De Spaanstalige film Magallanes draait vanaf vandaag in de bioscoop. Dankzij Triple P Entertainment mocht ik de film bekijken en vind je hieronder mijn recensie.

Het verhaal
Taxichauffeur Magallanes (Damián Alcázar) probeert gerechtigheid te krijgen voor de jonge vrouw Celina (Magaly Solier), die ten tijde van de guerrillabeweging het Lichtend Pad in Lima is misbruikt door een kolonel. De film is een sociaal-politiek drama in de gedaante van een levendige thriller, waarbij de kijker geconfronteerd wordt met louche deals, leugens en corruptie van complexe, getraumatiseerde en tegenstrijdige karakters.

Beoordeling
Magallanes is een film die niet helemaal in mijn straatje past, maar hey, soms is het goed om uit je comfort zone te stappen. Dan kan het nog eens voorkomen dat je verrast wordt door een film. Zo ook door Magallanes, gedeeltelijk gebaseerd op de roman ‘La Pasajera’ van de Peruaanse schrijver Alonso Cuento. Je wordt al snel de wereld van de titelpersonage ingezogen. Het is een vrij troosteloze wereld waar Magallanes in leeft. Wanneer hij weer geconfronteerd wordt met de inmiddels volwassen Celina, probeert hij haar te helpen. Een nobele daad, maar is deze daad wel zo onzelfzuchtig? De spanning zit er goed in en langzaam wordt het verhaal ontrafeld. Met een speelduur van 109 minuten is de film iets aan de lange kant, maar saai wordt het nooit.

Damián Alcázar zet de gekwelde Magallanes sterk neer. Hij krijgt prima tegenspel van Magaly Solier die vooral in haar laatste scène goed speelt.

Conclusie
Magallanes is een spannend Spaanstalig drama met goed acteerwerk.

Gwen

Sinds 2011 aan het bloggen op Be Cool, Sodapop. Houdt van horror en '90s teen movies. In afwachting van Scream 6! Jessica Rothe is underrated. Volg mijn film avonturen op letterboxd. :)

Je houd misschien ook van..

3 reacties

  1. De Nederlandse distributeur was of te kortzichtig lees dom of te zuinig om de paar seconden Quechua die Celina spreekt te vertalen. Voor Dana Linssen (NRC) is dit zelfs een aanbeveling om de scène als “symbolisch” te betitelen. De taal van meer dan 30 miljoen mensen te negeren getuigt van arrogantie.

    1. Dat ben ik zeker niet met je eens. Het is niet relevant wat ze zegt, maar hoe ze zegt. Door het ondertitelen raak je het contact met het personage kwijt terwijl de oplettende kijker naar mijn mening wel kan invullen wat ze zegt. Maar goed, ieder zijn mening hoor. 🙂

  2. Dat zou wat worden als we voor contacten met andere culturen alleen op lichaamstaal vertrouwen 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *