Reviews

Review: I Am the Pretty Thing That Lives in the House (2016)

poster-iamtheprettythingLily (Ruth Wilson) is een jonge hospice verpleegster die intrekt bij bejaarde schrijfster Iris Blum (Paul Prentiss). Iris noemt Lily steeds Polly, een bekend personage uit één van haar boeken. Wanneer er vreemde dingen in huis gebeuren, vermoedt Lily dat het met Polly te maken heeft.

Beoordeling
Netflix levert met I Am the Pretty Thing That Lives in the House weer een Netflix original af en deze horror is ook nog eens mooi op tijd voor Halloween! Zelf ben ik niet zo’n fan van bovennatuurlijke horror, maar na het zien van de sfeervolle trailer besloot ik I Am the Pretty Thing toch een kans te geven. Fout natuurlijk, want net als zovele bovennatuurlijke horrorfilms vind ik I Am the Pretty Thing maar saai. Osgood Perkins, zoon van Psycho-acteur Anthony Perkins en als acteur zelf herkenbaar uit Legally Blonde, schreef het script en verfilmde deze ook zelf. Hij laat hier zien een visueel sterke regisseur te zijn die een troosteloos sfeertje weet neer te zetten. I Am the Pretty Thing is verder echt een gevalletje van style over substance, want inhoudelijk heeft de film weinig te bieden. Er gebeurt werkelijk bijna niets.

Lily wordt nogal levenloos neergezet door The Affair-actrice Ruth Wilson en dat helpt ook niet. Nooit voel ik enige binding met Lily, waardoor het me eigenlijk ook niet interesseert wat er met haar gebeurt. Het verhaal van Polly is intrigerend, maar gaat helaas nergens heen. Wat mij betreft echt een gemiste kans!

Conclusie
De liefhebbers van bovennatuurlijke horror kunnen misschien wel genieten van I Am the Pretty Thing That Lives in the House, maar wat mij betreft is het een middelmatig filmpje dat ik snel weer zal vergeten.

rating-3stars

Gwen

Sinds 2011 aan het bloggen op Be Cool, Sodapop. Houdt van horror en '90s teen movies. In afwachting van Scream 6! Jessica Rothe is underrated. Volg mijn film avonturen op letterboxd. :)

Je houd misschien ook van..

1 reactie

  1. […] is weird. Heel weird. Het is een visueel prachtige film geworden.. en dat was het. Recent noemde ik I Am the Pretty Thing That Lives in the House echt een gevalletje van style over substance en hetzelfde denk ik over The Neon Demon. Misschien […]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *