Tiener Greg (Thomas Mann) maakt samen met collega Earl (RJ Cyler) films. Wanneer klasgenote Rachel (Olivia Cooke) wordt gediagnosticeerd met leukemie, moet Greg van zijn moeder met haar omgaan. Met tegenzin ontstaat een mooie vriendschap en besluit Greg om samen met Earl een film voor haar te maken.
Beoordeling
Me and Earl and the Dying Girl is gebaseerd op de gelijknamige debuutroman van Jesse Andrews. De film werd lovend ontvangen op het Sundance Film Festival in 2015 en sindsdien heb ik alleen maar positieve verhalen over deze indie gehoord. Dat schept hoge verwachtingen natuurlijk. Me and Earl and the Dying Girl is een prima coming-of-age film geworden. Er is eigenlijk weinig op aan te merken. Het verhaal zit goed in elkaar en is ook vakkundig naar het scherm vertaald door regisseur Alfonso Gomez-Rejon, die eerder de visueel sterke remake van The Town That Dreaded Sundown afleverde. De animatie is een nice touch en ook de films van Greg en Earl zijn leuk in beeld gebracht.
Ook de frisse, jonge cast levert goed werk af. Thomas Mann (Project X) speelt een prima hoofdrol. Zijn Greg is niet altijd even sympathiek, maar Mann weet zijn inner struggle goed over te brengen. Nieuwkomer RJ Cyler krijgt helaas niet veel te doen, maar maakt wel indruk. Olivia Cooke (Bates Motel) speelt het beste van de drie en weet veel te zeggen met haar ogen. In de bijrollen zien we Connie Britton, Nick Offerman, Jon Bernthal en Molly Shannon voorbij komen die hier allemaal ook goed op hun plek zitten.
Ondanks dat er weinig aan de film zelf op te merken is, moet ik toegeven dat ik er zelf niet lyrisch over ben. Me and Earl and the Dying Girl raakte me helemaal niet. Ik heb geen traantje moeten laten en het riep geen gevoel op. Het was vermakelijk en that’s it.
Conclusie
Me and Earl and the Dying Girl is op alle vlakken een prima film, maar wist mij niet te raken. Gelukkig genoeg andere mensen wel.
