Tag: horror

  • Review: ATM (2012)

    David (Brian Geraghty, The Hurt Locker) krijgt de kans om zijn crush Emily (Alice Eve, She’s Out of My League) thuis te brengen na een kantoorfeestje. Zijn vriend Corey (Josh Peck, Mean Creek) nodigt zichzelf uit voor een lift naar huis. Hij krijgt David ook nog zo ver om te stoppen bij een pinautomaat. Eénmaal binnen merken de drie collega’s dat ze buiten in de gaten worden gehouden door een onherkenbare man. En deze man wilt ze niet naar huis laten gaan.

    Beoordeling
    ATM is geschreven door Chris Sparling, de man die eerder de uitstekende claustrofobische film Buried schreef. Opvallend dat ATM zich ook grotendeels op één locatie afspeelt. Helaas is deze film niet zo sterk uitgewerkt als Buried en doet de film misschien nog eerder denken aan Phone Booth met Colin Farrell. Zowel Buried en Phone Booth gaan creatief om met de beperkte mogelijkheden, maar ATM heeft wel een paar momenten waar je vraagtekens bij zet. *SPOILERS* Zo is er een moment dat 2 collega’s de gewonde derde buiten gaan halen en vervolgens weer terug naar de pinautomaat rennen. Huh? Jullie waren al zo ver! Waarom gaan jullie terug?! */SPOILERS*

    Ondanks dat is ATM een onderhoudende film met spannende momenten en een aardige cast. De 3 acteurs zijn niet te bekend en dat werkt voor deze film als een pluspunt. Iedereen kan doodgaan en dat vergroot de spanning. Erg veel komen we niet te weten over de drie collega’s, maar heel storend is het niet. Hetzelfde kan niet gezegd worden over de “killer”. Iets meer motivatie, uitleg of iets dergelijks was welkom geweest. Hierdoor eindigt de film niet bevredigend.

  • Credits: All the Boys Love Mandy Lane

    Credits: All the Boys Love Mandy Lane

    Sinds Scream let ik erg op de credits van films. Ik zie het als een leuke extra wanneer filmmakers daar aandacht aan besteden. In sommige gevallen zijn de credits zelfs beter dan de film (zie Wolverine, The Final Destination).

    All the Boys Love Mandy Lane (2006) is een moderne old school slasher. De film speelt zich af in de huidge Zeitgeist, maar straalt een andere tijd uit, mede door de uitstekende soundtrack. Over de credits speelt het dromerige nummer Sealed with a Kiss van Bobby Vinton uit 1972. Ook het gebruik van kleur geeft de film een ouderwets gevoel.

  • Credits: Fright Night (2011)

    Credits: Fright Night (2011)

    Sinds Scream let ik erg op de credits van films. Ik zie het als een leuke extra wanneer filmmakers daar aandacht aan besteden. In sommige gevallen zijn de credits zelfs beter dan de film (zie Wolverine, The Final Destination). In het geval van Fright Night leverde het in ieder geval een halve ster extra op.

    Leuke font, goed gebruik van kleur en een bijpassend nummer (99 Problems van Hugo). Hieronder een paar van mijn favoriete caps.


    Cap credit: Shadow of Reflection

  • Review: Fright Night (2011)

    Charley Brewster (Anton Yelchin, Star Trek) heeft een nieuwe buurman, Jerry (Colin Farrell). Jerry is niet zoals normale buren. Althans, dat beweert de nerdy klasgenoot van Charley, Evil Ed (Christopher Mintz-Plasse, Kick-Ass). Ed denkt namelijk dat Jerry een vampier is. Wanneer Charley dit ook begint te geloven, roept hij de hulp in van Vegas illusionist Peter Vincent (David Tennant, Doctor Who).

    Beoordeling
    Fright Night is een remake van de horrorklassieker uit 1985 met Chris Sarandon in de hoofdrol. Hoewel ik de film sinds mijn tienerjaren niet meer heb gezien, denk ik er altijd met een positief gevoel aan terug. Een remake was natuurlijk onnodig, maar ik stond er niet negatief tegenover, zoals bij de Elm Street remake of die van Friday the 13th. Regisseur van de nieuwe versie is Craig Gillespie, die eerder één van de beste films van 2007 maakte, namelijk Lars and the Real Girl. Met Fright Night laat hij zien dat hij meer aan kan. Dankzij indrukwekkend camerawerk en mooi gebruik van kleur is de film van hogere kwaliteit dan je in eerste instante verwacht van een horror remake. Zelfs de aftiteling hebben ze creatief afgewerkt.

    Anton Yelchin laat opnieuw zien waarom hij één van de beste acteurs van zijn generatie is. Hij is veelzijdig en de rol van Charley gaat hem met gemak af. Christopher Mintz-Plasse is de perfecte Evil Ed. Imogen Poots (28 Weeks Later) en Toni Collette (The Sixth Sense) hebben aardige bijrollen als, respectievelijk, de vriendin van Charley en zijn moeder. David Tennant had wel wat uitbundiger kunnen zijn als Peter Vincent. Ik stelde me eigenlijk Russell Brand steeds voor in de rol. Maar ook Colin Farrell had een goede Peter Vincent kunnen zijn. Farrell kan goed over the top spelen en ik had hem liever in de rol van Vincent gezien dan in de rol van Jerry. Niet dat hij het slecht deed, maar die rol had wat creatiever gecast kunnen worden.

    Conclusie
    Fright Night is niet alleen een goede remake, maar een goede film op zichzelf.

     

  • Review: Don‘t Be Afraid of the Dark (2010)

    Don‘t Be Afraid of the Dark is een remake van de gelijknamige tv-film uit 1973. Het schijnt een grote inspiratiebron te zijn geweest voor Guillermo del Toro (Pan‘s Labyrinth), die de remake heeft geproduceerd en deels heeft geschreven.

    Het verhaal
    Het verhaal gaat over de jonge Sally (Bailee Madison, Just Go With It) die door haar moeder op het vliegtuig is gezet om bij haar vader Alex (Guy Pearce, Memento) en zijn vriendin Kim (Katie Holmes) te gaan wonen. De twee zijn bezig met het restaureren van een oud huis. Sally ontdekt een kelder waar tandenfee-achtige wezens in de afgesloten open haard wonen. Sally opent de open haard, maar komt er al snel achter dat de wezens kwaadaardig zijn.

    Beoordeling
    Don‘t Be Afraid of the Dark is een vrij tamme horrorfilm. De film opent wel redelijk gruwelijk, maar zodra we kennismaken met Sally is de toon van de film anders. Het was soms moeilijk om mijn aandacht bij de film te houden wanneer de wezens voor de zoveelste keer het arme kind lastig vallen en haar vader haar steeds weer niet gelooft. Gelukkig heeft Sally een sympathieke stiefmoeder (komt niet vaak voor in films!) die ouderschap een stuk serieuzer neemt. Ik ben geen fan van Katie Holmes, maar ze speelde haar rol goed. Ook de jonge Bailee Madison is goed gecast voor de moeilijke rol van Sally. Waarschijnlijk gaan we de jonge actrice in de toekomst nog vaker zien, want ze heeft zich met deze rol als veelbelovend talent op de kaart gezet.

    Conclusie
    Don’t Be Afraid of the Dark is een aardige film. Stiekem had ik er wat meer van verwacht. Ik heb wel engere dingen gezien dan deels als ratten uitziende wezens.