Als haar man (Oscar Isaac) verdwijnt tijdens een geheime missie, gaat biologe Lena (Natalie Portman) mee op expeditie naar een mysterieuze regio die is afgegrendeld door de Amerikaanse regering.
Beoordeling
Na het succes van Ex Machina verwacht je niet dat de nieuwste film van Alex Garland een bioscoop release zou overslaan en meteen op Netflix te zien zou zijn. Wees gerust, dat is niet omdat Annihilation slecht is à la The Cloverfield Paradox. Waar dat dan wel mee te maken heeft? Het schijnt dat David Ellison, een financier van Paramount Pictures, weinig vertrouwen had in de film en veranderingen wilde zien, iets waar producer Scott Rudin het niet mee eens was. Uiteindelijk werd besloten om Garland’s visie in tact te houden. De internationale distributie van de film werd in handen te geven van Netflix, waarschijnlijk tegenover een flinke som geld om er zeker van te zijn dat de kosten van Paramount gedekt worden. Ik snap deze keuze wel, want Annihilation is een film die moeilijk te verteren is voor het brede publiek en waarschijnlijk niet veel geld had opgebracht.
Annihilation is gebaseerd op het gelijknamige boek van Jeff VanderMeer. De titel betekent vernietiging en in de film staat het thema zelfvernietiging centraal. In mijn belevenis drukt Garland op een gegeven moment ook op een self destruct knopje. Annihilation begint sterk met het verdriet van Lena en de start van de mysterieuze expeditie waar ze zich voor opgeeft. Het team bestaat naast Lena uit vier andere vrouwen: een psycholoog (Jennifer Jason Leigh), een paramedicus (Gina Rodriguez), een geomorfoloog (Tuva Novotny) en een natuurkundige (Tessa Thompson). Binnen ’the Shimmer’, ofwel het gebied waar ze zich in bevinden, gebeuren vreemde dingen wat tot op een zekere hoogte interessant is. Helaas was Garland me tegen het einde van de film echt kwijt. Er zijn vast genoeg mensen die het einde fantastisch vinden, maar ik kon me er niet in vinden en vond het zwaar anticlimactisch. Het is maar welke betekenis je erin wilt zien, I guess.
Conclusie
Annihilation begint sterk, maar brengt zichzelf om zeep door een teleurstellend einde.
