The Hills Have Eyes is een remake van de gelijknamige Wes Craven film uit 1977. Hoewel ik geen groot fan ben van remakes, vind ik deze remake wel een geslaagde update van de horrorklassieker. Nu de film op Netflix te vinden is, vond ik het wel weer tijd voor rewatch.
Het verhaal
In The Hills Have Eyes gaan Bob (Ted Levine) en Ethel Carter (Kathleen Quinlan) op vakantie met hun kinderen Bobby (Dan Byrd), Brenda (Emilie de Ravin) en Lynn (Vinessa Shaw) om hun 25-jarig huwelijk te vieren. Doug (Aaron Stanford), de man van Lynn, is met tegenzin ook mee samen met hun baby. Ze zijn onderweg naar Californië wanneer ze door “autopech” vast komen te zitten in een woestijn in New Mexico die in het verleden werd gebruikt als nucleair testgebied.
Beoordeling
Ik heb veel horrorfilms gezien in mijn leven en The Hills Have Eyes heeft een naargeestige toon vergeleken met een hoop van die films. Als je de film eerder hebt gezien dan weet je dat het zijn tijd neemt om naar een bepaalde scène toe te werken. Deze scène, die zich afspeelt binnen de caravan van het gezin, is vrij heftig. Toen ik destijds in de bioscoop zat om deze film te kijken, vroeg ik mij af waarom ik dit soort films kijk. Deze scène riep opnieuw dit gevoel bij mij op, ook al wist ik dat het eraan zat te komen. Regisseur Alexandre Aja, ook verantwoordelijk voor de humoristische Piranha 3D remake, laat hier zien dat horror niet iets leuks is, maar afschuwelijk. Het is een horrorfilm die zwaar op de maag ligt, maar wel één die vakkundig gemaakt is. Aja weet de woestijnsetting mooi in beeld te brengen en het gebruik van California Dreamin’ van The Mamas and the Papas zorgt voor een surrealistische vibe.
Misschien omdat die ene scène zo wreed is, juich je juist weer harder voor wat er komen gaat. Je vraagt je mogelijk af waarom ik dit een Netflix aanrader vind en dat is omdat ik gelukkig niet denk aan de bovengenoemde scène wanneer ik aan The Hills Have Eyes denk. Horror heeft een hoop goede final girls, maar weinig goede final guys. Deze film heeft een uitstekende final guy, één van mijn all time favoriete personages uit een horrorfilm. Hij is niet iemand die in Rambo verandert en de dag redt, maar wel iemand die over veel meer moed blijkt te beschikken wanneer the shit the fan hits.
Conclusie
Alexandre Aja heeft een mooie cast weten te verzamelen voor de remake met de bovengenoemde final guy als uitblinker.
