BE COOL, SODAPOP

Tag: cillian murphy

  • Review: A Quiet Place Part II (2021)

    Review: A Quiet Place Part II (2021)

    In A Quiet Place Part II volgen we Evelyn Abbott (Emily Blunt) en haar gezin na de gebeurtenissen uit het eerste deel. In hun strijd om te overleven ontdekken ze dat ze er meer gevaar op de loer ligt dan alleen de monsters.

    Beoordeling
    Ik zal eerlijk zijn: toen ik richting de bioscoop ging voor A Quiet Place Part II had ik helemaal geen zin in deze film. Het eerste deel vond ik heel goed en een sequel voelde totaal onnodig. De goede recensies en het feit dat John Krasinski opnieuw plaats nam op de regiestoel overtuigde mij om de film toch een kans te geven. Ik ben blij dat ik het heb gedaan.

    De sterke opening pakte mij meteen. Het is flashback naar de eerste dag van de apocalyps en dat betekent dat we nog even kunnen genieten van Krasinski zelf als Abbott patriarch Lee. Maar na de title card wordt toch echt het verhaal weer opgepakt en zien we dat de familie Abbott stilletjes op pad gaat. Ik kan me niet vinden in alle keuzes die Krasinski, ook verantwoordelijk voor het script, hier maakt. Die scène bij de kade vond ik niet passen en het deed me meer denken aan een slechte aflevering van The Walking Dead. Gezien de film maar zo’n 1,5 uur duurt kan ik me voorstellen dat hij nog een scène nodig had om de boel wat op te vullen, maar ik had liever gezien dat de tijd anders werd besteed. Zonder teveel te spoilen had ik graag gewild dat we wat meer van Djimon Hounsou’s personage hadden gezien en zijn verhaallijn. Overigens snap ik niet dat deze tweevoudig Oscar genomineerde acteur telkens maar moet komen opdraven in bijrolletjes in grote producties (zie ook: Shazam, Captain Marvel, Furious 7). Geef die man weer eens goede rol! Maar goed, ik dwaal af.

    Technisch gezien zit de film goed in elkaar. Je ziet dat Krasinski groeit als regisseur. Hij weet dan ook de spanning er goed in te houden en saai wordt het geen moment. Complimenten voor de acteerprestaties van Emily Blunt en haar onscreen kids Millicent Simmonds en Noah Jupe.

    Conclusie
    A Quiet Place Part II is een waardige sequel en een bioscoop bezoekje meer dan waard.

  • Review: In the Heart of the Sea (2015)

    Review: In the Heart of the Sea (2015)

    poster-intheheartoftheseaIn de winter van 1820 wordt de walvisvaarder Essex aangevallen door een reusachtige walvis met bijna menselijke wraakgevoelens. Kapitein George Pollard (Benjamin Walker) en zijn crew moeten zien te overleven op zee nadat hun schip vernietigd is.

    Beoordeling
    Auteur Herman Melville baseerde zijn klassieker Moby-Dick op deze waargebeurde ramp. Melville, in de vorm van Ben Whishaw, komt ook voor In the Heart of the Sea. Hij vraagt de laatste overlevende van de Essex, Tom Nickerson (Brendan Gleeson), om zijn verhaal te doen over de ramp. Ik heb Moby-Dick nooit gelezen dus ik weet niet hoe episch het verhaal is. In the Heart of the Sea is in ieder geval niet episch. Ik kreeg het gevoel dat ik dit wel moest vinden, maar eigenlijk vond ik de film maar saai. In ieder geval de eerste helft, waarin Pollard en zijn crew de zee op gaan en de walvis treffen. Er gaat iets niet goed wanneer dit het saaie deel is. De tweede helft vond ik interessanter toen het draaide om overleven op zee zonder voedsel en wat mensen dan allemaal niet doen om te overleven.

    Chris Hemsworth speelt ervaren walvisjager Owen Chase, de eerste stuurman van de Essex. Hij speelt op zich prima, maar is denk ik niet de goede acteur om een film als In the Heart of the Sea te dragen. Nieuwe Spiderman Tom Holland liet al eerder zien een talentvolle jonge acteur te zijn in een andere waterige ramp The Impossible, maar hij hangt er hier maar wat bij. Cillian Murphy is een goede acteur, maar krijgt weinig om mee te werken en te weinig screentime. Benjamin Walker laat weinig diepgang zien in zijn rol als kapitein. De sterkste acteur van de cast, Brendan Gleeson, bevindt zich buiten het verhaal van de Essex en dat is een gemis. Een verhaal als In the Heart of the Sea zou bij een ervaren regisseur als Ron Howard in goede handen moeten zijn. Op een paar mooie shots na, levert hij een middelmatige film af die je snel weer vergeet.

    Conclusie
    In the Heart of the Sea brengt ons het verhaal achter klassieker Moby-Dick, maar dit wordt helaas niet indrukwekkend in beeld gebracht.

    rating-3stars


    In the Heart of the Sea is nu te huur.

  • Review: In Time (2011)

    In de toekomst is tijd een betaalmiddel, of beter gezegd, het enige betaalmiddel. Het verouderingsproces stopt op 25-jarige leeftijd. Vervolgens heeft men nog een jaar op de klok voordat ze ’time out’ ofwel doodgaan, tenzij ze meer tijd weten te verdienen. Zo hebben rijke mensen eeuwig leven en leven arme mensen van dag tot dag.

    Will Salas (Justin Timberlake) is één van die mensen die van dag tot dag leeft, samen met zijn moeder (Olivia Wilde, Cowboys & Aliens). Wanneer hij de rijke Henry Hamilton (Matt Bomer, White Collar) ontmoet, verandert zijn leven. Henry geeft Will zijn tijd en pleegt zelfmoord. Vervolgens wordt Will verdacht van moord en slaat hij op de vlucht met de rijke Sylvia (Amanda Seyfried).

    Beoordeling
    Het verbaast me niet dat In Time gemaakt is door Andrew Niccol. Eerder maakte hij al sci-fi films als Gattaca en S1m0ne. Niccol weet aan de ene kant een heel andere wereld neer te zetten die aan de andere kant toch sterk doet denken aan de echte wereld. Dat de rijke mensen rijker worden en de arme mensen armer, blijft een actueel onderwerp.

    Het verhaal van In Time werkt wel wat beperkend voor de casting. Seyfried en Wilde zitten rond de goede leeftijd en Timberlake komt er net mee weg. Maar Matt Bomer, Cillian Murphy (28 Days Later), Johnny Galecki (The Big Bang Theory) en Vincent Kartheiser (Mad Men) ogen allemaal te oud. Dat ze stuk voor stuk goede acteurs zijn, maakt weer veel goed. Timberlake doet het verrassend goed in de hoofdrol. Zo vond ik hem slecht in The Social Network en Bad Teacher, maar hij laat zien erg gegroeid te zijn. Of een rol gevonden te hebben die bij hem past. Seyfried straalt normaal veel warmte uit, maar weet afstandelijk over te komen wat weer goed past bij haar personage.

    Conclusie
    In Time is alleen al het bekijken waard voor het idee dat tijd als betaalmiddel wordt gebruikt in de toekomst. De film begint sterk, maar is iets aan de lange kant, waardoor het jammer genoeg ook minder interessant wordt.