In Sublime zetten we een uitzonderlijke performance van een acteur of actrice in de spotlight. Deze performance kan van een film of serie zijn, maar hoeft geen recente performance te zijn. Vandaag is het Unbroken-ster Jack O’Connell die in de spotlight staat.
De afgelopen maanden heb ik veel gehoord over de performance die Jack O’Connell aflevert in Unbroken, de film over het uitzonderlijke leven van Louis Zamperini. Maar iedere keer dat ik de naam Jack O’Connell hoorde, kwamen er negatieve associaties naar boven over dat hij zo’n vervelend joch was in één of andere Britse film. En dat klopt: hij speelt dat rotjoch in horror film Eden Lake (2008) die het romantische uitje van Michael Fassbender en Kelly Reilly een hel maakt. En die zieke rol speelde hij verontrustend goed.
In Unbroken speelt Jack O’Connell geen gemakkelijke rol, maar één die fysiek en misschien ook emotioneel veel van hem vraagt. Louis Zamperini was een atleet die deelnam aan de Olympische Spelen van 1936, maar ook iemand die in de Tweede Wereldoorlog heeft gevochten. O’Connell moest aan de ene kant fysiek sterk zijn om de hardloopscènes te kunnen spelen. Aan de andere kant moest hij er verzwakt en uitgemergeld uitzien voor de latere scènes in de film, onder andere in de Japanse gevangeniskampen. O’Connell geeft een fantastische performance die de enorme wilskracht van Zamperini laat zien, waarbij het ook echt lijkt alsof hij alle kracht nog uit zijn tenen weet te persen om het voor elkaar te krijgen. Met deze rol zet O’Connell zichzelf op de kaart in Hollywood en gaan er vast nog meer mooie rollen zijn kant op komen.
Maar in een jaar waarin Michael Keaton een gevallen ster speelt in Birdman, Eddie Redmayne een jonge Stephen Hawking is in The Theory of Everything en David Oyelowo te zien is als Martin Luther King Jr. in Selma, is de kans denk ik klein dat O’Connell een Oscar-nominatie zal krijgen voor zijn rol.
Unbroken is nu te zien in de bioscoop.
