind credits in beeld kwamen vroeg ik mij echt af waarom Witherspoon voor deze film heeft gekozen. Makkelijk geld verdienen misschien, want de rol van Alice is totaal geen uitdaging voor haar. Ze is grappig, charismatisch en kwetsbaar, zoals we haar vaker hebben gezien.

    Het blijft ook een beetje vreemd dat Alice drie mannen die ze nauwelijks kent in huis neemt, zeker omdat ze twee jonge dochters heeft rondlopen. Deze mannen worden gespeeld door Pico Alexander, Jon Rudnitsky en Nat Wolff. Alexander speelt de love interest van Witherspoon en hij is wat mij betreft echt de zwakste schakel van de cast. Hij speelt (bijna) al zijn scènes te gladjes en onnatuurlijk. Rudnitsky en Wolff doen het veel beter en vooral Rudnitsky is charmant als de sensitieve ziel van de drie die bevriend raakt met de oudste dochter van Alice. Lake Bell heeft een tenenkrommende bijrol als een egocentrische klant van Alice. Dit ligt niet aan Bell (eerder leuk in romcom Man Up!), maar aan het script.

    Conclusie
    Home Again is een vermakelijke komedie, maar laat geen blijvende indruk achter.

  • Review: Death Note (2017)

    Review: Death Note (2017)

    Scholier Light Turner (Nat Wolff) vindt op een dag een notitieboek met de titel ‘Death Note’. Een demonische god genaamd Ryuk vertelt hem dat als hij iemands naam in het boek schrijft dat die persoon zal sterven. Light besluit Death Note te gebruiken om criminelen te doden, maar al snel loopt de situatie uit de hand.

    Beoordeling
    Op Twitter noemde ik Death Note een mislukte aflevering van Kippenvel. Misschien was dat een beetje te hard, maar goed is het zeker niet. Death Note is gebaseerd op de gelijknamige Japanse manga. Het klinkt vrij duister en dat is de film absoluut niet. Deze Netflix original voelt aan als een mix tussen Kippenvel en een young adult (YA) romance novel met een vleugje Final Destination. Het geheel voelt een beetje kinderachtig aan en dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest?! Hoewel regisseur Adam Wingard een keer zijn camera recht weet te houden, slaat hij met Death Note echt de plank mis. Jammer, want met You’re Next en The Guest liet hij zien dat hij met stappen vooruit gaat als filmmaker.

    Nat Wolff, eerder prima in The Fault in Our Stars, acteert hier ook alsof hij in een aflevering van Kippenvel zit. Ik heb echt het gevoel dat het aan de regie van Wingard ligt en niet zozeer aan Wolffs acteertalent. Willem Dafoe verzorgt de stem van Ryuk en is een prima keuze.

    Conclusie
    Death Note is lang niet zo duister als de titel doet vermoeden.