Clare (Joey King) krijgt van haar vader (Ryan Phillippe) een mysterieuze muziekdoos. Ze ontdekt dat ze van de muziekdoos 7 wensen mag doen, maar komt pas later achter de dodelijke consequenties.
Beoordeling
Ik zit al een tijdje te hopen op een Final Destination 6, maar het ziet er naar uit dat ik maar genoegen moet nemen met de perikelen in Wish Upon. De personages in deze film gaan dood op manieren die thuis horen in een Final Destination film. Dat is niet per se een slecht iets, als je van de FD films houdt. Het getuigt wel van een gebrek aan originaliteit. Zeker als je bedenkt dat het verhaal The Monkey’s Paw, waarop Wish Upon is gebaseerd, al vele malen is verteld, bijvoorbeeld in afleveringen van Are You Afraid of the Dark? en The Simpsons. Dit betekent niet dat Wish Upon een slechte film is, zeker niet. Ik heb me er prima mee vermaakt, maar iets nieuws heeft de film niet te bieden. Het geheel is erg middelmatig. Persoonlijk vond ik de film niet eng, al zaten er wel wat tere zieltjes in de zaal die hebben zitten gillen. Het is maar wat je gewend bent.
Met de casting zit het gelukkig wel goed. De 17-jarige Joey King is voor onze ogen opgegroeid met rollen in Crazy, Stupid, Love, The Conjuring en White House Down. In Wish Upon speelt ze een prima hoofdrol. Ze weet het materiaal goed te verkopen, ook al is haar personage niet altijd even likeable. Het is leuk om Ryan Phillippe weer eens in een horrorfilm te zien nadat hij 20 jaar(!) geleden doorbrak met zijn rol in I Know What You Did Last Summer. Phillippe is underrated en krijgt hier in de vaderrol helaas niet veel te doen. In bijrolletjes zien we Ki Hong Lee van The Maze Runner en Shannon Purser van Stranger Things. Jerry O’Connell heeft een random cameo. Ik vraag me af of hij niet een grotere rol had en deze eruit is geknipt.
Conclusie
Wish Upon biedt niets nieuws, maar is een vermakelijke zit.
