Tag: elizabeth reaser

  • Review: The Haunting of Hill House (2018) op Netflix

    Review: The Haunting of Hill House (2018) op Netflix

    poster The Haunting of Hill HouseIn hun jeugd woonden Steven (Michiel Huisman), Shirley (Elizabeth Reaser), Theo (Kate Siegel), Luke (Oliver Jackson-Cohen) en Nell Crain (Victoria Pedretti) met hun ouders (Carla Gugino en Henry Thomas) in Hill House, een groot landhuis wat later bekend zal staan als een spookhuis. Een tragedie brengt de familie Crain weer bij elkaar en de nu volwassen kinderen ontdekken wat er al die jaren geleden nu werkelijk in Hill House is gebeurd.

    Beoordeling
    The Haunting of Hill House is losjes gebaseerd op het gelijknamige boek van Shirley Jackson. Eerder kregen we al verfilmingen in de vorm van The Haunting (1963) en het minder geslaagde The Haunting (1999) met Liam Neeson en Catherine Zeta-Jones. In handen van Mike Flanagan (Oculus, Hush, Ouija: Origin of Evil en Gerald’s Game) komt het verhaal veel beter tot zijn recht. In deze 10-delige serie weet hij het beroemde verhaal eigen te maken, maar er zitten genoeg elementen uit het origineel in voor de liefhebbers. Wat wel belangrijk is om te weten is dat The Haunting of Hill House heel erg character driven is dus verwacht geen grote horror show. Flanagan neemt in de eerste vijf afleveringen de tijd om alle Crain kinderen te introduceren en in aflevering zes “Two Storms” staat een hoop familiedrama centraal. Laat me duidelijk zijn: dit zie ik niet als iets slecht. Aflevering vijf “The Bent-Neck Lady” en “Two Storms” vind ik de sterkste afleveringen van de serie, zelfs wanneer de horror wat meer op de achtergrond staat en dit zeg ik als grote horror fan. Verder laat Flanagan – vooral met “Two Storms” – zien dat hij ook technisch gezien erg sterk is, want de tracking shots in deze aflevering zijn uitstekend. Geloof me wanneer ik zeg dat ik Emmy’s naar Flanagan wil gooien.

    De casting is ook sterk. Veel acteurs kennen we uit eerdere Flanagan projecten. Zo zagen we Elizabeth Reaser en haar jongere versie Lulu Wilson eerder moeder en dochter spelen in Ouija: Origin of Evil. Carla Gugino schitterde in Gerald’s Game en Flanagans echtgenote Kate Siegel duikt in meerder van zijn projecten op. En dan hebben we het nog niet eens gehad over Henry Thomas, Samantha Sloyan, James Lafferty en Annabeth Gish. Het is bijzonder dat de acteurs echt familie van elkaar lijken en ook de jongere acteurs zijn (qua gelijkenis) goed gecast. Michiel Huisman heeft een beetje een ondankbare rol als non-believer van de groep. Timothy Hutton is een welkome toevoeging als patriarch van de Crain familie.

    Zijn er ook minpunten? Uhh.. niet veel. Zelf was ik alleen niet zo enthousiast over het einde wat ik nogal anticlimactisch vond. Ik heb wel een paar traantjes moeten laten dus ze deden in ieder geval iets goed. Persoonlijk vond ik na de opbouw van de eerste helft van het seizoen, zeker na “The Bent-Neck Lady”, dat de serie wel met een klapper had mogen eindigen en eigenlijk was het einde vrij ingetogen bij gebrek aan een beter woord.

    Beoordeling
    Moderne horror maestro Mike Flanagan levert met The Haunting of Hill House een masterclass televisie maken af.

  • Ouija: Origin of Evil (2016) recensie

    Ouija: Origin of Evil (2016) recensie

    Alice (Elizabeth Reaser) licht samen met haar twee dochters mensen op met seances. Wanneer ze een nieuw trucje toevoegen aan hun repertoire halen ze per ongeluk een echte kwaadaardige geest in huis, die bezit neemt van de jongste dochter Doris (Lulu Wilson).

    Beoordeling
    Het is misschien goed om te weten dat ik helemaal geen fan ben van bovennatuurlijke horror. Zo vind ik Paranormal Activity saai en ben ik één van de weinige mensen die niet enthousiast wordt van The Conjuring. Dat Ouija: Origin of Evil wel mijn aandacht wist vast te houden is al heel wat. De eerste Ouija film heb ik niet gezien, maar nadat ik zoveel positieve dingen over Origin of Evil had gehoord, moest ik de film wel een kans geven, zeker met Elizabeth Reaser in de hoofdrol. Deze prequel maakt meteen al een positieve indruk door het oude Universal logo te gebruiken, passend bij de jaren ’60 setting van de film. Ook zijn er technieken toegepast om de film een retro vibe te geven en met succes. Regisseur Mike Flanagan (Oculus, Hush) weet een creepy sfeertje neer te zetten zonder de setting uit het oog te verliezen.

    De eerste scène is sterk. We zien Alice een seance houden met een weduwnaar (Sam Anderson van Lost) en zijn dochter (Kate Siegel van Hush en gehuwd met Flanagan). De spanning wordt goed opgebouwd en nadat de klanten weg zijn, zien we hoe Alice echt te werk gaat met de hulp van haar dochters. Deze scène is echt een sterke opzet voor de rest van de film. Natuurlijk gebeuren er ook wat standaard dingen die je vaker in bovennatuurlijke films ziet, maar het verhaal is goed net als het acteerwerk van de drie hoofdrolspeelsters. Elizabeth Reaser (Twilight films) is zwaar underrated als actrice en ik hoop dat Origin of Evil voor meer mooie rollen zal zorgen. Annalise Basso werkte eerder met Flanagan aan Oculus en zet hier ook weer een goede rol neer. De jonge Lulu Wilson (Annabelle: Creation) maakt het meeste indruk als de creepy Doris.

    Conclusie
    Ouija: Origin of Evil is een geslaagde prequel, maar ook een prima op zichzelf staande bovennatuurlijke horrorfilm.