Tag: garret dillahunt

  • Recensie: Where the Crawdads Sing (2022)

    Recensie: Where the Crawdads Sing (2022)

    Kya (Daisy Edgar-Jones, Fresh) groeit in haar eentje op in de moerassen van North Carolina nadat zij door haar hele gezin is achtergelaten. Wanneer een oude vlam onder verdachte omstandigheden overlijdt, wordt Kya opgepakt voor moord.

    Beoordeling
    Where the Crawdads Sing is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Delia Owens. Ik heb het boek niet gelezen dus ik kan helaas niet vergelijken. Ik ben namelijk benieuwd of het boek net zo rommelig is als de film. Hoewel ik van Where the Crawdads Sing heb genoten, kan het prachtige moeras landschap van North Carolina niet verhullen dat de makers niet goed weten wat voor soort film ze willen afleveren. Is het een drama? Een romance? Een rechtbank thriller? Uiteraard hoeft het één de ander niet uit te sluiten, maar het lijkt of we naar verschillende films zitten te kijken in plaats van een coherent verhaal. Het eerste deel is wat mij betreft het sterkst. We zien hoe jonge Kya opgroeit en verlaten wordt, maar helaas wordt overgeslagen hoe zij de jaren in haar eentje overleeft en de impact van verlaten zijn. Want behalve dat ze analfabeet is, ontwikkelt Kya zich prima. Iets meer hechtingsproblematiek had ik wel verwacht.

    Vervolgens richt de film zich op romance en niet eens de romance met de jongeman die dood gevonden wordt. Hij komt later naar voren en neemt eigenlijk maar een klein deel van het verhaal in. Vervolgens zien we hoe een advocaat Kya vrij probeert te pleiten. Deze hele murder mysterie hadden ze weg kunnen laten, maar de true crime trend laat zien: moord verkoopt. Dus ik snap wel dat ze voor deze richting zijn gegaan.

    Daisy Edgar-Jones speelt een prima hoofdrol, maar North Carolina (of eigenlijk Louisiana waar Crawdads gefilmd is) is hier de echte ster. Verfrissend deze setting en een lust voor het oog (de slechte green screen niet). Taylor Swift’s Carolina over de eind credits is een prachtige afsluiter.

    Conclusie
    Hoe rommelig Where the Crawdads Sing ook is, het heeft wel wat. Maar ergens zit er een betere film verstopt die hier niet tot zijn recht komt.


    Where the Crawdads Sing is te bekijken via:

  • Review: Looper (2012)

    poster-looperIn 2044 werkt Joe (Joseph Gordon-Levitt) als ‘looper’. Hoewel er in die tijd geen time travel mogelijk is, wordt dit in de toekomst wel uitgevonden. Wanneer de maffia in 2074 van iemand af wilt komen, sturen ze die persoon terug de tijd in om vermoord te worden door een looper. Op een dag wordt de toekomstige Joe (Bruce Willis) terug de tijd in gestuurd en zal jonge Joe hem moeten vermoorden.

    Beoordeling
    Looper is een sterke sci-fi film geschreven en geregisseerd door Rian Johnson. Hoofdrolspeler Gordon-Levitt werkte al eerder met hem aan de film Brick. Met Looper weet Johnson een originele en intrigerende film af te leveren, wat zeer welkom is in deze tijden van remakes, reboots en sequels. De film heeft een sterk script met een aantal verrassende scènes die ook nog eens mooi in beeld zijn gebracht. Daarnaast is er sterk spel van Gordon-Levitt en Emily Blunt (The Devil Wears Prada). Vooral Blunt heeft een mooie rol als jonge moeder. Haar zoontje hebben ze ook goed gecast, want de 5-jarige Pierce Gagnon acteert erg overtuigend voor iemand van zijn jonge leeftijd. Willis doet zijn ding en dat doet hij weer goed. Bijrollen zijn er voor Paul Dano (Little Miss Sunshine), Piper Perabo (Coyote Ugly), Garret Dillahunt (The Last House on the Left) en Jeff Daniels (Dumb & Dumber). Johnson lijkt voor kwaliteit te gaan en niet voor populariteit en dat kan ik waarderen.

    Conclusie
    Looper is één van de beste films van het jaar. Mis het niet.

    rating-5stars