BE COOL, SODAPOP

Tag: jordan peele

  • Review: Nope (2022)

    Review: Nope (2022)

    OJ (Daniel Kaluuya, Get Out) en zijn zus Emerald (Keke Palmer, Hustlers) denken iets buitenaards te zien vliegen boven hun paardenranch. Ze plaatsen camera’s in de hoop het te kunnen vastleggen, maar belanden in een ware nachtmerrie.

    Beoordeling
    Na Get Out en Us is Nope alweer de derde film van regisseur Jordan Peele. Na het zien van de trailer was ik niet erg enthousiast dus ik ging er zonder hoge verwachtingen in. Gelukkig ben ik wel enthousiast de bioscoopzaal uitgelopen en durf ik te zeggen dat Nope mijn favoriete Peele film is tot nu toe.

    Het is heel moeilijk om iets te schrijven over Nope zonder het te spoilen. Mijn advies is om er blanco in te gaan en er verder niets meer over te lezen. Wil je er toch iets meer over weten dan ga ik mijn best doen om het vaag te houden.

    Wat ik waardeer aan Nope is dat Peele niet bang is om het buitenaardse in beeld te brengen. We krijgen het goed en duidelijk te zien. Natuurlijk is het goed om dingen aan de verbeelding over te laten, en dat is zeker wat Peele hier ook toepast. Hij weet een mooie balans te vinden tussen de twee en je ook nog genoeg stof tot nadenken te geven. Zo lijkt de opening van de film vrij losstaand te zijn of hoogstens te dienen als een stukje character development voor één van de personages. Later blijkt dit goed bij de thematiek van de film te passen. Niets is toeval bij Peele, dat laat hij hier weer zien.

    Nog meer positieve punten: de setting op de paardenranch is verfrissend en maakt de film ook memorabel. De cinematografie en sound design zijn dik in orde. De meeste personages zijn sympathiek en de acteurs spelen goed. Ik had ook niet anders verwacht van Daniel Kaluuya, die na zijn doorbraak met Get Out een Oscar won voor Judas and the Black Messiah. Steven Yeun is na zijn vertrek bij The Walking Dead ook goed op dreef. Na zijn Oscar nominatie voor Minari speelt hij hier in Nope een gedenkwaardige bijrol. Maar MVP is nieuwkomer Brandon Perea die als de behulpzame sidekick Angel scènes weet te stelen van zijn meer gelauwerde collega’s.

    Minpunten? Nope is met zijn dikke 2 uur durende speeltijd iets aan de lange kant, maar ach, het mag de pret niet drukken.

    Conclusie
    Jordan Peele weet met Nope weer te verrassen. Voor horror fans zeker een must see.

  • Review: Candyman (2021)

    Review: Candyman (2021)

    Anthony (Yahya Abdul-Mateen II, Aquaman) is een veel belovend kunstenaar die gefascineerd raakt door de legende van de Candyman. Hoe dieper hij graaft, hoe meer hij in de ban raakt van dit tragische figuur. Door zijn kunst krijgt Candyman meer naamsbekendheid wat bloederig gevolgen heeft.

    Beoordeling
    Ik heb ergens niet goed opgelet, want ik dacht dat deze nieuwe Candyman een remake was. Het blijkt een directe sequel te zijn op de gelijknamige film uit 1992. Ik heb het origineel nooit gezien waardoor ik, vermoedelijk, de film niet helemaal kon waarderen zoals het waarschijnlijk bedoeld was. Er wordt hier hevig voortgeborduurd op de gebeurtenissen uit het eerste deel. In het begin wordt de tijd genomen om dingen uit te leggen, maar om een of andere reden moet het laatste deel van de film ineens in een sneltreinvaart gaan. Om eerlijk te zijn: ik volgde het op een gegeven moment niet meer. Voor ik het wist was de film afgelopen en liep ik de zaal uit met vraagtekens.

    Compenseert de rest van de film dan voor dat einde? Dat wil ik ook weer niet zeggen. Het sterkste punt is de cinematografie. Regisseuse Nia DaCosta heeft hier zeker oog voor, ook al laat ze dit tegen het einde van de film ook varen. Het acteerwerk van Yahya Abdul-Mateen II en Teyonah Parris (WandaVision) is prima.

    Meer pluspunten heb ik eigenlijk niet. Candyman doet me teveel denken aan andere horrorfilms die hetzelfde doen, alleen doen die het dan beter. The Midnight Meat Train (2008) is namelijk ook zo’n stijlvolle horror. Hierin zien we Bradley Cooper als veel belovende fotograaf die in de ban raakt van iets duisters, alleen wordt het plot hier in Meat Train beter uitgewerkt. Overigens zijn zowel de originele Candyman als The Midnight Meat Train gebaseerd op verhalen van Clive Barker dus misschien is het niet vreemd dat thema’s overeenkomen. Daarnaast doet de visueel sterke The Town That Dreaded Sundown (2014) sequel het origineel beter in de film verweven. Gemiste kansen dus. Ik had zeker wel wat meer verwacht van Jordan Peele (Get Out) die hier deels verantwoordelijk is voor het script.

    Conclusie
    Zeg z’n naam maar niet. Wil je je toch aan deze film wagen kijk dan eerst het origineel.

  • Review: Get Out (2017)

    Review: Get Out (2017)

    Rose (Allison Williams) nodigt haar vriend Chris (Daniel Kaluuya) uit om een weekend door te brengen met haar ouders (Bradley Whitford en Catherine Keener). Chris denkt dat het vreemde gedrag van haar ouders te maken heeft met hun interraciale relatie, maar gedurende het weekend ontdekt Chris wat er echt speelt.

    Beoordeling
    Jordan Peele leverde eerder dit jaar met veel succes de horrorfilm Get Out af. Van deze komiek, bekend van Key & Peele, zou je misschien een komische horrorfilm verwachten, maar Peele houdt de toon hier grotendeels serieus. Alleen de beste vriend van hoofdpersoon Chris zorgt voor de nodige comic relief. Peele schijnt zelf een grote horror fan te zijn en hij weet duidelijk waar hij mee bezig is. Zijn script is intelligent: je blijft gissen naar wat er werkelijk speelt en achteraf gezien waren de clues ook aanwezig, alleen interpreteer je ze in eerste instantie op een andere manier. Daarnaast weet hij een onheilspellend sfeertje te creëren en dit gepaard met het goede spel van Daniel Kaluuya zorgt ervoor dat Get Out één van de meest verrassende horrorfilms is van de afgelopen jaren.

    Ook de bijrollen worden goed ingevuld. Bradley Whitford en Catherine Keener zijn lekker op dreef als de vreemde ouders van Rose. Girls-actrice Allison Williams, Lakeith Stanfield en Stephen Root spelen ook prima, maar het is Lil Rel Howery die scènes weet te stelen als Rod, de beste vriend van Chris.

    Conclusie
    Get Out is een intelligente en verrassende horrorfilm. Wel iets te overhyped.